Column – Ik wil het hebben over verontwaardiging. Maar dan de selectieve soort. Je weet wel, die verontwaardiging die enkel opduikt wanneer het de mensen uitkomt.
Interview
In een krant las ik een interview met een predikant. Hieruit citeer ik de volgende passage: “Hofland noemt het in dit verband opmerkelijk dat de kerk zo’n nadruk legt op seksualiteit. In de Bijbel staan meer dan tweeduizend passages over hoe we moeten omgaan met materiële zaken (lees ‘geld’ red). En toch maak ik zelden mee dat de ene christen de andere vraagt of hij wel een tiende van zijn inkomen weggeeft aan de armen. Of dat we van de ander verlangen dat hij zich verantwoordt voor de aanschaf van een smartphone die door kinderhanden is gemaakt. Dat laatste is, als je er over nadenkt, verschrikkelijk. Toch voeren we nu dit gesprek via de telefoon. Zonder die telefoon zouden we compleet onthand zijn. Voor mij getuigt dat van een gebroken wereld. Waar de Bijbel dus vol staat met aanwijzingen en verboden inzake onze portemonnee zijn de teksten die raken aan homoseksualiteit spaarzaam en deels vatbaar voor interpretatie.”
Onbesproken laten
Deze woorden hebben mij wat aan het denken gezet. Klopt het wel dat wij ons over bepaalde ontwikkelingen op het christelijk erf soms (enorm) druk kunnen maken, terwijl we andere zaken, die de Bijbel ook als zondig typeert, veelal onbesproken laten? Ik vraag je niet wanneer je voor het laatst een preek hebt gehoord over bijvoorbeeld hebzucht, die in Kolossenzen 3:5 zelfs afgoderij wordt genoemd. Een preek vind je te zwaar aangezet. Maar laat ik het beperkt houden tot een gesprek. Een gesprek waarin de een de ander attendeert op ‘iets’ wat de Bijbel ‘zonde’ noemt, maar waarover vrijwel nooit wordt gesproken?
Kleding naar de kringloop?
In deze column over selectieve verontwaardiging wil ik ook een stokpaardje van mij ten tonele voeren. De tijd waarin met stelligheid werd gesproken over het zondige gedrag van gelovige vrouwen als zij een pantalon droegen ligt grotendeels achter ons. Dit ‘zondige gedrag’ werd gebaseerd op Deuteronomium 22:5. Zes verzen verder staat een verbod waarover wij ons in het geheel niet druk maken. Zoek het vers er eens bij en vraag je af of je je garderobe gaat aanpassen, gelet op het vermelde in tal van etiketten van je kleding. Grote kans dat de kledingstukken gemaakte zijn van tweeërlei stof. Let wel, ik roep je hierbij niet op je garderobe naar de kringloop te brengen.
Waarom deze column?
In deze column heb ik een oproep willen doen aandacht te besteden aan het gevaar selectief om te gaan met Bijbelteksten. Soms is een enkel Bijbelvers te weinig om daaraan vergaande consequenties te verbinden. Daar tegenover staat dat we soms met het grootste gemak andere Bijbelteksten, die ons misschien niet zo goed uitkomen, onbedoeld als niet-geschreven beschouwen en (dus) terzijde leggen.
Auteur en foto: Willem van Leiden
Citaat van ds. Hofland met toestemming overgenomen.
De columns van Willem van Leiden van de afgelopen 3 jaar zijn ook in boekvorm verschenen:
Columns van 2022 – Dan wil ik wel naar de hemel – € 9,95 – Meer informatie en bestellen
Columns van 2023 – Liever vandaag dan morgen – € 9,95 – Meer informatie en bestellen
Columns van 2024 – Hoe zal het zijn – € 9,95 – Meer informatie en bestellen
