Groeten uit het prachtige Israël! Het zijn hier een paar ongelooflijk hectische, maar ook heel vruchtbare weken geweest, en ik zie enorm uit naar dit weekend. Het zullen bijzondere dagen zijn, want ik ga met mijn CONNECT-team op stap ga om onze band te versterken. We werken nu al meer dan een jaar in verschillende vormen met elkaar samenwerken, maar hebben nog nooit de tijd gehad om even stil te staan bij onze drukte, samen te ontspannen en elkaar beter te leren kennen. Hoewel we maar kort weg zullen zijn, zal het ons ongetwijfeld allemaal goed doen en ons hechter maken dan mogelijk is tijdens de dagelijkse drukte.
Een heel bijzonder evenement dat dinsdag plaatsvond, was de release van het boek met overdenkingen dat ik samen met pastor Barry Stagner heb geschreven, getiteld Until He Comes [CN: Verschijnt D.V. volgend jaar in het Nederlands]. Dit boek bevat voor 365 dagen korte lessen en toepassingen gericht op God, Zijn plan voor de toekomst en de komende eindtijd. De inhoud is niet alleen boeiend, maar helpt je ook om je gedachten elke dag op hogere zaken te richten.
De dag voor het verschijnen van dit boek heb ik een acht minuten durende video geplaatst met de titel “EXPOSED: The Truth About ‘America First’ or ‘Israel First’”. In deze video ontkracht ik de misvatting dat je moet kiezen tussen loyaliteit aan Amerika of aan Israël. Uiteindelijk gaat het erom dat we God op de eerste plaats zetten, en wanneer we dat doen, verdwijnt het dilemma van wat belangrijker is. Toen de Amerikaanse ambassadeur in Israël, Mike Huckabee, de video op X repostte, schreef hij: “America First of Israel First? Onwetende en ‘feitelijke’ stemmen willen niet dat je het ECHTE verhaal kent. Deze gedocumenteerde video van Amir Tsarfati werpt licht op de zaak.” Ik moedig je aan om deze belangrijke video te bekijken en door te sturen naar anderen.
Het laatste punt dat deze week zo bijzonder heeft gemaakt, is dat vandaag onze December Bible Experience Tour is begonnen! Mensen van over de hele wereld zijn gisteren aangekomen en vandaag beginnen ze aan hun negendaagse reis door het Heilige Land met stops in Jaffa, Caesarea en de berg Karmel, voordat ze uiteindelijk vanavond hier bij CONNECT eindigen. Ik ben zo enthousiast over de ervaringen die ze gaan opdoen. Als je nog nooit de kans hebt gehad om Israël te bezoeken, ga dan bidden dat de Heer de deur voor je zal openen om binnenkort bij ons te komen.
MidEast & Beyond
Zoals altijd vind je in deze nieuwsbrief een samenvatting van mijn online posts en mijn video-updates. Als je deze bronnen live wilt bekijken, zijn ze gemakkelijk toegankelijk. De laatste MidEast & Beyond Update die ik met pastor Barry Stagner heb opgenomen, is te vinden op YouTube. En voor updates gedurende de dag raad ik je aan je te abonneren op mijn Telegram-kanaal.
Het bloedigste staakt-het-vuren gaat door
In het Palestijnse woordenboek wordt het woord ‘staakt-het-vuren’ volgens mij gedefinieerd als: ‘Een overeengekomen positie waarin je vijand alle vijandelijkheden moet staken, terwijl jij kunt doorgaan met complotten smeden en aanvallen uitvoeren en tegelijkertijd wereldwijde lof ontvangt voor je terughoudendheid.’ Een voorbeeld hiervan is dat gisteren verschillende terroristen uit een tunnelschuilplaats tevoorschijn kwamen en met een RPG en enkele handvuurwapens op IDF-soldaten schoten. Vijf soldaten raakten gewond, waarvan één ernstig. Het Israëlische leger zorgt er momenteel voor dat die terroristen en eventuele vrienden die toevallig in de buurt waren, permanent van het speelveld worden verwijderd. Dit is slechts één incident in een reeks aanvallen van Hamas. Vorige week nog ontdekten IDF-soldaten in Gaza een volledig geladen raketwerper met vijf lopen, die bedoeld was om over de grens naar Israël te worden afgevuurd. Dit kan niet eeuwig zo doorgaan. De IDF is succesvol in het uitroeien van de restanten van Hamas. Dit omvat het verwijderen van alle terroristen die in Rafah achterbleven door zich over te geven of te worden uitgeschakeld.
Verachtelijke spelletjes met de doden
Op het moment van schrijven houdt Hamas nog steeds de stoffelijke resten van twee gijzelaars in zijn bezit. Dinsdag zeiden ze dat ze ‘kleine resten, stukjes’ van een van de slachtoffers hadden gevonden en die hadden afgeleverd. Toen bleek dat wat ze hadden gestuurd niets te maken had met een van beide gijzelaars, haalden de terroristen alleen maar hun schouders op en grinnikten ze achter gesloten deuren. Woensdag, de dag waarop ik dit schrijf, weer hetzelfde. Met veel bombarie uitgezonden op het Qatarese Al Jazeera-netwerk, in strijd met het staakt-het-vuren-akkoord, werden meer stoffelijke resten overgedragen aan het Rode Kruis voor overbrenging naar Israël. Deze keer zijn ze er zeker van dat ze het goed hebben gedaan (knipoog, knipoog). Ik zal hieronder een update plaatsen met het laatste nieuws als dit echt een van de twee vermisten is.
Het probleem voor Israël is dat we onze kaarten op tafel hebben gelegd voor de terroristen. We houden meer van elkaar dan van ons eigen leven. Zij daarentegen haten ons meer dan ze van elkaar of van zichzelf houden. Wanneer die kracht van liefde en haat elkaar rechtstreeks ontmoeten, is het vooral de haat die de meest onmiddellijke en meest beeldende overwinning behaalt. De successen van de liefde komen vaak op de lange termijn tot bloei en uiteindelijk in het eeuwige. Daarom is Israël zo kwetsbaar voor de haatdragende vijanden die hen omringen. In Libanon is Hezbollah bezig met een snelle herbewapening en in Syrië worden Houthi’s door Iran binnengesmokkeld. Beide terroristische groeperingen, samen met alle verzwakte maar nog steeds actieve Iraanse proxy-milities, zijn momenteel bezig met het plannen van aanslagen zoals die van 7 oktober, omdat ze weten dat als ze Israëliërs kunnen gijzelen, ze in een gunstige positie komen te verkeren. Dit is de realiteit van vandaag in Israël, en het leger doet wat het kan om ofwel zich voor te bereiden op de komende aanval, ofwel in actie te komen en hun vijanden te doden voordat ze de kans krijgen om ons aan te vallen.
Laatste nieuws: De vandaag (woensdag) teruggebrachte stoffelijke resten zijn die van de Thaise gijzelaar Susthisak Rinthalak (42). Hij werkte in de landbouw in Kibbutz Be’eri toen hij op 7 oktober door Hamas werd vermoord. Wij rouwen samen met zijn ouders en broer om het verlies van deze held. Nu wachten we op de terugkeer van de stoffelijke resten van de laatste gijzelaar, de 24-jarige stafsergeant Ran Gvili. Hij werd de dag voor zijn 25e verjaardag gedood tijdens de verdediging van de kibboets Alumim, terwijl hij op dat moment met ziekteverlof was. Het wordt tijd dat de terroristen hun deel van de overeenkomst nakomen en de terugkeer van onze gijzelaars voltooien.
Sigaren, champagne en de vervolging van een premier
Toen de politieke vijanden van premier Benjamin Netanyahu een plan bedachten om zijn carrière te ruïneren door hem te beschuldigen van het ‘ongepast’ aannemen van een paar sigaren en flessen champagne, dachten ze hem te pakken te hebben. Hij zou niet anders kunnen doen dan aftreden en in politieke schande wegkruipen. In plaats daarvan zei Bibi: “Willen jullie vechten? Laten we dan vechten.” Zo begon het juridische fiasco dat momenteel in Israël plaatsvindt.
Helaas voor de aanklager verslechtert de toch al zwakke zaak met de dag. Iedereen in het land heeft door wat het is, maar er zijn nog steeds genoeg Netanyahu-haters onder de burgers en de machtswellustige rechterlijke macht van de regering om de rechtszaak voort te zetten. Zo wordt de premier, midden in een oorlog op zeven fronten, gedwongen om drie dagen per week in de rechtbank door te brengen om zich te verdedigen tegen politiek gemotiveerde onzin. Links zou eigenlijk graag zien dat de zaak snel wordt afgerond met een veroordeling, omdat ze zien dat het tij snel tegen hen keert. Als het nog veel langer duurt, blijven ze met lege handen achter.
Ook Netanyahu zelf zou graag zien dat de zaak snel wordt afgerond. Daarom heeft hij president Isaac Herzog om gratie verzocht, wat in Israël in feite neerkomt op een verzoek om beëindiging van het proces. Zijn verzoek werd voorafgegaan door zowel mondelinge als schriftelijke verzoeken van president Trump aan Herzog om een einde te maken aan wat de Amerikaanse president een ‘heksenjacht’ noemde. Hoewel het beëindigen van deze juridische farce het beste zou zijn voor ons land in oorlog, zal Herzog dit waarschijnlijk weigeren. De president overweegt zijn eigen politieke comeback en kan het zich niet veroorloven om Netanyahu vrijuit te laten gaan.
De naderende deadline voor Libanon
Libanon heeft tot eind december de tijd gekregen om Hezbollah te ontwapenen. In plaats daarvan zien we een machteloze regering die niet in staat is om de terroristische groepering te stoppen, en Hezbollah dat door Iran sneller wordt herbewapend dan Israël de binnenkomende wapens kan vernietigen. Dit is een groeiend kruitvat dat het land kan opblazen als een magazijn vol ammoniumnitraat in de haven van Beiroet. Vorige week was paus Leo XIV in het land om te bemiddelen voor vrede, maar met weinig succes. De Amerikaanse gezant Morgan Ortagus had gisteren een ontmoeting met president Joseph Aoun in Beiroet, een dag nadat ze met premier Netanyahu had gesproken. Haar doel was om het staakt-het-vuren tussen Israël en Libanon wat meer tot een echt staakt-het-vuren te maken. De houding van Israël is: “Ja, we vinden het prima als er niet meer geschoten wordt, zolang jullie Hezbollah maar kunnen laten stoppen met herbewapenen en het opbouwen van militaire infrastructuur met de bedoeling die tegen ons te gebruiken.” Ik zou je graag het antwoord van de leiders van Hezbollah geven, maar ik spreek geen Perzisch. Zoals ik hierboven al zei, heeft Iran zijn wens om Israël van de kaart te vegen niet opgegeven en wint het stiekem terrein. Israël ziet wat er gaande is en zal handelen wanneer dat nodig is, ongeacht wat Libanon, Syrië, de VN of de VS daarover zeggen.
De neergang van Iran
Over onze vrienden in Teheran gesproken, het lijkt erop dat er onder de ayatollahs verwarring bestaat over waar hun prioriteiten moeten liggen. Hun volk ziet de inflatie van 41% die vorig jaar door de Centrale Bank van Iran werd gerapporteerd, hoewel deze waarschijnlijk veel hoger was. Ze proberen adem te halen te midden van de enorme vervuiling die Teheran de titel van ‘meest vervuilde stad ter wereld’ heeft opgeleverd. Ze zijn gefrustreerd omdat ze hun lichten niet kunnen aandoen aangezien de Karaj-dam buiten gebruik is geraakt door een enorme daling van het waterpeil, een crisis die binnenkort zal leiden tot een stopzetting van de toevoer van leidingwater. Ondertussen zeggen de ayatollahs: “Natuurlijk zijn er een paar problemen, maar heb je die ballistische raket gezien die we net op Iraaks Koerdistan hebben afgevuurd? We hebben gehoord dat de Mossad daar soms actief is. Bovendien moeten we al die proxy-milities te eten geven en hun wapens laden, dus waarom zouden we niet gewoon een offer brengen voor het team?” Voor de Iraanse leiders is het vernietigen van Israël en Amerika veel belangrijker dan het voorzien in de basisbehoeften van hun eigen volk. Er komt een tijd dat de islamisten uit hun leiderschapsposities zullen worden verdreven. Ik ben alleen bang dat dit waarschijnlijk pas zal gebeuren nadat hun leger is vernietigd in de oorlog van Ezechiël 38.
Je hebt erom gevraagd, Europa
Er gaat niets boven een mooie kerstmarkt in Europa. De geur van geroosterde kastanjes, het geluid van rinkelende belletjes, het fonkelen van glanzende versieringen in met maretak gedecoreerde kraampjes, het gedreun van trommels dat de kerstliederen overstemt, het gezwaai met Palestijnse vlaggen waardoor decennia oude kerstballen uit de traditioneel versierde boom op het centrale plein vallen, het geschreeuw van “Free, free Palestina” dat door megafoons wordt vervormd. Ah, wat een feestelijke tijd.
Je hebt erom gevraagd, Europa, en nu heb je het gekregen. In Toulouse, Wenen, Londen, Brussel en vele andere steden op het continent hebben jihadistische sympathisanten kerstmarkten en -vieringen omsingeld en geïnfiltreerd met gezang, vlaggengezwaan en verbale en fysieke aanvallen. En voor jullie in de Verenigde Staten, als het in jullie stad nog niet zover is, wacht dan maar af. Dit is slechts een symptoom van de groeiende ziekte van antisemitisme, die volgens mij de komende jaren zal leiden tot een massale aliyah, oftewel emigratie, naar Israël.
Ook de Israëlische regering ziet dit potentieel, samen met de mogelijkheid dat een gebeurtenis of reeks gebeurtenissen zou kunnen leiden tot een zeer snelle grootschalige immigratie. Om zich hierop voor te bereiden, heeft het ministerie van Aliyah en Integratie, samen met de Nationale Noodsituatieautoriteit, vorige week een strategische oefening gehouden waarin juist zo’n plotselinge toestroom werd gesimuleerd. De winden van de wereld waaien opnieuw tegen het Joodse volk. Maar als je ook maar enigszins bekend bent met de Bijbel, zou dit geen verrassing voor je moeten zijn.
Het werk van Behold Israel
Voor de nieuwe uitzendingen van CONNECT zie de link onderaan deze nieuwsbrief.
Maandag hadden pastor Barry en ik een geweldige Q & A-sessie waarin we jullie vragen beantwoordden. Dinsdag had ik een speciaal uur “Let’s CONNECT” met mijn oude vriend Shmulik (Samuel) Smadja. We spraken over de opmerkelijke reis die hem heeft gebracht naar een plek waar hij nu een cruciale rol speelt in het ondersteunen en versterken van de Messiaanse gemeenschap in Israël.
Onze rondreizen in Israël raken vol, maar we hebben nog plaats, vooral in februari en december.
Als je van cruises houdt, hebben we ook daar een aantal mogelijkheden voor. In juli 2026 zijn we weer in Alaska, waar ik samen met pastor Barry Stagner, pastor Bob Pearle en pastor Bob Kopeny een profetieconferentie op het water zal houden. Later in het jaar zullen pastor Barry en ik van 27 september tot 4 oktober 2026 het Bijbelboek Ezechiël behandelen tijdens een cruise naar de fjorden van Noorwegen. [CN: Deze laatste cruise begint en eindigt in Rotterdam.] De inschrijving is momenteel geopend voor beide geweldige excursies.
Een paar dagen geleden was het Giving Tuesday. Ik wil iedereen bedanken die gul gebruik heeft gemaakt van deze gelegenheid om ons werk te steunen. Dankzij jullie giften kunnen we gaan waar God ons roept, zonder ook maar één dollar, euro, yen of welke valuta dan ook aan een kerk in rekening te brengen. Mocht je nog biddend overwegen om ons te steunen, dan zouden we daar natuurlijk heel dankbaar voor zijn. Maar we zijn net zo dankbaar als je besluit te geven aan een ander werk voor de Heer. Het is ons verlangen dat Gods kinderen vol vreugde Hem gehoorzamen, en we laten het aan Hem over om te voorzien in de financiën. Het volk van de Heer dat geeft aan het werk van de Heer; dat is wat jr in het Koninkrijk van God een win-winsituatie noemt!
In de verwachting van Zijn komst,
Amir Tsarfati
Amir Tsarfati is een geboren Israëli en voormalig majoor in het Israëlisch leger (IDF). Hij is de oprichter en directeur van Behold Israel. Dit is een non-profitorganisatie die Bijbels onderwijs geeft door middel van rondleidingen, conferenties en social media, en vanuit een Bijbels en profetisch gezichtspunt nieuws en informatie over Israël biedt.
Lees meer op de website van Amir Tsarfati: beholdisrael.org
Deze nieuwsbrief is vertaald door de redactie van ChristelijkNieuws vanuit de mail van Amir van donderdag 4 december 2025. Foto: © Henk-Jan Oudenampsen
Meer berichten van Amir Tsarfati zijn te vinden op:
YouTube: www.youtube.com
Telegram: t.me/beholdisraelchannel
Facebook: facebook.com/beholdisrael
Instagram: instagram.com/amir.tsarfati
X / Twitter: x.com/beholdisrael
Nieuw verschenen boek van Amir Tsarfati:
Op onderzoek in Ezechiël
‘Dan zult u weten dat Ik de Heere ben …’ (Ezechiël 37:13). God sprak deze woorden tot het volk Israël om hen in een donkere tijd zowel aan te sporen als te bemoedigen. Maar ze zijn ook een krachtige boodschap van hoop voor alle gelovigen. De vele profetieën over het huidige Israël en de eindtijd maken het Bijbelboek Ezechiël van onschatbare waarde voor zowel Joden als christenen. Op onderzoek in Ezechiël is bedoeld als een gids die je meeneemt door het verslag van Gods grote kracht en genade voor ál Zijn kinderen. Het helpt je om:
- de contouren te ontdekken van Gods plannen voor het verleden en de toekomst, met name de bijzondere profetieën in Ezechiël 36–39, die zich in deze tijd ontvouwen;
- bemoediging te vinden in Gods beloften van herstel en geestelijke vernieuwing, en op Hem te vertrouwen;
- waakzaam en vol verwachting uit te zien naar de eindtijd en de wederkomst van Christus, en standvastig te blijven in je geloof.
Ongeacht je omstandigheden en wat er ook in de wereld gebeurt, in Ezechiël vind je de rustgevende zekerheid dat God in alle situaties werkelijk Heer is over alles. Op onderzoek in Ezechiël moedigt je aan en rust je toe om anderen te vertellen over Gods reddende kracht en over de wereld die gaat komen!
Amir Tsarfati heeft meer boeken geschreven: Bekijk hier het overzicht
