De immense zoutlagen, zoals die onder meer in Noord- en Oost-Nederland in de ondergrond zitten, hoeven in tegenstelling tot wat eerder werd gedacht niet te zijn gevormd door een lange periode van indamping. Natuurkundig ingenieur Stef Heerema en chemicus Gert-Jan van Heugten (M.Sc.) maken zichtbaar dat een vulkanische oorsprong van de miljoenen kubieke kilometers steenzout waarschijnlijker is.
Deze Nederlandse onderzoekers hebben zout gesmolten, en baseren zich op de grillige vormen, waarin het zout in de ondergrond is gevormd.
Hun onderzoek wordt deze maand gepubliceerd in het internationale Journal of Creation, een uitgave van Creation Ministries International (CMI). Het peer-reviewed journal, is gezaghebbend in christelijke kringen.
In het onderzoek wordt gekeken naar inconsistenties binnen het huidige indampingsmodel dat de afgelopen eeuw in de literatuur is beschreven. Stef Heerema: “Dit oude model gaat uit van miljoenen jaren van droogte om zoutformaties te verklaren uit het verdampen van zeewater, maar daarvoor is het zout te zuiver.”
De zoutformaties worden gekenmerkt door kilometershoge pijlers die vanaf de basislaag opwaarts in de sedimenten zijn gevloeid. Sommige vloeien zelfs boven het maaiveld uit. In het oude verklaringsmodel werd dan ook terecht geconcludeerd dat het zout heeft gevloeid “als ware het een vloeistof”. Maar in dat model zijn de verplaatsingen over tientallen kilometers ten onrechte toegeschreven aan een kruipproces in vast steenzout. Ook is de ondergrondse beweging synchroon geweest met bovenliggende gesteenten die plaats maakten. Alsof ook deze gesteenten konden vloeien. Het nieuwe model vergelijkt het vormingsproces van de zoutpijlers daarom met wat plaatsvindt in een lavalamp. Daarin vloeien twee niet-mengbare vloeistoffen langs elkaar heen onder invloed van dichtheidsverschillen. Dit nieuwe vulkanische verklaringsmodel heeft sinds 2009 al geleid tot diverse nationale en internationale publicaties.
Heerema vervolgt: “De zoutpijlers vertonen vergelijkbare vormen en lijken zo midden in de sedimentlagen gestold te zijn. De sedimenten (modder) en de zoutmagma waren tegelijkertijd vloeibaar. Eén grootschalige, modderige catastrofe in combinatie met vulkanische erupties van zoutmagma biedt de beste verklaring.”
Op het contactoppervlak met de modder stolde het zout en de hitte verdreef het water. Zo konden de verschillende lagen niet vermengen of in elkaar oplossen. Een langdurig proces kan niet de oorzaak zijn van de zoutformaties, omdat het zout tijdens het vormen van de pijlers alle kenmerken had van een vloeistof. Dat is alleen mogelijk zolang er sprake was van vloeibare zoutmagma. Vanwege afkoeling kan magma slechts kortstondig vloeien.
Stef Heerema is bestuurssecretaris Logos Instituut en bestuurslid van ForumC. Hij is geschoold in de toegepaste natuurkunde met een bachelor in vliegtuigbouwkunde. Hij was betrokken bij warmtebehandelingsprocessen in gesmolten zout en verkocht stoominstallaties. Hij is ook in Engeland gedetacheerd geweest voor de engineering van een Uranium verrijkingsfabriek. Als zelfstandig ingenieur onderzocht hij de haalbaarheid van een zoutmijn in Nederland. Hij verzorgt presentaties over het ontstaan van zoutformaties en zal dit onderzoek presenteren op de European Creation Conference in Londen op 22 September 2018.
Gert-Jan van Heugten is Master of Science in Chemical Engineering. Hij is een voormalig bestuurslid van Logos Instituut. Hij is eigenaar van WaaromSchepping, een onderneming met het doel de scheppingsboodschap middels spreekbeurten en schriftelijke publicaties bekend te maken. Sinds 2012 is Gert-Jan schrijver en redacteur voor Weet Magazine, een Nederlandstalig creationistisch blad. In 2018 publiceerde hij een boek over de Bijbelse ouderdom van de aarde voor een breed publiek.
Logos Instituut
© Henk-Jan Oudenampsen – eigen tekening
12-07-2018
Onderwijs
https://www.logos.nl