Zondag 6 april stak ik bij Upstream mijn hand op na de vraag wie die dag nog wilde kiezen om Jezus te volgen. Na die dienst kreeg ik een boekje uitgereikt in een gouden envelop. Dat moment was voor mij de start van een nieuw begin.
Ik ben Paul, geboren in 1963 en katholiek opgevoed. Mijn vader werkte in de verzekeringen en we hadden het thuis goed. Ik ben de tweede van drie broers. De kerk speelde een behoorlijke rol in ons gezin. Heilige communie, vormsel, iedere zondag naar de mis. Maar eerlijk gezegd begreep ik er weinig van. Wat God met mijn leven voorhad, wist ik niet. De rituelen, de beelden bij mijn opa en oma thuis. Ze maakten me eerder bang dan dat ze me dichter bij God brachten. Ik miste de verbinding.
Spanningen
Ik trouwde op mijn 28ste en kreeg twee prachtige kinderen. Als gezin hadden wij het goed samen, maar ik kon de sfeer ook verpesten met de woedeaanvallen die ik bij tijd en wijle had. Mijn vrouw kreeg in de laatste jaren van ons huwelijk de behoefte om meer uit te gaan. Zo ging ze in de weekenden met een vriendin op stap. Ik begon steeds meer afstand te voelen tussen haar en mij. Ik ontdekte dat ze een andere man liefhad en met hem een nieuw leven wilde opbouwen. Ik gaf ons de tijd om na te denken en sliep een periode in onze caravan op de camping. Dat was geen goede keuze. Die man had daardoor alle ruimte om bij ons thuis te komen en maakte zelfs kennis met mijn kinderen.
Ik bedreigde hem met de breekijzer
Ons huwelijk liep na 15 jaar stuk. Mijn hoofd zat vol woede, verdriet en onmacht. Op een dag reed ik op hoge snelheid met een breekijzer en een jerrycan benzine naar het huis van deze man. Ik bedreigde hem met de breekijzer, maar gelukkig liep dat met een sisser af. Ik wilde mijn wanhoop laten zien, vooral aan mijn vrouw. Terug op de camping gooide ik de jerrycan leeg in de caravan en stak alles in brand. Wonder boven wonder kwam ik er zelf nog levend uit. Wat had ik God toen hard nodig.
Gevangenisstraf
De rechter gaf mij 3 maanden gevangenisstraf voor brandstichting. Daarna moest ik mij melden bij de reclassering, maar ik dacht dat ik alles wel zelf kon en ging er niet heen. Daardoor zat ik weer vast. In de gevangenis schreef ik brieven naar mijn vrouw die onbeantwoord bleven en raakte definitief mijn gezin kwijt. Mijn kinderen waren ontzettend bang voor mij.
Sandra
Na mijn straf kreeg ik een relatie met Sandra. Ik kende haar al langere tijd van het werk en zij was ook gescheiden in diezelfde tijd. Ze had vier kinderen en onze liefde was echt. Mijn korte lontje en woedeaanvallen bleven helaas. Sandra bleef in onze relatie geloven, maar dat was voor mij niet genoeg en na negen jaar gingen we uit elkaar. Wel bleven we vrienden.
Ik verloor veel geld aan crypto en oplichting
In die tijd alleen zocht ik vervulling in geld en spullen. Van mijn vader had ik een enorm bedrag geërfd. Zoals de verloren zoon in de Bijbel nam ik die erfenis en verbraste het. Ik verloor veel geld aan crypto en oplichting. Ik wilde naar het buitenland, alles achterlaten, het zou allemaal geregeld zijn. Ik zegde mijn huur op, kocht een vliegticket en toen kwam ik erachter dat ik was opgelicht. Ik stond zonder woning op straat. Ik sliep onder de overkapping van een uitvaartcentrum. Dat was wel toepasselijk, ik voelde me ook meer dood dan levend. De volgende dag huilde ik bij mijn oud-verhuurder, die me onverwacht weer een kans gaf. Ik kreeg mijn woning terug.
Gewaarschuwd
Mijn broer had mij in die tijd vaak gewaarschuwd. Hij zag dat ik werd opgelicht, maar ik luisterde niet naar hem. Ik verbrak zelfs het contact. Sandra bleef steeds betrokken bij mijn leven en hield ook contact met mijn broer.
We begonnen samen de Bijbel te lezen
In maart 2024, na 8 jaar alleen te zijn geweest en veel gepraat te hebben met Sandra, kwam het keerpunt. Sandra nodigde me uit voor Upstream. Zij was al eerder begonnen aan een zoektocht naar God. We begonnen samen de Bijbel te lezen, te bidden. Ik deed mee aan de Op zoek naar God-cursus. In die gesprekken voelde ik het kwaad in mij opspelen, maar ook dat het steeds meer terrein verloor. Ik begon te begrijpen dat Jezus al die jaren met me meegegaan was. Dat Hij wist van mijn gebrokenheid en dat Hij gestorven is om mij te redden. Sandra had het al die tijd gezien en voor me gebeden.
De verloren zoon
Het verhaal van de verloren zoon raakte me diep. Ik was die zoon. Ik wilde terugkeren als knecht, maar God zag mij als zoon. Hij liep mij tegemoet. En in plaats van verwijten of afwijzing, vierde Hij feest. Dat is liefde. Dat is genade. Dat is mijn Vader.
Ik zie het verschil in mezelf. En ik word nog wel eens boos, maar die diepe, verblindende woede is aan het verdwijnen. Ik wil het anders doen. Ik vraag vergeving aan mijn broer voor alles wat ik hem heb aangedaan. Ik wil loskomen van het kwaad en leven in verbinding met Jezus. Geen religie zonder inhoud meer, geen toeschouwer zijn. Maar een kind van God, dat eindelijk thuis is gekomen.
‘Je bent mijn geliefde zoon.’
Ik kies nu bewust voor een leven met Hem. Niet langer geld, spullen of eigen kracht. Ik wil Jezus volgen, Zijn liefde vasthouden. Met Sandra aan mijn zijde. Samen bouwen we opnieuw. Samen met God. Ik ben thuisgekomen. Bij een Vader die nooit is weggegaan. Die mij tegemoet is gerend en die zei: ‘Je bent mijn geliefde zoon.’
***
Dit interview is met vriendelijke toestemming van Upstream geplaatst. Meer getuigenissen en informatie over Upstream is te vinden via deze link: www.upstream.cafe/verhalen
Auteur: Team Upstream
Kerk De Basis: www.basis.cc
Upstraim: www.upstream.cafe
Beeld: Videostill Youtube
Cursus: www.basis.cc/opzoeknaarGod
