Amir Tsarfati: Groeten uit Galilea! Ik ben de komende paar weken thuis, en daarna vertrek ik naar Europa voor een bezoek aan Duitsland, België en Nederland. Het is zo fijn om weer bij mijn familie te zijn. Nu moet ik alleen nog mijn lichaam ervan zien te overtuigen dat het hier niet de Japanse tijd is. De rook van de felle bosbranden in de buurt van Jeruzalem en de sirenes vanwege een Jemenitische raket helpen daar niet echt bij.
Er zijn bepaalde gebeurtenissen in de geschiedenis die we niet mogen vergeten. Voor de wereld, en nog sterker voor Israël, is de Holocaust een van die gebeurtenissen. Daarom was het gisteren in Israël Yom HaShoah, ofwel Holocaust Herdenkingsdag. Het is een dag waarop de natie de gruwelijke wreedheden tegen een onschuldig volk herdenkt en erom rouwt. Om ons als volk te verenigen in onze erkenning van de genocide klinkt er om precies 10.00 uur een sirene die twee minuten lang blijft loeien. Terwijl de sirene loeit, stopt iedereen in het hele land met wat hij of zij aan het doen is en staat zwijgend stil. Het maakt niet uit of je aan het werk bent, in een restaurant zit of op de snelweg rijdt, iedereen stopt met wat hij of zij aan het doen is, staat op en herdenkt. We zullen nooit vergeten wat ons volk is aangedaan. En we zullen nooit toestaan dat dit nog eens gebeurt.
Onze herdenking is niet voorbij na Yom HaShoah. Aanstaande dinsdagavond, 29 april, begint Yom HaZikaron, ofwel Herdenkingsdag. ’s Avonds om 20.00 uur zal er gedurende één minuut een sirene loeien, waardoor het land opnieuw tot stilstand komt. De volgende ochtend om 11.00 uur klinkt de sirene nog eens twee minuten, waarbij de bevolking op dezelfde manier reageert. Herdenkingsdag in Israël is geen gelegenheid voor een barbecue of bezoekje aan een meubeloutlet. Het is een dag die volledig in het teken staat van het herdenken van en rouwen om allen die hun leven hebben gegeven voor het voortbestaan van de staat Israël.
Maar zodra Yom HaZikaron voorbij is, verandert alles. Rouw maakt plaats voor dans. Verdriet wordt vreugde. Op woensdag 30 april, vanaf zonsondergang begint Yom HaAtzmaut – de Onafhankelijkheidsdag van Israël, die duurt tot zonsondergang op 1 mei! Op deze dag wordt overal feestgevierd, buiten gegeten of gebarbecued. Alles is versierd in blauw en wit en overal wapperen Israëlische vlaggen. Nadat we het offer van onze gesneuvelde soldaten hebben herdacht, zijn we het aan hen verplicht om te vieren wat hun leven ons heeft opgeleverd. Yom HaZikaron en Yom HaAtzmaut omvatten beide kanten van de emoties, en ik ben zo blij dat ik weer thuis ben om deze dagen met mijn familie te kunnen beleven.
Nieuwsberichten over het Midden-Oosten en daarbuiten
Het uiteenvallen van Hamas
De grote Franse generaal Napoleon Bonaparte heeft ooit gezegd: ‘Een leider is een handelaar in hoop.’ Dat is waarschijnlijk de reden waarom de top van Hamas totaal niet in staat is om hun volk te leiden. Er is geen hoop meer voor de soldaten van Hamas, en evenmin voor de bevolking van Gaza. De militaire tak van Hamas wordt gesmoord en verliest routes voor wapens, uitrusting voor het graven van tunnels en, het meest trieste van alles, jonge, ideologische strijders die door de leiders zijn overtuigd om te vechten voor een gruwelijke leugen. Uiteindelijk zal er niets meer overblijven waarmee gevochten kan worden en zal er niemand meer zijn om te vechten.
Veel inwoners van Gaza zijn Hamas zat. De terroristen proberen hen uit te hongeren en pikken de weinige humanitaire hulp die er is in voor zichzelf. Steden liggen in puin en de infrastructuur is ingestort, allemaal omdat Hamas zich per se wilde verschuilen in ziekenhuizen, scholen, overheidsgebouwen en in tunnels die ondergronds van huis tot huis liepen. Nu willen de mensen gewoon weg, en meer dan 100.000 zijn al vertrokken. Onlangs bood een oplichtingssite inwoners van Gaza immigratie naar de Golfstaten aan. In slechts vier uur tijd schreven 140.000 mensen zich in weg om weg te komen uit de ingestorte regio. Premier Netanyahu maakte zaterdag in een toespraak duidelijk dat hij zich niet door de liberale, anarchistische linkse beweging zou laten tegenhouden om Hamas te vernietigen. De mensen zien het onheil naderen. Ze willen weg. Helaas lijken ze geen buren te kunnen vinden die hen willen opvangen.
Het uiteenvallen van Hezbollah
Hamas is niet de enige terroristische groepering die uit elkaar valt. Hezbollah stort in als een Jenga-toren na een onverstandige zet. De regering haat hen. Het volk haat hen. De enigen die hen steunen zijn hun handlangers in Iran, meer dan duizend kilometer verderop. Israël zet zijn luchtaanvallen op militaire terreinen van terroristen voort, maar Hezbollah heeft niet meer de kracht om te reageren. Terwijl de secretaris-generaal van de terroristische groepering heeft gezworen nooit de wapens te zullen neerleggen, maakt het Libanese leiderschap duidelijk dat ze niet alleen klaar zijn met Hezbollah, maar ook met alle andere terroristische groeperingen die in hun land actief zijn, waaronder Hamas, verschillende Palestijnse facties, Al-Jamaa al-Islamiya, Islamitische Staat (ISIS) en Al Qaida. De zeer krachtige plaatsvervangend speciaal gezant van de VS voor het Midden-Oosten, Morgan Ortagus, heeft de Libanese regering laten weten dat Libanon nooit een grote toekomst zal hebben zolang Hezbollah deel uitmaakt van de samenstelling van het land.
Geen vertrouwen in Syrië
Eind vorige week hebben de Syrische autoriteiten twee belangrijke leden van de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) gearresteerd die in hun land actief waren. Dit is een stap die onder de vorige regering van Bashar nooit zou zijn gezet. De leiding van de PIJ en ook de rebellenleiders in Gaza eisen de onmiddellijke vrijlating van de terroristen, maar hun smeekbeden worden genegeerd. Ik heb totaal geen vertrouwen in de nieuwe Syrische president Ahmed al-Sharaa, maar voorlopig is het beslist beter om met hem samen te werken dan tegen hem.
De aanval is de beste verdediging
Elke dag landen er ongeveer zeven tot acht Amerikaanse vrachtvliegtuigen in Israël. Dan worden allerlei soorten luchtverdedigingswapens uitgeladen en vervolgens ingezet. Dit alles ter voorbereiding op een aanval van Iran op Israël. Waarom zou Iran een aanval op Israël plannen? Als vergelding voor de aanval die Israël op Iran voorbereidt. Nu het nucleaire programma van Iran steeds dichter bij voltooiing komt, weten zowel de Verenigde Staten als Israël dat er iets moet gebeuren. Na een telefoongesprek op dinsdagavond gaven zowel president Trump als premier Netanyahu aan dat ze op één lijn zitten. Alles wijst erop dat wanneer het moment daar is, de VS zowel de aanvals- als de verdedigingswapens zal leveren, terwijl Israël de vingers zal leveren om de trekker over te halen.
Jordanië verbiedt de Moslimbroederschap
Syrië was niet het enige moslimland dat onlangs terroristen arresteerde. Op 15 april maakte de Jordaanse inlichtingendienst bekend dat zij zestien personen in hechtenis hadden genomen op verdenking van terrorisme. Die zouden betrokken zijn geweest bij complotten tegen zowel Jordanië als Israël. Toen bleek dat verscheidene van de arrestanten lid waren van de Moslimbroederschap, besloot de regering op te treden. ‘Er is besloten om alle activiteiten van de zogenoemde Moslimbroederschap te verbieden en elke activiteit [die door de organisatie wordt uitgevoerd] te beschouwen als een schending van de wet,’ verklaarde de Jordaanse minister van Binnenlandse Zaken Mazen al-Faraya. Ik ben benieuwd hoe dit zich verder zal ontwikkelen, aangezien de politieke partij van de Broederschap, het Islamitisch Actiefront, momenteel 31 van de 138 zetels in de kamer van afgevaardigden inneemt, het grootste aantal van alle partijen. Zoals altijd is deze radicalisering terug te voeren op Iran, dat op zoek is naar een nieuwe westerse basis nu Syrië en Libanon de deuren sluiten voor hun inmenging.
Jemen staat in brand
De Verenigde Staten hebben hun aanvallen op militaire locaties van de Houthi’s in Jemen opgevoerd. Dag en nacht worden militaire opslagplaatsen, gas- en oliedepots, wapenopslagplaatsen en havens verwoest. Een aanval op de oliehaven van Ras Isa afgelopen vrijdag verwoestte de locatie volledig en kostte aan 74 mensen het leven. Toch blijven de Houthi’s de scheepvaart in de Rode Zee verstoren en raketten afvuren op Israël, waardoor mijn gezin en ik dinsdagavond in de schuilkelder belandden. Het is de vraag hoelang de rebellen het nog volhouden, maar je kunt je voorstellen dat ze het inmiddels betreuren dat ze zich in deze strijd hebben gemengd.
Toenemend wereldwijd antisemitisme
Gisteren, op Yom HaShoah, besefte ik des te meer hoe schokkend veel antisemitisme er tachtig jaar na de Holocaust nog steeds in de wereld bestaat. In Stockholm werden nazivlaggen aan een brug gehangen, Hitlers Mein Kampf is het op één na best verkochte boek in het Arabisch, en in steden en op universiteitscampussen klinkt de roep om Israël in zee te drijven. Deze haat tegen de Joden heeft ook voet aan de grond gekregen in veel kerken, waar Israël volledig wordt genegeerd of ‘doctrinair’ wordt vervangen door de kerk. Dit is wat er gebeurt als voorgangers nalaten om de hele raad van God te verkondigen. In het afgelopen decennium zijn de uitingen van antisemitisme met 893% toegenomen, waarvan het grootste deel plaatsvond na het bloedbad van 7 oktober 2023. Helaas verwacht ik dat het alleen maar erger zal worden tot de dag komt dat de Heer terugkeert en de kinderen van Israël tot Zich zal trekken.
Alle ogen gericht op India
Op dinsdag was een groep toeristen aan het genieten van het prachtige uitzicht op de Lidderrivier in Kasjmir, India, toen een groep islamitische terroristen vanuit Pakistan de grens overstak en het vuur op hen opende. Al snel waren 26 mensen dood en 17 gewond. Een dag eerder had een Pakistaanse legerleider verklaard: ‘Wie niet volgens de sharia leeft, is geen echte Pakistaan.’ Blijkbaar hadden deze militanten deze woorden meegenomen naar India en de hindoeïstische toeristen vermoord.
India reageerde snel. Het annuleerde onmiddellijk alle visa voor Pakistani en gisteren gaf het alle Pakistani in India 48 uur de tijd om het land te verlaten. Ook schortte het een waterverdrag met Pakistan op, wat snel tot een ernstige crisis in het buurland zou kunnen leiden. Pakistan heeft zijn leger in de hoogste staat van paraatheid gebracht. Het is altijd zenuwslopend wanneer de gemoederen tussen deze twee kernmachten hoog oplopen. Laten we hopen dat de gemoederen bedaren en dat de juiste beslissingen worden genomen voordat dit conflict echt explodeert.
Het overlijden van paus Franciscus
Paus Franciscus sloot maandag op 88-jarige leeftijd voor het laatst zijn ogen. Als aanhanger van een zeer linkse ideologie was hij voor velen een held en voor anderen een schurk. Ik ben heel benieuwd of de Rooms-Katholieke Kerk haar Bijbelse moraal verder zal afzwakken bij de keuze van de volgende paus, of dat zij weer zal terugkeren naar meer conservatieve waarden.
Een nieuwe ambassadeur op het toneel
Mike Huckabee, voormalig gouverneur van Arkansas en presidentskandidaat, heeft officieel zijn geloofsbrieven als ambassadeur van de Verenigde Staten aan de Israëlische president Isaac Herzog overhandigd. Ik ken ambassadeur Huckabee al vele jaren en ben erg verheugd om hem in deze functie te zien. Hij is een ware man van God en ik weet dat hij liefde heeft voor de Heer en voor Israël. Welkom in mijn land, ambassadeur!
De bediening van Behold Israel
‘Er komen moeilijke dagen aan voor het volk Israël. Maar wij, Joden, kunnen troost putten uit de wetenschap dat God ons duizenden jaren geleden een belofte heeft gedaan. Hij gaf ons land, Hij gaf ons een erfenis en Hij gaf ons een zegen. De Heer is trouw. Hij zal Zijn belofte nakomen.’ Dit is een citaat uit mijn nieuwe boek, The Israel Decree, dat 6 mei zal verschijnen. [CN: De Nederlandse uitgave, Het Israëldecreet, zal D.V. eind mei worden uitgegeven door Stichting Het Zoeklicht.] Dit belangrijke boek bespreekt Gods verbondsbeloften in de Schrift en hun zekere vervulling. Wapen jezelf met de waarheid die in dit boek, dat slechts 128 bladzijden telt, te vinden is.
Aanstaande woensdag stappen de bestuursleden van Behold Israel op het vliegtuig naar Israël. Het is de bedoeling dat ze het CONNECT-team leren kennen en zien hoe alles hier werkt. We zullen ook tijd nemen om samen te bidden en met elkaar te praten over wat God voor de komende tijd voor ons in petto heeft. Bid alsjeblieft voor ons. Dit is altijd het werk van God werk geweest, en dat is het nog steeds, en niet ons werk. We willen geen deuren openbreken, maar we willen ook geen kansen missen die Hij voor ons heeft klaargelegd. We zoeken Zijn wijsheid en Zijn leiding.
Zoals altijd wil ik afsluiten met jullie te bedanken voor jullie trouwe gebeden en steun voor dit werk. Als ik kijk naar wat de Heer heeft gedaan, sta ik versteld. Jullie gebeden spelen daarin een grote rol. Moge God jullie deze week rijk zegenen.
In de verwachting van Zijn komst,
Amir Tsarfati
Amir Tsarfati is een geboren Israëli en voormalig majoor in het Israëlisch leger (IDF). Hij is de oprichter en directeur van Behold Israel. Dit is een non-profitorganisatie die Bijbels onderwijs geeft door middel van rondleidingen, conferenties en social media, en vanuit een Bijbels en profetisch gezichtspunt nieuws en informatie over Israël biedt.
Lees meer op de website van Amir Tsarfati: beholdisrael.org
Deze nieuwsbrief is vertaald door de redactie van ChristelijkNieuws vanuit de mail van Amir van donderdag 24 april 2025. Foto: VideoStill YouTube
Meer berichten van Amir Tsarfati zijn te vinden op:
YouTube: www.youtube.com
Telegram: t.me/beholdisraelchannel
Facebook: facebook.com/beholdisrael
Instagram: instagram.com/amir.tsarfati
X / Twitter: x.com/beholdisrael
