Mijn naam is Jeffrey en ik ben 47 jaar. Ik ben door mijn ouders christelijk opgevoed. Als kind vond ik verhalen uit de Bijbel prachtig. Als het over God ging, was ik meteen geboeid. Ik heb ook altijd geloofd in het bestaan van God, maar ik deed er verder weinig mee.
Als kind heb ik heftige dingen meegemaakt, die een grote impact hadden op mijn leven. Daarnaast besloten mijn ouders te gaan scheiden. Toen ging het al niet meer goed met mij. Ik stopte met mijn middelbare school en ging voor mijn moeder zorgen. Om de pijn te verdoven begon met het drinken van alcohol en het experimenteren met drugs. Ik ging al heel jong zelfstandig wonen en ben in militaire dienst gegaan, waar ik met anderen veel blowden en alcohol dronk.
Als mensen op straat naar mijn dochter keken, dan vloog ik ze bijna aan
Na de militaire dienst kreeg ik een relatie en al snel kregen we een dochter, Cheyenne. Ik werkte toen dag en nacht, om voor hen te kunnen zorgen. Het waren allemaal technische beroepen, ik werk graag met mijn handen. Vanuit mijn jeugdtrauma’s had ik veel moeite met het vertrouwen van mensen. Dat uitte ik op een agressieve manier. Als mensen op straat naar mijn dochter keken, dan vloog ik ze bijna aan. Ik had een heel explosief karakter. Mensen bleven daardoor liever uit mijn buurt. Ik jaagde iedereen weg. Ik raakte ze niet aan, maar ik was heel onprettig om mee te leven. Ik kon mensen enorm kwetsen met woorden. Na een half jaar ging ook mijn relatie stuk en hield mijn ex mijn dochter bij me vandaan. Ik heb mijn dochter nu al 10 jaar niet meer gezien. Dat vind ik nog steeds heel moeilijk.
Ik werd heel eenzaam en verlangde naar liefde, maar ik had een schild aan waar niemand doorheen kon komen. Ook op mijn werk zorgde dat voor problemen. Als iemand mij beledigde hadden ze een probleem.
Alles wat ik deed hielp uiteindelijk niets. Het was altijd tijdelijk
Ik heb hulp gezocht voor mijn agressie. Ik deed agressietherapie, ik kwam bij psychologen en psychiaters, ik deed zelfs aan tai chi, in de hoop dat het zou helpen om rust te vinden. Soms kreeg ik medicijnen ervoor, maar alles wat ik deed hielp uiteindelijk niets. Het was altijd tijdelijk.
Ook dacht ik wel aan God en vroeg Hem soms om hulp. Alleen in noodgevallen. Ik ging ook wel naar kerken, maar ik gaf mezelf niet volledig aan God. Ik hield altijd een beetje afstand van Hem. Er bleef zo’n leegte in mij.
En ineens ervaarde ik de kracht van God
Toen werd mijn moeder ernstig ziek. Ze had een hersentumor. In het jaar van haar ziekte heb ik mijn moeder dag en nacht verzorgd, totdat ze overleed. Ik vond het vreselijk moeilijk en kon er niet goed mee omgaan. Soms stond ik opde rand van instorten. Dan reed ik in de auto en bedacht ik me dat het leven met één ruk aan het stuur over kon zijn. Ik heb in die periode God om hulp gevraagd. En ineens ervaarde ik de kracht van God. Als ik nu terugdenk aan die periode kan ik me niet voorstellen dat ik het heb volgehouden. Dat is echt alleen aan God te danken.
Ik besefte me dat ik het leven niet kan volhouden zonder Hem. Ik bezocht de Upstream opnames en begon meer te praten met mensen. Ik ontdekte dat de pijn die ik altijd ervaarde steeds meer naar de achtergrond verdween en mijn leven niet meer overheerste.
Ik besloot om mijn leven in Gods Hand te leggen en betrok God meer in mijn leven nu. Voorheen schonk ik veel te weinig aandacht aan Hem. Ik was nergens dankbaar voor en gaf Hem nergens de eer voor die Hij verdient.
Maar Jezus is aan het kruis gestorven en nu realiseer ik me wat Hij voor mij heeft gedaan. Het gaat mijn verstand nog steeds te boven. Als ik erover nadenk dan komt het zo hard binnen, hoe groot dat offer is. Zijn eniggeboren Zoon heeft Hij gegeven voor mij. Voor alles wat ik niet goed heb gedaan en wat ik niet kan.
Mensen om me heen zeggen soms: doe niet zo blij joh!
God heeft nu de eerste plaats in mijn leven en ik heb rust gevonden. Ik voel me een totaal ander mens. Laatst stopte ik even op de fiets om naar de baby- eendjes te kijken. Dat was vroeger totaal ondenkbaar, de oude Jeffrey zou dat nooit hebben gedaan. Er komen minder scheldwoorden uit mijn mond. In het verkeer laat ik mensen me gewoon inhalen, de zwervers geef ik paar euro. In de supermarkt laat ik mensen voorgaan. Mensen om me heen zeggen soms: doe niet zo blij joh. Maar ik kan niet anders, want God is bij me. Ik ervaar zo’n diep gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Hij is mijn redding. Het is zo intens, ik kan het bijna niet beschrijven. Voor het eerst in mij leven voel ik mij gezien en dat ik echt van waarde ben.
In de Bijbel staat een boodschap van Jezus. Hij zegt: Kom naar Mij als je moe bent. Kom naar Mij als je gebogen gaat onder het gewicht van je problemen. Ik zal je rust geven.
Hij heeft mij rust gegeven. Ik voel me energieker en positiever en mijn angst is verdwenen. Ik ben vrij en ik wil zo graag vanaf vandaag elke dag met Hem leven! Mijn toekomst ligt in Gods handen!
***
Dit interview is met vriendelijke toestemming van Upstream geplaatst. Meer getuigenissen en informatie over Upstream is te vinden via deze link: www.upstream.cafe/verhalen
Auteur: Team Upstream
Kerk De Basis: www.basis.cc
Upstraim: www.upstream.cafe
Beeld: Videostill Youtube
Cursus: www.basis.cc/opzoeknaarGod
