Op 12-jarige leeftijd werd Hazem Farraj al een keer door zijn vader meegenomen vanuit Amerika naar Jeruzalem, om meer over de islam te leren. Maar hoe meer Farraj zich verdiepte in de islam, hoe groter zijn twijfels werden. Hij bad tot Allah, maar kreeg geen antwoord. Het leek alsof de hemel van koper was.
In zijn zoektocht om Allah te leren kennen, raakte hij steeds meer gefrustreerd. ‘Ik was helemaal uit Amerika naar Jeruzalem gegaan en de god die ik wilde volgen, reageerde niet eens.’
Hij kwam boos terug in Amerika. Op een dag ging hij naar de bovenburen, die christenen bleken te zijn. Hij merkte bij hen een vreugde en vrede die hij niet had. Anderhalf jaar was hij nu al op zoek naar de waarheid, maar die had hij nog steeds niet gevonden.
‘De islam zoals ik die kende, schokte mij. En in plaats van de god van de islam te vinden, vond ik Jezus.’
Blinde vader
Dat ging trouwens niet van de ene op de andere dag. God gebruikte daarvoor die bovenburen. Zij waren aardig voor hem. Hij zag iets van God in hen.
Hij ontmoette er ook de blinde vader van de familie. Waarom had Jezus hem niet genezen, in Wie hij toch geloofde? Hij vertelde aan Farraj alles wat Jezus voor hem had gedaan. Vier uur lang praatten ze daarover.
Een paar weken later nodigde die familie hem uit om mee naar McDonald’s te gaan. Maar eerst zouden ze naar de kerk gaan. Hij keek zijn ogen uit in de kerk. De aanwezigen waren opgewekt, ze zongen enthousiast en aanbaden God. Hij proefde dat het echt was en dat God voor hen echt bestond. Hun geloof in Jezus raakte hem echt.
Een geestelijk gevecht
Toen herinnerde hij zich de bedreigingen die in zijn geheugen gegrift stonden voor iedereen die de islam zou verloochenen. Hij werd getrokken door het Licht, maar iedere stap was een geestelijk gevecht voor hem.
Hij knielde neer in zijn kamer, richting Mekka en bad zijn islamitische gebeden. Hij had zoiets moois geproefd bij de christenen en dit voelde zo bitter. Die christenen hielden van Jezus, Hij hield van hen, Hij hoorde hun gebeden en ik ervaarde niets.’
Farraj stelde Allah een soort ultimatum. ‘Als u niets van u laat merken, ga ik naar Jezus.’
En tegen Jezus zei hij: ‘Als U Jezus bent, in wie deze mensen gelezen, als U de waarheid bent, wil ik U vinden.’
Hij ging weer naar de kerk en ontdekte dat zijn boosheid weg was. ‘Ik verlangde ernaar bij hen te horen en een relatie met God te hebben.’
Het lukte niet om het woord ‘christen’ uit te spreken
De volgende dag ging hij weer naar die blinde man. Hij nam zich voor om tegen hem te zeggen dat hij ook christen wilde worden. Veertig minuten lang probeerde hij het woord ‘christen’ uit te spreken, maar het lukte hem niet. Hij kwam niet verder dan ‘c…’.
De blinde man zei: ‘Ga maar even weg en kom direct terug als het wel lukt.
Toen verzamelde Farraj al zijn moed en zei: ‘Ik wil christen worden.’
Twee dagen later was het zover: Hij kwam tot geloof in de Heere Jezus en werd wederom geboren. ‘Mijn leven veranderde totaal, ik was vrij. Ik wilde het wel letterlijk uitschreeuwen van vreugde.’
‘Mijn leven veranderde totaal, ik was vrij.
Ik wilde het wel letterlijk uitschreeuwen
van vreugde.’
Onterfd door zijn vader
Drie jaar later ontdekten zijn ouders dat hij christen was geworden. Daar waren ze verre van blij mee. Zijn vader vertrok met de rest van familie uit Brooklyn naar hun moederland, om opnieuw te ‘wortelen’ in de islam. Weg uit het gevaarlijke Amerika. Zijn zoon Farraj bleef achter. Hij was voor hem een ongelovige, een afgodendienaar. Hij onterfde hem ook. Zo raakte Farraj zijn familie kwijt, maar ook zijn vrienden. Hij begon te zwerven op straat.
‘Het is zeker niet gemakkelijk geweest om Jezus te vinden en in Hem te gaan geloven. Maar als ik terugkijk, wil ik benadrukken dat het de strijd zeker waard was. Ik raakte alles kwijt en als ik geen echte Redder had leren kennen, was ik mijn verstand kwijtgeraakt en had ik zeker zelfmoord gepleegd. Maar mijn Verlosser zorgde voor mij, door andere gelovigen heen.’
Maar mijn Verlosser zorgde voor mij,
door andere gelovigen heen.’
Farraj zet zich nu in voor de mensenrechten en brengt zelf het Evangelie aan moslims. Hij wil ook voormalige moslims bemoedigen die dezelfde strijd voeren, om de islam achter zich te laten en in de Heere Jezus te (gaan) geloven.
Bron: God Reports
Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.
Dirk van Genderen
Hazem Farraj
26-01-2019
Evangelisatie
https://www.dirkvangenderen.nl
