Amir Tsarfati: Shalom vanuit de bergen van de stam Juda! Ik ben hier met mijn gezin om te genieten van wat tijd samen, weg van ons huis in de buurt van Galilea waar ons leven voortdurend wordt onderbroken door sirenes die ons vertellen dat we moeten schuilen in onze schuilkelders. Echt, het kan soms vermoeiend zijn.
Maar het is Rosj Hasjana, het begin van een nieuw jaar, en we zijn er helemaal klaar voor om te beginnen aan wat naar verwachting een veel betere rondreis om de zon zal worden. Als je meer wilt weten over Rosj Hasjana: ik heb net een nieuwe video opgenomen op CONNECT waarin de geschiedenis en de toekomstige betekenis worden uitgelegd. Bekijk ‘The True Meaning of Rosh Hashanah’ voor het volledige verhaal.
Hassan Nasrallah
Toen ik de nieuwsbrief van vorige week postte, dacht ik: volgende week zal het vast wat rustiger zijn. Dat is wat er gebeurt als ik even vergeet dat ik in het Midden-Oosten woon. De grondoorlog was afgelopen donderdag al begonnen en de IDF maakte zich klaar om de grens met Libanon over te steken. Hassan Nasrallah en zijn trawanten bij Hezbollah vuurden raketten af alsof ze in de uitverkoop waren en uitten allerlei dreigementen.
Toen kwam vrijdag en alles ontplofte letterlijk! De Verenigde Naties vergaderden in New York en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu besloot naar Amerika te gaan om dat verheven orgaan toe te spreken. Waarom tijd verspillen door de halve wereld over te vliegen om een stel schijnheilige politici toe te spreken die waarschijnlijk gewoon weglopen zodra je met je voordracht begint? Lees verder; het is heel goed mogelijk dat zijn vertrek in feite een gecoördineerde afleiding was.
Toen Netanyahu vertrokken was, hield Hassan Nasrallah, de secretaris-generaal van Hezbollah, een bijeenkomst in zijn geheime bunker onder een woongebouw in de Dahieh, een voorstad van Beiroet. Aan deze bijeenkomst namen veel leiders van Hezbollah deel, evenals een generaal van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC). Wat was het doel hiervan? Dat was om via de Iraanse generaal een speciale boodschap te horen van de Iraanse hoogste leider die Nasrallah waarschuwde dat Israël voorbereidingen trof om hem te doden. De enige hoop die de Hezbollah-leider had, was om zich in Iran te verbergen. Of de generaal van de IRGC een kans had om deze accurate waarschuwing af te geven, zullen we nooit weten. Niet lang nadat Netanyahu van het podium bij de VN was gestapt, raasden F-15I straaljagers van de Israëlische luchtmacht (IAF) door het luchtruim boven Beiroet. Toen de vliegtuigen de schuilplaats van Nasrallah bereikten, lieten ze hun lading vallen – meer dan 80 bommen, waaronder minstens 15 bunkerbusters van 1 ton.
Het was een passend einde voor Nasrallah, een man met het bloed van vele Israëli’s en Amerikanen aan zijn handen. De secretaris-generaal van Hezbollah was niet de enige die stierf. Al zijn commandanten die hij had binnengehaald stierven samen met hem. Een groot verlies was Ali Karaki, de commandant van Hezbollahs Zuidfront, die werd gedood tijdens de operatie. Ook de generaal van de IRGC met de boodschap van de hoogste leider, Abbas Nilforoushan, plaatsvervangend commandant van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) en commandant van Quds Force in Libanon, werd uitgeschakeld. In één ongelooflijke luchtaanval werd de kop van het monster vernietigd, samen met zijn nek, schouders en bovenlichaam. Op zaterdag werd Hashem Safieddine, een neef van Nasrallah, benoemd tot de nieuwe secretaris-generaal van de gehavende terroristische organisatie. Ik vermoed dat dit is wat een ‘tijdelijke baan’ genoemd wordt.
Zelfs nu Nasrallah weg is, is er nog genoeg over van Hezbollah om te vechten. Raketten blijven over de grens vliegen. De meeste worden onderschept, maar sommige bereiken de grond. Tot nu toe is er in de meest recente gevechten nog geen Israëliër gedood door een raket van Hezbollah. Enkele kippen, koeien en een paard hebben minder geluk gehad. Omdat de terroristen weigeren hun wapens neer te leggen, gaat Israëls Operation Northern Arrows door. Gevechtsvliegtuigen vernietigen wapenopslagplaatsen in Libanon en Syrië. Grondtroepen sporen het tunnelsysteem van Zuid-Libanon op en blazen het op.
Nog voordat de IDF de grens overging en de steden in trok, onthulden ze al bewijs dat ze hadden gevonden over hoe gruwelijk het oorspronkelijke plan om Israël aan te vallen was geweest. Zoals ik al heel vaak heb gezegd, had dit een gelijktijdige aanval moeten zijn waarbij alle proxy-milities van Iran betrokken waren – Hezbollah, Hamas, de Houthi’s en de andere Syrische en Irakese proxy-milities. Van deze aanvalstroepen was geen enkele sterker of beter getraind dan Hezbollah. Jarenlang hadden ze hun Radwan-strijdkrachten voorbereid op een invasie in Israël. Ze waren er helemaal klaar voor om binnen te vallen, te overweldigen, te verkrachten, te martelen en te moorden net zoals Hamas dat deed, maar ze zouden het doen met een georganiseerd plan en veel betere wapens. Ze hadden kaarten voor Joodse steden, plattegronden voor militaire locaties en strategieën voorbereid. Maar toen kon Yahya Sinwar van Hamas niet langer wachten en barstte hij voortijdig los, wat werkelijk een wonderbaarlijke tussenkomst van God was. En in plaats van dat Hezbollah hun goed geplande invasie van Israël uitvoert vanuit Libanon, valt nu Israël Libanon binnen om Hezbollah op te sporen en uit te schakelen.
Iran voor schut gezet
Terwijl de gevechten aan de noordelijke grens van Israël verhevigden, was het islamitische regime in Iran aan het koken en broeien. Ze waren al in verlegenheid gebracht na de mislukking van Operation True Promise in april 2024, toen ze 170 dodelijke drones, meer dan 30 kruisraketten en meer dan 120 ballistische raketten op Israël afvuurden. In de zes maanden daarna had Israël niet alleen Hamasleider Ismail Haniyeh gedood in het hart van Teheran, maar nu hadden ze ook nog het lef om Irans trouwe volgeling Hassan Nasrallah en Abbas Nilforoushan, hun eigen plaatsvervangend commandant van IRGC, in één klap uit te schakelen. Iran was voor schut gezet. Israël moest boeten.
En dus kreeg Israël dinsdagavond een waarschuwing – vreemd genoeg van de VS – dat Iran op het punt stond een spervuur van ballistische raketten op hen af te schieten. En inderdaad, 190 gigantische ballistische raketten verlieten lanceerinrichtingen in Iran op weg naar Israël in Operation True Promise 2, een naam die aandoet alsof hij dringend een ondertitel nodig heeft, zoals ‘Terug uit de dood’ of ‘Deze keer is het persoonlijk’. De aanval begon niet goed. Er waren een aantal raketten die de lucht in gingen en meteen weer op de grond neerkwamen. Vijf Iraanse soldaten verloren op deze manier het leven. Maar de rest vloog richting Israël in de grootste ballistische raketaanval die de wereld ooit heeft gezien. In Israël haastten we ons naar onze schuilkelders waar we baden om Gods interventie.
Gods hand was over Zijn volk
Toen we de knallen begonnen te horen, was het duidelijk dat er iets ongelooflijks aan de hand was. Velen van ons ging weer naar buiten om te filmen wat er in de lucht gebeurde. In Israël hebben we drie lagen bescherming tegen raketten. We hebben de Iron Dome voor korteafstandsraketten, David’s Sling voor middellangeafstandsraketten en Arrow dat zich richt op ballistische raketten die buiten de dampkring van de aarde kunnen vliegen. Wat we in de lucht zagen, en wat je kunt zien in sommige van mijn Telegram-video’s, was absoluut wonderbaarlijk. Alle drie de systemen werkten samen en haalden tegelijkertijd raketten van verschillende hoogten neer. De kans dat ze alle drie zo goed samenwerkten is niet te berekenen.
Maar daarmee hielden de wonderen niet op. Sommige raketten kwamen door de afweer heen en raakten de grond. Maar toen dat gebeurde, misten ze totaal de plekken waar mensen zich schuilhielden. Als slechts één van die ballistische raketten een flatgebouw of een winkelcentrum of een militaire basis had geraakt, zouden honderden mensen zijn omgekomen. Maar dat gebeurde gewoon niet. Gods hand was over Zijn volk. Er werden een paar gebouwen geraakt en wat kleine infrastructuur werd beschadigd, maar er landde geen enkele raket op een persoon. Ja, er werd één Arabier in Jericho getroffen door het omhulsel van een vernietigde raket toen hij buiten liep in plaats van zich naar een schuilplaats te begeven zoals hij had moeten doen, maar dat is alles wat doden betreft. Sociale media staan vol met verhalen van Israëlis die melden dat er overal om hen heen raketten vielen, maar niet één persoon gewond raakte. De meeste raketten die door het gordijn van bescherming kwamen, landden in open gebieden – in zand, in water, in lege ruimten.
De meeste mensen beseffen niet de omvang van wat wij dinsdagavond hebben gezien. Een van mijn nieuwsbronnen, Hillel Fuld, verwoordde het perfect. Hij schreef: ‘Wat we gisteravond zagen, was het equivalent van God Die de zee voor onze ogen splijtte.’ Dat is geen overdrijving, ook al doen de media pogingen om het gebeuren te bagatelliseren. Nogmaals, zoals Hillel het verwoordde: ‘Gisteravond was een ongelooflijke vertoning van de samenwerking tussen twee van de machten die het Joodse volk beschermen: de IDF en Hashem.” Hashem betekent ‘de Naam’. Het is God Zelf.
We leven in Bijbelse tijden
Een uitspraak die we in Israël steeds vaker horen, is dat we in Bijbelse tijden leven. Zelfs echt seculiere Israëli’s en agnosten zeggen dat. Er is geen andere manier om te beschrijven wat er heeft plaatsgevonden. We zien in Oekraïne en Rusland de gevolgen van ballistische raketten. Het is verwoestend. Maar geen van beide partijen heeft ooit te maken gehad met 190 afgevuurde raketten op hetzelfde moment. En we hebben ze niet alleen onder ogen gezien, maar we zijn er ook nog eens ongeschonden uitgekomen.
God is echt verbazingwekkend. Het is honderd procent waar dat het grootste deel van de bevolking van Israël nog steeds een bedekking over hun hart heeft als het gaat om de Messias. Maar God beloofde dat Hij Zijn volk nooit in de steek zou laten, zelfs niet als ze Hem de rug toekeerden. Hij legde in de Bijbel een plan vast waarin ze uiteindelijk hun hart naar Hem zouden keren, en het past precies in wat we nu in Israël zien gebeuren.
Na deze aanval heeft Israël nu het perfecte excuus om een ongekende aanval uit te voeren op de gas- en olie-infrastructuur en de militaire bases van Iran. We zullen waarschijnlijk wachten met de nucleaire gebieden tot de tijd komt dat de Amerikaanse politiek hopelijk wat gunstiger staat tegenover de noodzakelijke acties. Maar Iran staat op het punt om wakker geschud te worden. Op dat moment zullen ze beseffen dat ze hun geld hebben verspild aan al hun proxies en zullen ze zich wenden tot een coalitie bestaande uit Rusland en Turkije die hun ogen al op Israël hebben gericht. Nogmaals, dit past allemaal perfect in Ezechiël 38 en 39.
Strijd op verschillende fronten
De strijd van Israël is nog lang niet voorbij. Ten eerste is er de internationale strijd tegen de landen en collectieve nationale organen die Israël blijven bekritiseren en veroordelen vanwege de strijd tegen degenen die niet alleen gezworen hebben om ons land te vernietigen, maar daar ook naar hebben gehandeld. Gisteren nam de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Israël Katz, een gewaagde stap tegen de Verenigde Naties door de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Antonio Guterres, tot persona non grata in Israël te verklaren en hem de toegang tot het land te verbieden. Hij schreef op X: ‘Iemand die de gruwelijke aanval van Iran op Israël niet ondubbelzinnig kan veroordelen, zoals bijna elk land in de wereld dat heeft gedaan, verdient het niet om een voet op Israëlische bodem te zetten.’ Katz ging verder met Guterres aan te klagen vanwege zijn weigering om de gruweldaden van Hamas op 7 oktober af te keuren, en zei dat hij ‘herinnerd zal worden als een smet op de geschiedenis van de VN’.
Maar onze strijd speelt zich niet alleen af in de politieke arena. Israël heeft nog steeds te maken met actieve fronten in Jemen, Iran, Libanon, Syrië, Irak en Gaza. Maar het gevaarlijkst op dit moment zijn de terroristische aanslagen op de Westelijke Jordaanoever. Dinsdag openden twee Palestijnen het vuur bij een tramhalte, waarbij zeven doden en veel gewonden vielen. Ze werden allebei uitgeschakeld. Een van de slachtoffers was een 33-jarige moeder die haar zoontje van 9 maanden beschermde. In dat ene korte moment hebben die twee gestoorde terroristen meer mensen gedood met een pistool en een mes dan Iran had kunnen doen met 190 ballistische raketten.
Vanavond, terwijl ik dit schrijf, vergadert premier Benjamin Netanyahu met zijn minister van Defensie, het hoofd van de Mossad, het hoofd van Shin Bet en zijn stafchef. Ze hebben al toestemming om naar eigen inzicht verder te gaan. Als ik morgen wakker word, kan dat in een ander Midden-Oosten zijn of zelfs in een andere wereld. Maar dat is niets nieuws. Het wakker worden in een nieuwe wereld lijkt hier heel gewoon te worden.
De bediening
Terwijl ik Telegram-posts schreef over tunnels tussen Metula in Israël en Kfarkela in Libanon, moest ik denken aan Nir en zijn team die diezelfde tunnels gebruikten in mijn aankomende thriller, The Sick Man’s Rage. Dit boek komt rechtstreeks uit de krantenkoppen; het begint met 7 oktober en gaat verder met wat er vandaag de dag gebeurt in Turkije, Libanon en Syrië. Het is een sensatierit die je naar adem zal doen snakken.
Maandag zullen pastor Barry Stagner en pastor Mike Golay en ik weer een nieuwe uitzending verzorgen van CONNECT Q&A. Doe met ons mee om 10:00 AM PDT als we bespreken wat er in het Midden-Oosten gebeurt en je vragen beantwoorden.
Blijf alsjeblieft bidden voor Israël. Mijn gezin en ik hebben in de afgelopen week meer tijd in de schuilkelder doorgebracht dan eerder in lange tijd. Maar zoals ik al zei, we leven in Bijbelse tijden en we weten dat God over Zijn volk waakt.
Bedankt voor jullie gebeden en jullie nooit aflatende liefde en steun voor deze bediening. Ik bid dat God jullie zegent met dezelfde vrede en vreugde waarin Hij ons hult.
In de verwachting van Zijn komst,
Amir Tsarfati
Amir Tsarfati is een geboren Israëli en voormalig majoor in het Israëlisch leger (IDF). Hij is de oprichter en directeur van Behold Israel. Dit is een non-profitorganisatie die Bijbels onderwijs geeft door middel van rondleidingen, conferenties en social media, en vanuit een Bijbels en profetisch gezichtspunt nieuws en informatie over Israël biedt.
Amir is getrouwd en heeft vier kinderen. Zijn huis in Noord-Israël kijkt uit over de vallei van Megiddo (Armageddon). Dit is een voortdurende herinnering aan de opdracht die hij van de Heer gekregen heeft om vanuit de Bijbel onderwijs te geven over Gods plannen voor de eindtijd.
Lees meer op de website van Amir Tsarfati: beholdisrael.org
Deze nieuwsbrief is vertaald door de redactie van Christelijk Nieuws vanuit de Nieuwsupdate van Amir van donderdag 3 oktober 2024.
Meer berichten van Amir zijn te vinden op:
YouTube: www.youtube.com
Telegram: t.me/beholdisraelchannel
Facebook: facebook.com/beholdisrael
Instagram: instagram.com/amir.tsarfati
X / Twitter: x.com/beholdisrael
