Anti-Israëlsentiment en eenzijdigheid bij de Verenigde Naties

Op donderdag 12 september debatteerde de Tweede Kamer in commissieverband over de komende Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Namens de SGP voerde fractievoorzitter Chris Stoffer het woord. Zijn bijdrage aan het debat is hieronder te lezen.

Over een paar weken is het de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Het is goed dat we daarvoor stilstaan bij multilaterale samenwerking, en voorbereiden wat daar gaat gebeuren. Internationale samenwerking is cruciaal om grens overstijgende problemen aan te pakken, maar wordt steeds lastiger. Zeker in deze tijd van geopolitieke versnippering, en waar macht, geweld en eigenbelang over het recht lijken te heersen. Daarom is het belangrijk dat we onze inzet goed afstemmen, de juiste verwachtingen hebben, en weten waar wel of niet iets te bereiken is.

De VN en het Midden Oosten

Dan sta ik in het bijzonder stil bij de VN en het Midden Oosten Vredesproces. Ruim 75 jaar geleden was de splitsing van het Britse mandaatgebied door de VN en de oprichting van de Staat Israël. Ook heeft de VN bij enkele staakt-het-vuren na diverse oorlogen bemiddeld en observeert ze aan gevoelige grenzen.

Er is ook een keerzijde als we het over de VN en Israël hebben. Want daar overheerst, zeker de laatste tijd, een anti-Israëlsentiment en eenzijdigheid in VN-gremia en bij speciaal rapporteurs. Dit leidt tot enorm veel resoluties met veel vooroordelen. VN-medewerkers verheerlijken het geweld van 7 oktober.

Selectief onderzoek

1 jaar geleden was er een eenzijdige resolutie die vroeg om een advies van het Internationaal Gerechtshof. De vraag was vooropgezet met veroordeling en selectief onderzoek. Landen die Israël niet erkennen of geen betrekkingen hebben wilden maar al te graag inspreken. Daaruit kon alleen maar een uiterst selectief juridisch advies komen dat dwars door gevoelige onderhandelingen van het vredesproces banjert.

De aanbevelingen van de IGH Advisory Opinion worden waarschijnlijk binnenkort een stapje verstevigd door een resolutie in de AVVN.

Over de conceptresolutie wordt al onderhandeld, inclusief met Europese delegaties. Het concept is al gelekt, en ik word er niet vrolijk van. Als ik de teksten van deze resolutie zie, snap ik dat men in Tel Aviv nerveus wordt.
Deze conceptresolutie vraagt niets minder dan eenzijdig terugtrekken van Israël, en biedt ze 0 veiligheidsgaranties. In de context van Israël na 7 oktober biedt dit de Palestijnen een geladen wapen en haalt het Israëls schild en verdediging weg.

Wat de resolutie niet noemt

Het is tekenend wat de resolutie niet noemt. Ze noemen geen 7 oktober, geen gijzelaars en geen Hamas, geen terreur op de West Bank en niets over Israëls veiligheid. Deze conceptresolutie dient eenzijdig het belang van de Palestijnen en bedreigt Israëls veiligheid en lijkt blind voor 7 oktober.

Voor dit soort resoluties bij de VN ligt er al een aangenomen motie Van der Staaij, Segers en De Roon uit 2021 om tegen eenzijdige moties te stemmen. Als een resolutie dit over het hoofd ziet en zo eenzijdig is kunnen wij toch niet anders dan tegen stemmen?

Kortgeleden is er een aangenomen motie Veldkamp/Brekelmans over in alle relevante EU-gremia de zaak van de gijzelaars te bepleiten. Nu zitten zij een klein jaar na 7 oktober nog steeds vast. Ziet minister Veldkamp ook ruimte om bij de VN hun zaak te bepleiten?