Gary Chapman: Het huwelijk is een verbond voor het leven

In het boek ‘Huwelijk: verbond voor het leven’ wil dr. Gary Chapman christenen helpen te begrijpen wat de Bijbel ons leert over het huwelijk – en wil hij ons stimuleren dit in het dagelijks leven toe te passen.

In de hedendaagse wereld zijn er voor de kerk maar weinig dingen belangrijker om zich op te richten dan de noden die binnen de christelijke huwelijken bestaan. In het verleden vonden velen dat huwelijksverrijking slechts een nevenactiviteit voor de kerk was en dat de kerk zo af en toe iets zou moeten doen om het belang van het huwelijk meer te onderstrepen. Maar met het toenemende aantal scheidingen onder christelijke echtparen en het alarmerende aantal zendelingen en pastors die de bediening verlaten vanwege een mislukt huwelijk, realiseren we ons dat huwelijksverrijking geen nevenactiviteit is. Het is de kern van de kerkelijke bediening in de hedendaagse wereld. Wanneer een echtpaar de reddende kracht van Jezus Christus en de verandering van de innerlijke mens niet kan ervaren, waardoor ze een mate van vrijheid van zelfzucht en iets van de liefde en vreugde die Christus gaf zouden kunnen verkrijgen, en die in hun huwelijksrelatie kunnen delen, zullen ze niet de innerlijke motivatie hebben om betrokken te blijven bij evangelisatie en wereldzending.

Belangrijkste relatie

Voor hen die getrouwd zijn, wordt het huwelijk de op een na belangrijkste relatie in het leven; de eerste en belangrijkste relatie in het leven is de relatie met God. De relatie van de mens met God is van het grootste belang omdat deze de tijd te boven gaat en alle andere relaties buitengewoon beïnvloedt. Op het menselijk vlak wordt de huwelijksrelatie gezien als de intiemste van alle relaties. Zij neemt de plaats in van de persoonlijke relatie met ouders, want de Bijbel leert ons dat we onze ouders moeten verlaten. De huwelijksrelatie is veel duurzamer dan de ouder-kindrelatie, want de kinderen zullen ten slotte weggaan. De kwaliteit van de huwelijksrelatie beïnvloedt ook de kinderen zeer positief of negatief.

De huwelijksrelatie is zo belangrijk dat God ervoor koos om die als een beeld van zijn relatie met zijn volk te gebruiken. Het Oude Testament vertelt ons dat God Zichzelf zag als de echtgenoot van Israël (Jes.54:5). In het Nieuwe Testament wordt Christus gezien als de man van de gemeente (2Kor.11:2).

Geweldig

Als een christen een gezond huwelijk heeft, lijkt de hele wereld geweldig. Als de huwelijksrelatie leeg is, beïnvloedt zij alle andere aspecten van het leven negatief. Het werk van veel kerken is enorm gehinderd door mislukte huwelijken. Het is bijvoorbeeld moeilijk om een echtgenoot te motiveren actief bezig te zijn met evangelisatie als het met zijn huwelijk niet goed zit. Het is moeilijk voor hem om op iemands deur te kloppen en te vragen: ‘Wilt u misschien christen worden en u net zo beroerd voelen als ik?’ Het grootste geschenk dat een echtpaar zijn kinderen kan geven, is een liefdevol en groeiend huwelijk. Dit is de allerbelangrijkste ouderlijke bekwaamheid.

Communiceren en intimiteit zijn twee van de belangrijkste aspecten in de ontwikkeling van een groeiend huwelijk. Het Engelse woord voor ‘communicatie’ staat in het Engelse woordenboek tussen de woorden voor ‘onrust’ en ‘gemeenschap’. Veel echtparen hebben de onrust ervaren die het gevolg was van een slechte communicatie. Het is te hopen dat ze ook zijn gezegend met het gevoel van gemeenschap dat ontstaat wanneer er een goede communicatie is.

Het begrip ‘intimiteit’ vormt precies de kern van het bijbelse begrip huwelijk. De huwelijksrelatie is zo intiem dat de twee tot ‘één vlees’ zijn geworden (Gen.2:24). Het woord ‘één’ uit dit vers is hetzelfde woord dat in Deuteronomium 6:4 gebruikt wordt om God te beschrijven: ‘Hoor Israël: de HERE is onze God; de HERE is één!’ Het Hebreeuwse woord voor ‘één’ betekent: ‘samengestelde eenheid’, in tegenstelling tot absolute eenheid.

Bij God gaat het om drie die één zijn; bij het huwelijk gaat het om twee die één zijn. Blijkbaar is het Gods verlangen de huwelijksrelatie heel intiem te laten zijn. Zulke intimiteit kan zelfs in onze moderne wereld een huwelijksrelatie ondersteunen. Hoe bereiken we deze intimiteit in het huwelijk? Voor de christen komt het antwoord voort uit de volgende veronderstellingen:

– De uiteindelijke antwoorden voor huwelijksgroei kunnen worden gevonden in de Bijbel.

– De relatie met God maakt de huwelijksrelatie veel waardevoller.

– Communicatie vormt het belangrijkste middel waardoor twee personen één worden in de huwelijksrelatie.

– Huwelijkseenheid betekent niet dat we onze persoonlijkheid verliezen.

– Seks was Gods idee; dus zijn richtlijnen zijn de beste.

– Seks vormt een belangrijk deel van een groeiende huwelijksrelatie.

– De bijbelse opvatting over eenheid heeft niet alleen met seksuele, maar ook met rationele, geestelijke, emotionele en sociale eenheid te maken.

Dit zijn de veronderstellingen waarop de inhoud van dit boek is gebaseerd. Er is waarschijnlijk geen enkele relatie die zoveel christelijke discipline vergt als het huwelijk. Vaak bestaat de huwelijksvoorbereiding alleen maar uit een informeel gesprek met een voorganger als het idealistische stel voorbereidingen treft voor het huwelijk. Het stel gaat een levenslange verbintenis aan om letterlijk ieder aspect van hun leven met elkaar te delen, maar ze zijn hier slecht op voorbereid. In Huwelijk: verbond voor het leven gaat het er voornamelijk om, christenen te helpen te begrijpen wat de Bijbel leert en hoe dit in het dagelijks leven kan worden toegepast.

Dr. Gary Chapman

is al meer dan dertig jaar actief als huwelijks- en gezinstherapeut en leidt regelmatig huwelijksseminars door heel Amerika. Gary Chapman schreef een groot aantal boeken over huwelijk en gezin. Zijn bekendste boek, De vijf talen van de liefde, staat al meer dan tien jaar op diverse bestsellerlijsten. Inmiddels zijn van De vijf talen van de liefde alleen in de Verenigde Staten al meer dan anderhalf miljoen exemplaren verkocht.

HUWELIJK: VERBOND VOOR HET LEVEN

dr. Gary Chapman

ISBN 90-6353-448-5, genaaid met flappen, 240 pag.