Onlangs bezocht GZB’er Arie van der Poel Turkije. Hij was onder de indruk van de kleine christelijke gemeenten die zich vanuit innerlijke bewogenheid inzetten voor de naaste in nood: vluchtelingen uit Syrië en Irak, Turkse gehandicapten, ernstig zieke kinderen. Op de website van GZB en De Waarheidsvriend staat hiervan een uitgebreid verslag.
Strategisch gelegen tussen Europa, Azië vervult Turkije duidelijk een politieke sleutelrol. Dat Turkije ooit een sleutelrol vervulde in de christelijke kerk hoor je aanzienlijk minder. Is er eigenlijk nog wel een kerk, vraagt mr. Arie van der Poel.
Turkije is tegenwoordig niet uit het nieuws weg te slaan. De overeenkomst met de Europese Unie over de Syrische vluchtelingen en de versoepeling van de visumregels voor Turken die naar Europa willen reizen, liggen politiek uiterst gevoelig.
Het zijn afspraken die meer en meer onder druk komen te staan. De persvrijheid wordt immers in rap tempo aan banden gelegd en de president trekt steeds meer macht naar zich toe. Bovendien maakt hij politieke tegenstanders monddood. In het zuidoosten van het land wordt een grimmige strijd gevoerd tegen de Koerden met veel dodelijke slachtoffers. In Istanbul en Ankara vinden dodelijke bomaanslagen plaats.
En heel actueel: een afscheiding van het leger in Turkije heeft vrijdagavond laat een aantal vliegvelden en belangrijke gebouwen bezet. Zeker negentig personen zijn om het leven gekomen, meldt het Turkse persbureau Andalou. Zeker 1154 mensen zouden tijdens de coup gewond zijn geraakt. Volgens de Turkse overheid zijn 1563 coupplegers gearresteerd.
Vanuit Izmir, het vroegere Smyrna, maakten tot voor kort veel Syrische vluchtelingen met hulp van mensensmokkelaars de korte, maar riskante oversteek naar Griekenland. Hier is een kleine, christelijke gemeente actief die zich met steun van buitenlandse werkers inzet om gestrande vluchtelingen te helpen. Metterdaad en vanuit een duidelijke christelijke missie. We bezochten een aantal vluchtelingen.
Het eerste gezin (vader, moeder en tien jonge kinderen niet ouder dan vijftien jaar) verbleef in een kleine, dompige huiskamer met vrijwel alleen wat tapijten op de grond. De moeder met een in doeken gewikkelde baby van drie maanden oud. Met z’n allen waren ze gevlucht uit Homs, diep in Syrië, en via Kobani de grens overgestoken naar Turkije en zo in Izmir beland. Ze zijn berooid en hopen eens terug te kunnen keren naar Syrië…
Intussen worden ze als moslims geholpen door christenen die naar hen omzien met voedselpakketten, babyluiers maar vooral met aandacht en liefde. Mij trof de toewijding en liefde voor deze kwetsbare mensen. Als vanzelf roept dat bij deze vluchtelingen de vraag op: ‘Waarom doen jullie dit voor ons?’
Zo worden er heel wat mooie gesprekken gevoerd en komen er zelfs mensen tot geloof. Syrische vluchtelingen komen tot geloof in Turkije door het getuigenis van lokale christenen!
Zomaar een korte impressie uit Turkije die aangeeft dat de kerk leeft. Onze broeders en zusters in het huidige Turkije, vormen een kleine en kwetsbare minderheid. Tegelijkertijd zijn zij een teken van hoop. Daarom is er ook goed nieuws uit Turkije.
Lees het complete verhaal op de site van De Waarheidsvriend of van GZB via onderstaande link. Steun het werk van GZB en De Waarheidsvriend! Meer info is te vinden op de website.
GZB – De Waarheidsvriend
GZB
16-07-2016
Buitenland
https://dewaarheidsvriend.nl