Amir Tsarfati in gesprek met zijn dochter Maayan

Amir Tsarfati: Shalom vanuit Japan. Ik ben hier gisteren aangekomen voor bijna twee weken van samenkomsten en lezingen in Nagano en Osaka. Meer daarover is te vinden op de pagina Teaching Around the World van Behold Israel. Daar vind je ook alle details over de tour van pastor Barry Stagner en ik zullen maken door Europa, waarbij we Duitsland, Nederland en België aandoen. Als je in de gelegenheid bent om er ergens bij aanwezig te zijn, ontmoeten we je graag.

Degenen onder jullie die kinderen hebben, weten dat er bepaalde momenten zijn waarop je ouderlijk hart opzwelt. Ik had die ervaring gisteren toen Behold Israel onze meest recente Anchor Podcast uitzond waarin ik mijn enige dochter, Maayan, interview. Het was niet zomaar een gesprek tussen een vader en zijn kleine meisje, dat niet meer zo klein is, maar het heel bijzonder om te spreken over haar zendingsreis die haar naar plaatsen als Afrika, India, Azië en Zuid-Amerika heeft gebracht. En ze heeft niet alleen geprobeerd de lokale bevolking te bereiken, maar ook jonge Israëliërs die vlak na hun militaire dienst een tijdlang rond de wereld trokken. Wat ongelooflijk om te mogen werken onder een groep mensen – Israëli’s van in de twintig – die waarschijnlijk het Evangelie alleen maar zullen horen in een vreemd land! In ‘De Anker Podcast: With Maayan Tsarfati’ hoor je over de creatieve manieren waarop God Zijn boodschap over de wereld verspreidt.

Authors’ Corner

Zaterdagochtend was de uitzending van onze meest recente Authors’ Corner, en hierin bespraken Steve Yohn en ik het boek The Israel Decree. Dit beknopte boek, van ca. 128 pagina’s, vol Bijbelse waarheid verschijnt op 6 mei, iets minder nog dan een maand. Nog eerder heeft het schrijven van een boek mij zo veel gedaan als nu The Israel Decree. Het behandelt de historische, politieke en vooral Bijbelse redenen waarom we er absoluut zeker van kunnen zijn dat het Israël van het Oude Testament wordt voortgezet in het Israël van vandaag. Er hangt zo veel van deze waarheid af, en daarom is het essentieel dat iedere gelovige haar begrijpt. [CN: De Nederlandse uitgave, Het Israël-decreet, verschijnt waarschijnlijk eind mei bij Het Zoeklicht.]

Het Midden-Oosten en daarbuiten

Premier Netanyahu in Hongarije

Israëls premier Benjamin Netanyahu vertrok vorige week uit Israël voor een diplomatieke reis die hem naar Europa en de Verenigde Staten zou brengen. Zijn eerste stop was een bezoek aan zijn Hongaarse ambtgenoot, Viktor Orbán, in Boedapest. Sommigen vonden dit een gewaagde zet van Netanyahu, aangezien hij onder een arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof (ICC) valt vanwege oorlogsmisdaden in Gaza. De premier was echter niet van zijn stuk gebracht. Hij wist dat hij veilig was in Hongarije, vooral omdat de regering van Boedapest van zijn bezoek gebruik maakte om aan te kondigen dat de banden met de schijnvertoning van het multinationale gerechtelijke orgaan te zullen verbreken. De reputatie van het ICC is onherstelbaar beschadigd en alleen extreemlinks neemt het nog serieus. De hoofdaanklager, de Britse advocaat Karim Khan, wordt zelf onderzocht op seksueel wangedrag en is er onlangs van beschuldigd vendetta’s uit te voeren tegen degenen die de beschuldigingen uitten. Duitsland, België en andere landen hebben gezegd dat als Netanyahu binnen hun grenzen komt, ook zij het ICC-bevel zullen negeren.

Premier Netanyahu in de Verenigde Staten

‘Bibi is hier om met Trump over tarieven te praten,’ zeiden de media toen Netanyahu’s vliegtuig buiten Washington, D.C. Maar de premier en de president hielden een heel ander gesprek. Ze hadden het over Iran en wanneer en hoe ze het zouden moeten opblazen.

Nou ja, misschien was hun conclusie niet onmiddellijk ‘Laten we Iran opblazen’, hoewel Netanyahu er misschien wel klaar voor was. President Donald Trump gelooft echter nog steeds dat er hoop is op een nieuwe Iran-deal. Raak nu niet in paniek, want je moet begrijpen dat de Iran-deal van Trump net zo weinig overeenkomsten heeft met de Iran-deal van Obama als lamskebab met baklava. De vorige deal was een soort van: ‘Vertraag je programma een tijdje, zodat het lijkt alsof ik iets voor elkaar gekregen heb, dan kun je het weer opvoeren en Israël totaal vernietigen zodra ik niet meer in functie ben.’ Toen Trump de eerste keer aan de macht kwam, heeft hij de deal meteen afgewezen. Maar nu heeft hij het over een nieuwe, verbeterde deal, die luidt: ‘Stop met je hele militaire nucleaire programma of anders regelen wij dat voor je door middel van heel, heel grote bommen.’

Oppervlakkig bezien lijkt zo’n deal misschien onmogelijk. Maar het Iraanse leiderschap is met betrekking tot de Verenigde Staten in twee facties verdeeld. De hardliners zijn faliekant tegen onderhandelingen met Amerika, maar de gematigden zeggen: ‘Misschien moeten we gewoon horen wat ze te zeggen hebben.’ Terwijl deze twee facties het uitvechten in Teheran, bespraken Trump en Netanyahu in Washington drie belangrijke kwesties: wat is de deadline, wat is de wortel om Iran voor t ehouden en wat is de stok? Een deadline is essentieel, want de Iraniërs staan bekend om hun voetangels en klemmen. De wortel is dat als ze hun militaire nucleaire programma ontmantelen, de sancties worden opgeheven en Iran weer een echte economie kan hebben waarin je geen boodschappentas vol geld nodig hebt om een pakje kauwgom te kopen. De stok is vernietiging. Nu al bevindt 25-50% van de Amerikaanse zeemacht zich in de regio. Iran heeft propaganda verspreid om Diego Garcia te bedreigen, het eiland waar de Britse marinebasis ligt die Amerika leent voor al hun straaljagers en bommenwerpers. Helaas voor Iran hebben ze geen enkele bewapening die zo ver zuidwaarts kan reiken. Rusland zet Iran nu onder druk om te onderhandelen met de VS. We zullen zien of ze luisteren.

Gaza’s verzwakte positie

Op dit moment worden er nog 59 gijzelaars vastgehouden door Hamas. Slechts 21 of 22 van hen zijn nog in leven. Vanuit de positie van Israël bevindt de terreurgroep zich in een uitzichtloze situatie. Als Hamas de gijzelaars vrijlaat, zullen ze weggevaagd worden omdat ze niets meer hebben om de aanval van de IDF tegen te houden. Als Hamas de gijzelaars vasthoudt, zullen ze nog steeds worden uitgeschakeld, alleen langzamer omdat het Israëlische leger hen met chirurgische precisie vernietigt, één aanval per keer.

De terroristen voelen de druk. Toen de laatste onderhandelingsronde begon, boden ze aan om één gijzelaar terug te geven. Israël ging verder met zijn offensief. Hamas bood er toen vijf aan. Israël bleef doorgaan. Nu bieden ze er acht aan, maar nog steeds blijft de IDF oprukken. Israël eist niet minder dan elf levende gijzelaars en de helft van onze dode burgers. Op dit moment is er nog geen overeenkomst gesloten.

Het beeld van de zogenaamde genocide dat Gaza de wereld heeft voorgespiegeld, begint barsten te vertonen. Ze hebben hun valse aantallen van dode burgers al verschillende keren moeten bijstellen. In de laatste rapporten die ze uitbrachten, waren de cijfers van omgekomen vrouwen en kinderen veel lager, terwijl de totalen van dode strijders veel hoger werden.

Libanon blijft Libanon

Ondanks het snel stijgende percentage Libanezen dat zegt dat Hezbollah weg moet, schenden de terroristen nog steeds hun wapenstilstandsovereenkomst met Israël door wapenopslagplaatsen en andere militaire structuren te behouden. Elke keer als er een wordt ontdekt, wordt deze vernietigd. Op een gegeven moment zullen de burgers moeten zeggen dat het genoeg is.

Erdogans nieuwe maatje

Er was een bijzonder ongemakkelijk moment tijdens de persconferentie van president Trump en premier Netanyahu in Washington. Een verslaggever vroeg naar Turkije, en Trump benoemde in zijn antwoord dat hij president Recep Tayyip Erdoğan bijzonder graag mag, en dat die gevoelens wederzijds zijn. Netanyahu had zichtbaar moeite met dit het antwoord van Trump, en dat is begrijpelijk. Ook ik maak me zorgen over Trumps liefde voor de sterk antisemitische Erdoğan. Dit geldt vooral wat betreft het nieuwe Syrië, waarvan Trump beweert dat Turkije het controleert via plaatsvervangers. In de visie van de Amerikaanse president op Syrië staat het grootste deel van het land onder toezicht van Turkije, het zuiden onder controle van Israël, het noordoostelijke Koerdische gebied onder leiding van Amerika en behoudt Rusland zijn havengebied langs de Middellandse Zee. Al met al past dit heel goed in een sterk scenario voor de komende oorlog van Ezechiël 38.

Beloofde tarieven, gehandhaafde tarieven

Ik hoorde een econoom zeggen dat net zoals Trump militaire bommenwerpers boven Iran plaatst, hij economische bommenwerpers boven de rest van de wereld plaatst. De Verenigde Staten kampen al jaren met een handelstekort; Trump is vastbesloten om de zaken gelijk te trekken. Goed voor Amerika, maar slecht voor de rest van de wereld die eraan gewend is geraakt om geld te verdienen aan het onevenwichtige beleid van de Verenigde Staten. Het is waar dat de Amerikaanse aandelenmarkt is ingestort, maar de Amerikaanse economie verliest miljarden dollars per jaar. Uiteindelijk komt het wel weer goed. Of je nu van hem houdt of hem haat, het is gewoon goed om een man in het Witte Huis te zien die zich zorgen maakt over echte problemen, in plaats van DEI, klimaatverandering en gender.

Pesach

Als Pesach nadert, word ik altijd bijzonder emotioneel. Het is geen wonder dat dit de dag is die God koos om de kalender van onze natie mee te beginnen. Wat een voorrecht om elk jaar de gebeurtenis van Gods bevrijding te vieren. Meer dan drieduizend jaar later wordt mijn kleine natie, die minder dan 0,2% van de wereldbevolking omvat, nog steeds geconfronteerd met dezelfde pogingen om ons te vernietigen. En zoals altijd kunnen we alleen maar vertrouwen op dezelfde God die ons bevrijding beloofde.

Als de Heere niet bij ons geweest was
– zeg dat toch, Israël –
als de Heere niet bij ons geweest was,
toen mensen tegen ons opstonden,
dan hadden zij ons levend verslonden,
toen hun toorn tegen ons ontbrandde;
dan hadden de wateren ons overspoeld
en was een woeste stroom over onze ziel gegaan;
dan waren de onstuimige wateren
over onze ziel gegaan.
Geloofd zij de Heere, Die ons niet overgaf
tot een prooi voor hun tanden.
Onze ziel is ontkomen als een vogel
uit de strik van de vogelvanger;
de strik is gebroken
en wíj zijn ontkomen.
Onze hulp is in de Naam van de Heere,
Die hemel en aarde gemaakt heeft.

– Psalm 124

In de verwachting van Zijn komst,
Amir Tsarfati


Amir Tsarfati is een geboren Israëli en voormalig majoor in het Israëlisch leger (IDF). Hij is de oprichter en directeur van Behold Israel. Dit is een non-profitorganisatie die Bijbels onderwijs geeft door middel van rondleidingen, conferenties en social media, en vanuit een Bijbels en profetisch gezichtspunt nieuws en informatie over Israël biedt.

Lees meer op de website van Amir Tsarfati: beholdisrael.org
Deze nieuwsbrief is vertaald door de redactie van ChristelijkNieuws vanuit de mail van Amir van donderdag 10 april 2025. Foto: VideoStill YouTube

Meer berichten van Amir Tsarfati zijn te vinden op: 
YouTube: www.youtube.com
Telegram:  t.me/beholdisraelchannel
Facebook:  facebook.com/beholdisrael
Instagram: instagram.com/amir.tsarfati
X / Twitter: x.com/beholdisrael

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies