Amir Tsarfati: Shalom vanuit het koude en regenachtige Nashville! De afgelopen dagen waren frisjes, maar wel aangenaam. Het lijkt er echter op dat alle neerslag voor vandaag is bewaard. We hadden gisteravond een geweldige tijd met 500 vrienden in One Church Home in Fairview, terwijl nog veel meer mensen online meekeken. Veel dank aan pastor Steve Berger en ASI Ministries, pastor Ian Gilchrist en het hele kerkteam voor het creëren van zo’n perfecte omgeving voor onze lezing. Het was een gedenkwaardige avond waarbij Steve en ik samen spraken over wat er vandaag de dag in Israël gebeurt.
Binnenkort ga ik naar Zuid-Californië, waar het een beetje warmer en een stuk droger zal zijn. Daar aangekomen zal ik me aansluiten bij pastor Jack Hibbs, pastor Barry Stagner en pastor Mike Golay voor de conferentie op zaterdag 1 februari over Bijbelse profetie. Deze conferentie is volgeboekt, maar het is ook mogelijk om via YouTube mee te kijken. Als je zaterdagochtend zoekt op de naam van Barry Stagner zou je een link moeten krijgen die je toegang geeft. Zondagochtend hoop ik onderwijs te geven in beide diensten van Calvary Chapel East Anaheim.
De komende week zal ik in een hotelkamer doorbrengen met mijn partner bij het schrijven van fictie, Steve Yohn. Wie The Sick Man’s Rage heeft gelezen (dat nu trouwens ook als luisterboek is uitgebracht), weet al waar we het over zullen hebben. Bid alsjeblieft voor ons, want we moeten een aantal zeer diepgaande onderwerpen onderzoeken en uitwerken.
Het Midden-Oosten en de wereld
Hoe is het zo ver gekomen dat wij zo veel criminelen vrijlaten voor maar een handjevol gijzelaars? Twee woorden: slecht beleid! Elke regering en wetshandhaver in de wereld weet dat je niet moet onderhandelen over gijzelaars. Als je dat doet en de slechteriken houden zich aan hun deel van de afspraak, dan krijg je een kortstondige dosis vreugde. Maar terwijl jij feestviert, beramen de terroristen een plan voor de volgende keer, waarbij ze de inzet voor een vrijlating zullen verhogen.
Vroeger stond Israël erom bekend niet te onderhandelen met terroristen, maar dat begon een aantal decennia geleden te veranderen. In 1968 werd een El Al-vliegtuig in Algerije met 48 passagiers aan boord vrijgelaten in ruil voor 24 terroristen die geen bloed aan hun handen hadden. Maar 41 jaar later werd dezelfde prijs van 24 terroristen betaald om videobeelden te krijgen van één enkele ontvoerde Israëlische soldaat. Over een afschuwelijke inflatie gesproken!
Eén keer toegeven betekent dat je gedwongen wordt om steeds weer toe te geven tegen steeds hogere prijzen. Hoe diep we in dat opzicht gezonken zijn, bleek toen Israël in 2011 gedwongen werd om 1027 Palestijnse gevangenen over te dragen voor de terugkeer van één enkele IDF-soldaat, Gil Shalit. Begrijp me niet verkeerd, ik huilde toen ik de helikopter zag overvliegen die Shalit terugbracht naar ons land. Ik ben zo dankbaar dat hij en ook de gijzelaars nu weer thuis zijn. Maar onze kortetermijnwinst heeft ons langetermijnpijn bezorgd. Want Yahya Sinwar, de overleden, bloeddorstige leider van Hamas in Gaza, was een van degenen die werden geruild voor het leven van Shalit. Ondanks de kracht van ons leger kennen de terroristen onze zwakke plek. Ze nemen onze mensen mee en uiteindelijk zullen we toegeven.
Het meest frustrerende hieraan is dat ik geen uitweg zie uit de puinhoop waarin we verzeild zijn geraakt. Tenminste niet met de manier waarop onze regering nu in elkaar zit. We hebben een hooggerechtshof dat gijzelaars boven veiligheid stelt. Erger nog, ze stellen terroristen boven de veiligheid van Israël. Het Hooggerechtshof van Israël zit vol met links-liberale radicalen die zichzelf in stand houden omdat ze de macht hebben om elkaar te benoemen. Zolang we dit krankzinnige rechtssysteem houden zoals het is, zal Israël altijd in gevaar zijn. 7 oktober zal slechts het voorgerecht zijn van wat ons waarschijnlijk te wachten staat.
In mijn MidEast Update van dinsdag ben ik dieper ingegaan op dit onderwerp en andere onderwerpen van deze nieuwsbrief. En zoals altijd vind je op mijn Telegram-kanaal het meest actuele nieuws dat beschikbaar is.
We leven in de wereld van Trump
Het is een geweldige eerste week geweest voor de onlangs opnieuw geïnstalleerde Amerikaanse president. Honderden wetsvoorstellen zijn ondertekend. Een kabinet zoals er nooit eerder is geweest passeert de senaat. En internationale leiders testen de diplomatieke wateren, om tot de ontdekking te komen dat als deze president praat, je maar beter kunt luisteren.
Deze dagen zijn in veel opzichten goed geweest voor Israël. De militaire uitrusting die door de vorige regering werd tegengehouden, is vrijgegeven aan de IDF. Trump is ook de eerste wereldleider die toegeeft dat de Gazanen niet meer in Gaza kunnen leven. Hun steden zijn verwoest dankzij de terroristen die zich verborgen in en onder elk gebouw dat ze konden vinden. Gaza is voor 70 procent verwoest. Rafah is voor 80 procent weg. De president vroeg Jordanië, Egypte en Albanië om zo veel mogelijk Gazaanse vluchtelingen op te nemen, maar deze landen zeiden al snel: ‘Geen sprake van!’ Dit terwijl er al meer Palestijnen in Jordanië zijn dan Jordaniërs.
En waarom zouden deze landen een risico willen nemen met het meest moorddadige volk op aarde? Ze weten hoe de overgrote meerderheid van de Palestijnen is. Bijna elke Palestijn is opgevoed om de Joden te haten. Liri Albag, een gijzelaar die zaterdag werd bevrijd, zei: ‘Ik zat bij kinderen van vier en acht jaar die zeiden: “Spuug op de Jood.” Er zijn twee miljoen terroristen in Gaza, vergis je niet. Het zijn allemaal terroristen daar.’
Iedereen kan slogans scanderen of toespraken houden over onschuldige burgers. Maar ze baseren hun overtuigingen op een fictie die ze zelf hebben gecreëerd. Ze zijn er nooit geweest. Ze hebben nooit de kinderboeken gezien over het vermoorden van Joden of gezien hoe Hamas-soldaten jonge jongens trainen in het vasthouden van wapens. Ze hebben nog nooit gehoord hoe ouders hun eigen kinderen leren dat het ultieme doel van hun leven zou moeten zijn om een martelaar te worden door Joden te vermoorden. De buurlanden van Israël weten dit over de Palestijnen en daarom zeiden ze zo snel nee tegen de vluchtelingen. Het is waarschijnlijk dat hun gesloten deuren voor Trump veel moeilijker te openen zullen zijn dan die van Colombia.
Staakt-het-vuren in Gaza
Terwijl de IDF de troepen gedeeltelijk uit Gaza terugtrekt, komt Hamas weer uit hun holen. De witte pick-ups zijn weer overal in Gaza te zien en geüniformeerde mannen worden weer door jong en oud op straat toegejuicht. Ik ben benieuwd of dat enthousiasme voor Hamas zal aanhouden zodra de vluchtelingen die terugkeren naar het noorden zien wat er over is van hun steden. Natuurlijk zal er met de beschuldigende vinger naar Israël worden gewezen. Maar er zullen veel Gazanen zijn die één en één bij elkaar optellen en erkennen dat het de acties van hun eigen lokale terroristische leger waren die ertoe leidden dat hun huizen werden platgewalst.
Ik heb het al over de gijzelaars gehad, maar ik ga er hier nog wat verder op in, want zij zijn in Israël het onderwerp van de dag. Vandaag zijn er weer drie gijzelaars vrijgelaten. Het zijn Arbel Yehud (29), Agam Berger (19) en Gadi Moses (80), samen met vijf Thaise burgers. Eerder was gemeld dat Gadi Moses een van de overleden gijzelaars was, maar die informatie bleek onjuist te zijn. Het is dit soort verwarrende informatie dat mij ervan weerhoudt om namen van vermoorde gijzelaars vrij te geven.
In ruil voor de terugkeer van deze onschuldigen zou Israël 110 Palestijnse gevangenen vrijlaten, waaronder 32 die een levenslange gevangenisstraf uitzaten. Maar premier Netanyahu gaf de bussen die de Palestijnen vervoerden opdracht om terug te keren naar de gevangenis. De reden? Onze gijzelaars werden gedwongen om door menigten te lopen die hen bijna lynchten. Duizenden schreeuwende mensen omringden hen, trekkend en duwend. De premier zei: ‘Ik neem de gruwelijke taferelen van de vrijlating van onze gijzelaars zeer ernstig op – het is weer een bewijs van de barbaarse wreedheid van Hamas. Ik eis dat bemiddelaars ervoor zorgen dat dit nooit meer gebeurt en dat ze de veiligheid van onze gijzelaars garanderen. Iedereen die het waagt hun iets aan te doen, zal dat met zijn bloed bekopen.’ Uiteindelijk, na een vertraging van drie uur waarin afspraken zijn gemaakt, werden de Palestijnen vrijgelaten.
Zaterdag zullen er nog drie gijzelaars worden vrijgelaten en in de loop van de weken nog meer. Maar na fase één van het staakt-het-vuren zal Hamas nog steeds 64 van onze mensen vasthouden – al wordt er gedacht dat minder dan 30 van hen nog in leven zijn. Fase twee van de overeenkomst zegt in feite: ‘Hé, Israël, je kunt de rest van je ontvoerde gijzelaars terugkrijgen als je gewoon vertrekt.’ Ik kan echt niet zeggen wat er zal gebeuren als het zover is. Ik weet hoe graag wij onze mensen terug willen. Maar we kunnen ons niet gewoon terugtrekken en alles weer terug laten gaan naar hoe het vroeger was. Hamas mag niet aan de macht blijven. Op dit moment zijn we er voor het eerst in de geschiedenis getuige van dat er militaire kosten worden betaald voor gijzelaars. Israël geeft terrein prijs in ruil voor zijn gehavende en gekneusde burgers. Dit is echt een verknipte wereld.
Staakt-het-vuren in Libanon
Zondag was de deadline voor alle IDF-troepen om Libanon te verlaten, volgens de door het westen bemiddelde wapenstilstandsovereenkomst. Israël zegt echter dat Libanon zich niet aan de afspraak houdt en de Libanezen zeggen dat de Israëli’s treuzelen met de terugtrekking. Toen de deadline naderde, rukte een menigte op naar het Israëlische leger nadat ze waren gewaarschuwd om weg te gaan. De IDF opende het vuur en 22 mensen werden gedood. Nu is de deadline voor het staakt-het-vuren verlengd tot 18 februari. Vrede in de regio zal er alleen komen als de Libanezen in het zuiden veiligheid en normaliteit verkiezen boven Hezbollah.
Bevrijdingsdag van Syrië
Als je je agenda bij de hand hebt, noteer dan 8 december als een speciale dag. Dat is de feestdag die de (sinds gisteren) nieuw geïnstalleerde president van Syrië, Ahmed al-Sharaa, heeft ingesteld om de val van het Assad-regime te vieren. Voel je vrij om dit te herdenken.
Nu al-Sharaa aan de macht is, zijn andere Syrische revolutionaire facties zich aan het ontbinden en fuseren ze binnen het Ministerie van Defensie om een nieuw Syrisch leger te vormen. Gelukkig voor Israël gaat dat leger niet verder dan zijn zuidgrens. Het laatste wat de Syriërs nu willen, is problemen krijge met Israël. Nu Iran hen in de steek laat en de VS over hun schouders meekijkt, zal de regering van al-Sharaa zich concentreren op dringende interne zaken, zoals het onderdrukken van het verzet van de Druzen in het zuiden en de Koerden in het noorden.
Israël zal ondertussen profiteren van deze houding van Syrië. De IDF is vastbesloten om voor onbepaalde tijd op de top van de berg Hermon en beneden in de veiligheidszone te blijven, om de veiligheid van dat deel van de grens te garanderen.
Behold Israel
Het was een drukke week online. Zoals ik al zei, heb ik een belangrijke MidEast Update online gezet die echt de moeite waard is om te bekijken, omdat ik daarin veel dieper inga op de hele situatie rond de gijzelaars. Maandag hebben pastor Barry Stagner en ik jullie vragen over de Bijbel en actuele gebeurtenissen beantwoord in ‘CONNECT: Q & A’. En gisteren hebben dr. Rick Yohn en ik weer een aflevering uitgezonden van ‘Explore the Bible’, waarbij we ons richtten op de Ontdek de Bijbel”, waarin we ons concentreerden op het ontdekken van de opbouw van het Oude Testament.
Maandag was de Internationale Holocaust Herdenkingsdag. Hoewel de Holocaust altijd heel echt is geweest voor alle Israëli’s, hadden de meesten van mijn generatie en jonger geen duidelijk begrip van hoe het moest zijn om zo wreed te worden aangevallen. Sinds 7 oktober beseffen we dat wel. Dus deze speciale herdenkingsdag was nog somberder en beter invoelbaar dan ooit. 7 oktober was ook een waarschuwing voor velen in de wereld, en in het bijzonder in de kerk, vanwege het welig tierende antisemitisme in de hele wereld. Laten we samen bidden zoals we dat ooit deden met betrekking tot de Holocaust en dat nu doen met betrekking tot 7 oktober: ‘Heer, zegen uw natie, Israël, en alstublieft, nooit meer.’
Maleachi 3:6 (NKJV) ‘Want Ik ben de HEERE, Ik verander niet; daarom wordt u niet verteerd, o zonen van Jakob.’
Bedankt voor jullie gebeden en steun voor de bediening. In deze tijd waarin ik niet bij mijn gezin ben, waardeer ik jullie bemoediging meer dan ooit. Moge God jullie rijk zegenen.
In de verwachting van Zijn komst,
Amir Tsarfati
Amir Tsarfati is een geboren Israëli en voormalig majoor in het Israëlisch leger (IDF). Hij is de oprichter en directeur van Behold Israel. Dit is een non-profitorganisatie die Bijbels onderwijs geeft door middel van rondleidingen, conferenties en social media, en vanuit een Bijbels en profetisch gezichtspunt nieuws en informatie over Israël biedt.
Lees meer op de website van Amir Tsarfati: beholdisrael.org
Deze nieuwsbrief is vertaald door de redactie van ChristelijkNieuws vanuit de mail van Amir van donderdag 30 januari 2025. Foto: © Henk-Jan Oudenampsen
Meer berichten van Amir Tsarfati zijn te vinden op:
YouTube: www.youtube.com
Telegram: t.me/beholdisraelchannel
Facebook: facebook.com/beholdisrael
Instagram: instagram.com/amir.tsarfati
X / Twitter: x.com/beholdisrael
