Te mooi om waar te zijn?

Zwevende koffie is een wonder. Tenminste, hier op aarde. In de ruimte is zo’n zwevende bel koffie de normaalste zaak van de wereld. Dat koffie langdurig zweeft is dus – als feit – niet bepalend of iets een wonder is of niet. Meer zaken spelen een rol.

Iets is een wonder als het afwijkt van de regel. Wetenschappelijk gezien is dat zo. Alles wat afwijkt van de natuurwetten, is onmeetbaar. Als het dan toch gebeurt, is het een wonder. Neem het volgende voorbeeld uit de Bijbel: de drijvende bijl uit 2 Koningen 6, die boven kwam drijven toen Elisa een stuk hout in het water wierp. Wie heeft ooit ijzer zien drijven? Dat is toch onmogelijk? Daarom is het een goed voorbeeld van een wonder. De ontelbare bijlen die in de regel zinken, vallen daarmee volgens de definitie buiten de boot. Dat zijn geen wonderen. Of toch wel? Is het niet wonderlijk dat alle bijlen doorgaans trouw de wet van Newton volgen? Stel je voor dat alles op aarde zich zou gedragen als Elisa’s bijl. Dat zou een onleefbare boel worden.

Wat is een wonder?

Wat een wonder is, is lastig te bepalen. Veel is afhankelijk van wie je bent, wat je weet en waar je in gelooft. Bestaat God of geloof je dat Hij er niet is? Ga je uit van het eerste, dan is de drijvende bijl ‘slechts’ een eenmalige afwijking van datgene wat God normaal gesproken doet. Maar je kunt gerust stellen dat het wonder van de drijvende bijl pas écht een wonder is als het gebeurt voor de neus van een atheïst. Dan is het misschien wel te groot om te geloven…

Hoe je kijkt

Ken je die tekening van de oude vrouw en de jongedame. Wie je in die tekening ziet, wordt bepaald door hoe je kijkt. Er zijn meer van die voorbeelden. Lees deze serie letters eens: Godisnowhere. Je kunt hier ‘God is now here’ in lezen, maar ook ‘God is nowhere’. Dezelfde letters, maar de betekenis is totaal anders, afhankelijk van waar je de spaties zet.
Niet alleen je geloof bepaalt de uitleg van een feit, ook je interesse, filosofeerkunst en karakter. Zo ziet de één in een glas dure wijn een onvervalst natuurproduct dat het betalen van 50 euro per fles meer dan waard is. De ander zal er een samenbundeling van voornamelijk watermoleculen in zien, die mogelijk een paar eeuwen eerder in het zweet van een zwoegende Viking zaten…

Een pratende zak moleculen

Bij het vraagstuk rond schepping of evolutie is het niet anders. De evolutionist ziet de mens als een pratende zak moleculen, die zijn ideeën verkrijgt als resultaat van chemische processen tussen een toevallig opgehoopte bundel bijzonder complexe cellen onder de hersenpan. De creationist ziet de mens als kroon op de schepping, gemaakt naar Gods beeld en daardoor beschikkend over een bijzondere intelligentie vergeleken met dieren.

Levensvragen

De stok van de wetenschap is te kort om wonderen te verklaren. Ook de diepste levensvragen kunnen er niet mee worden beantwoord. Daar is meer voor nodig. Goddelijk ingrijpen. Als dat eenmaal gebeurt, klinken de feiten je als muziek in de oren en vormen ze een lofzang op de Creator.

Over de auteur

Johan Démoed is eindredacteur van het populairwetenschappelijke tijdschrift Weet Magazine. Deze column verscheen in een eerdere uitgave van dat blad.
Meer weten over Weet Magazine?
Ga dan naar weet-magazine.nl
of abonneer je via weet-magazine.nl/abonneren