Albert is getrouwd en vader van twee kinderen. Toen hij ongeveer 25 was, liep zijn leven vast in een drugsverslaving. ‘Het drugsgebruik verwoestte mijn leven, maar ik kon er niet mee stoppen. Op een nacht, toen ik een zoveelste bad trip had met veel angst, besloot ik dat ik zo niet verder wilde. Ik ging een einde aan mijn leven maken.’
We zijn nu 25 jaar verder, dus zover kwam het gelukkig niet! Door een reeks van gebeurtenissen maakte Albert een andere keuze. Al jong was hij begonnen met drugs. Hoewel hij opgroeide in een christelijk gezin, ervoer hij daar weinig harmonie en genegenheid. Albert: ‘Mijn ouders hadden vaak ruzie. Nu ik ouder ben begrijp ik hun achtergrond beter, maar als kind was het verwarrend. Je hoort dat je “je vijand moet liefhebben”, maar mijn ouders konden elkáar niet eens liefhebben… Daarnaast zag ik veel onechtheid in de kerk. Hierdoor kon ik al jong niet meer geloven in God en koos ik mijn eigen weg. Daarbij sloeg ik wel wat door, bijvoorbeeld door drugs te gaan gebruiken. In het begin vond ik het geweldig, maar op een gegeven moment keerde het om en verwoestte het mijn leven.’
Angstige nachten
‘Ik was intussen ook LSD gaan gebruiken, wat erg gevaarlijk is. Je kunt daarbij een bad trip krijgen en dan gaat het helemaal mis. Ook kun je een herbeleving krijgen van een bad trip en dat had ik steeds vaker. Dat waren lange, angstige nachten waar geen eind aan leek te komen. Ik wilde erg graag stoppen met drugs, maar ik kón het niet. Ik hoopte in die periode wel dat God bestond. Want ik wist dat er voor mij alleen nog maar echt leven mogelijk was, als Hij in mijn leven zou ingrijpen. Ik heb dan ook regelmatig tot God gebeden: “Heer, als U bestaat, laat mij dat dan weten. Help mij, ik heb U echt nodig!” Maar er gebeurde nooit iets, waardoor ik enorm teleurgesteld in God raakte.’
Volkomen rust
‘Op een nacht had ik weer een bad trip en toen besloot ik dat ik zo niet verder wilde. Ik ging een eind aan mijn leven maken. Nog één keer bad ik God om hulp. Ik vertelde Hem dat ik erg graag anders wilde leven, maar dat ik dat zelf niet kon. Ik vroeg of Hij me alstublieft wilde helpen, maar ik ging er al van uit dat dat niet zou gebeuren en daar had ik vrede mee. Op dat moment greep God in. Hij zei drie woorden tegen mij: Het komt goed. Ik hoorde het echt als een stem, niet mijn eigen gedachten, ik wist dat het God was. Op datzelfde moment was ik in één klap helemaal nuchter. Er was volkomen rust in mij. Ik was ontzettend blij en kon niet ophouden God te bedanken.’
Ingevallen bekkie
‘Ik wist nu dus dat God bestond, maar hoe verder? Ik ben toen naar verschillende kerken gegaan. Maar de liederen, de preken, ik snapte er niks van en ik vond het verschrikkelijk, ook omdat ik weer zo veel onechtheid zag. Ik had weerstand tegen de mensen van de kerk en zij wisten ook niet precies wat ze met mij aan moesten. Ik had een ingevallen bekkie, lange haren en ik rook misschien ook wel wat anders… Mijn wereld botste compleet met die van hen. Op een dag werd ik op straat uitgenodigd voor een kerk in Hengelo. Ik ging naar de dienst, en tijdens de preek moest ik ineens erg huilen. Ik voelde: dit is God, Hij raakt me aan. Hij heeft echt oog voor mij. Het was alsof God mijn ogen opende en ik het plotseling begreep. Dat gaf me een enorme blijdschap.’
Paranormaal
‘Toen de predikant vroeg of mensen die gebed nodig hadden naar voren wilden komen, wist ik dat ik dat moest doen. Maar toen gebeurde er iets raars: het voelde alsof mijn keel werd dichtgeknepen en ik kon geen woord meer uitbrengen. Later begreep ik, dat zoiets kan komen omdat ik in het verleden met helderziendheid en andere paranormale dingen bezig was geweest. Gelukkig begrepen de mensen in die kerk dit verschijnsel en ze begonnen voor mij te bidden. Het leek alsof er een dikke, donkere deken van mij af getild werd. Ik was vrij en gelukkig, en ik ervoer de liefde van God.’
Proces
‘Vanaf dat moment had ik geen behoefte meer aan drugs! En toen ik de Bijbel begon te lezen, begreep ik ineens wat daar stond. Ik begon te zien wat Jezus voor mij heeft gedaan. Doordat Hij aan het kruis gestorven is voor onze zonden, heeft Hij het mogelijk gemaakt dat wij weer een relatie met God kunnen hebben, en dat is echt leven, mooier dan de beste trip.’ Daarna volgde nog een lang proces. ‘In het begin was ik nog zó anders, ik moest mijn leven opnieuw inrichten. Ook had ik veel pijn opgelopen, ik had gevoelens van afwijzing en een slecht zelfbeeld. God heeft veel van die dingen in mij genezen. Ik had nooit verwacht dat ik ooit weer zou kunnen leven zoals ik nu doe! Daarom wil ik ook aan andere mensen meegeven: het kan lijken alsof God je niet hoort, maar dat is niet zo. Hij houdt verschrikkelijk veel van ons allemaal en Hij laat Zich vinden als je Hem zoekt.’
Auteur: © Redactie / Lydia Plat
Beeld: © Henk-Jan Oudenampsen
Web: leven.nu
