Zomervakantie. Een periode waar veel kinderen reikhalzend naar uitzien (en zij niet alleen!). Even geen school, even geen werk, lekker thuis zijn en veel tijd om te luieren. Maar… wat als je niet naar school kunt? Omdat hij te ver weg ligt, omdat daar geen geld of tijd voor is, of omdat er überhaupt geen school is? Dan ben je heel blij wanneer je wél naar school kunt gaan.
We stellen je graag voor aan verschillende kinderen van wie het leven veranderde in de afgelopen jaren dankzij het dorpsprogramma van hulporganisatie Red een Kind.
Een creatieveling uit Cachar, India
Darsanglien (9) uit Cachar, IndiaDarsanglien (9 jaar) woont bij zijn oma. Hij was nooit geïnteresseerd in school en vond het heel lastig om te leren. Nu hij naar het kindcentrum kan gaan is er veel voor hem veranderd. Hij wordt gemotiveerd door zijn klasgenoten en speelt veel met ze. Hij doet veel beter zijn best op school en dat is te zien in de resultaten! Ook ontplooit hij zich als een echte creatieveling: vol enthousiasme deed hij mee aan de tekenwedstrijd van het kindcentrum. Je ziet hem druk tekenen met zijn oranje shirt aan. Blijf ontdekken, Darsanglien!
Kijk deze jongen eens stralen! Innocent (6 jaar) werd geboren met een beperking aan zijn benen. Zijn moeder Jacqueline vertelt: “Innocent kon amper lopen en als hij dat probeerde viel hij vaak om. Hij kon niet naar school en bleef alleen thuis als anderen wel gingen.” Innocent werd geopereerd en kan nu zelfs naar school! Jacqueline: “Innocent beweegt zich vrijuit, speelt graag met andere kinderen lacht altijd.”
Een leergierige dame in Pibor, Zuid-Soedan
Kena (6) uit Pibor, Zuid-SoedanKena is 6 en gaat graag naar school. Dit is niet vanzelfsprekend in Zuid-Soedan. Door conflicten en natuurrampen zijn de meeste scholen vernietigd en als de school er nog wel staat, is het vaak voor meisjes niet veilig om daarheen te lopen. Daarnaast worden veel meisjes al jong uitgehuwelijkt, waarna ze niet meer naar school gaan. Kena’s vader heeft sinds kort toestemming gegeven aan zijn dochter om onderwijs te ontvangen. De zelfhulpgroep is hierin heel belangrijk geweest. Kena is vooral blij dat ze leert schrijven. “Als ik later groot ben dan word ik dokter, dan kan ik mama helpen als ze ziek is.”
Umesh kan naar school
Dit is de zevenjarige Umesh. Hij woont samen met zijn zus en zijn ouders in Nabarangpur. Hij was ontzettend verlegen: elke keer als onze programmamedewerkers hem bezochten wilde hij niet met hen praten. Maar na een paar pogingen lukte dit toch en overtuigden ze hem naar de kinderclub te komen. Daar wordt zijn Umesh (7) uit Indiagezondheid in de gaten gehouden en krijgt hij de hulp die hij nodig heeft. Umesh leeft met een beperking en kan de rechterkant van zijn lichaam niet goed gebruiken. Via een lokale hupverlener krijgt hij nu maandelijks steun. Zijn vader vertelt: “We maakten ons best wel zorgen om Umesh. Hij wilde niet spelen met andere kinderen of naar buiten gaan. Maar nu is dat helemaal anders: hij speelt volop en gaat zelfs naar school en naar de kinderclub!”
Een ondernemer in de dop uit Kirundo, BurundiDivine (14) uit Kirundo, Burundi
We stellen je graag voor aan de veertienjarige Divine. Ze is een van de ambassadeurs van haar dorpsprogramma. Divine vertelt: “Ik was erg verlegen en vond school niets aan, maar ik ontdekte hoe belangrijk het is om dingen te leren. Ik werd lid van de kunst- en technologieclub en leerde tekenen en naaien. Nu help ik mijn moeder soms met haar werk als naaister. Zij is lid van een zelfhulpgroep en met een lening kocht ze een naaimachine. In de toekomst wil ik ook ondernemer worden, want dan kan ik zelf jongeren aan werk helpen. Ik ben heel dankbaar voor iedereen die mij en andere kinderen steunt. Zo krijgen we hoop op een betere toekomst!
Een veilige plek in Rusizi, Rwanda
In het dichtbevolkte Rusizi was een nieuwe peuter-/kleuterschool meer dan welkom. “We leerden dat 0 tot 6 jaar een kritieke Kinderen in een peuter-/kleuterschool in Rusizi, Rwandaleeftijdsgroep is”, vertelt Wellars, een van de ouders. “En met dit nieuwe gebouw brengen we onze kinderen graag naar school.” Ouders wisselen dit onderling af. “Vandaag ben ik aan de beurt om onze buurkinderen ook naar school te brengen”, zegt Antoine. “We zijn heel dankbaar dat onze kinderen nu de kans krijgen zich in een goede omgeving te ontwikkelen.”
Auteur: Hulporganisatie Red Een Kind
Beeld: Red Een Kind
Web: www.redeenkind.nl
