Als een Jood die opgroeide in New Jersey zat Mottel Baleston op een school met rooms-katholieken uit Italië. Op die school hoorde hij over Jezus, over Wie hij dacht dat het een Italiaan was. ‘Ik dacht dat in het Nieuwe Testament werd aangegeven hoe je Joden moet vervolgen,’ vertelt hij aan One for Israel.
Mottel geeft aan dat generaties Joden hun kinderen hebben gewaarschuwd tegen de gevaren van het christelijke geloof. De boodschap was: ‘Je moet eerst je hoofd scheren, je met een zwarte jurk kleden, je moet een witte mantel dragen, kosher eten, vegetariër worden… Je moet Jeruzalem zien, Israel zien, in het Hebreeuws bidden, een mooie grote baard laten groeien,’ herinnert hij zich. ‘Als je dit allemaal doet, zul je de God van het universum kennen.’
Toch overtuigde dit hem niet. ‘Het is gek dat iemand denkt dat je God kunt forceren of dat Hij onder de indruk zou zijn van wat je draagt, in welke richting je staat, wat je eet en alle andere dingen.’
‘Ik las uit nieuwsgierigheid het Nieuwe Testament’
Uiteindelijk won zijn nieuwsgierigheid het van zijn twijfels over het Jodendom. Hij ging naar de bibliotheek om er het Nieuwe Testament te halen. Hij wilde zelf weten wat daarin stond over Jezus. Toch was er wel angst in hem toen hij besloot dat te doen, omdat hij er altijd voor was gewaarschuwd door de religieuze leiders. Het zou immers het handboek zijn voor oorlog tegen de Joden.
Maar toen Mottel de woorden van Jezus las, was hij geschokt. Hij ontdekte dat Jezus Joods was en dat het Nieuwe Testament vrijwel volledig door Joden was geschreven. ‘Ik kon het niet geloven. Ik verwachtte te lezen hoe je Joden kon vervolgen,’ vertelt hij. ’Maar de eerste zinnen van Mattheus beschrijven Jezus als de zoon van David en de zoon van Abraham, van Joden dus.’
‘Hoe meer ik over Jezus las, hoe meer het me begon te raken,’ vertelt hij verder. Hij raakte ervan overtuigd dat Jezus echt de Messias was en vertrouwde Zijn leven aan Hem toe, aan Zijn Heere en Heiland. Hij werd wederom geboren.
‘Het aannemen van Jezus was het meest Joodse wat ik kon doen’
‘Het was mij helder geworden dat het aannemen van Jezus het meest Joodse was wat ik kon doen,’ aldus Mottel. ‘Hij is geen afvallige van ons volk. Jezus is juist de Persoon Die in onze Bijbel was beloofd.’
En hoewel hij tot geloof was gekomen en daar zekerheid over had, durfde hij het nog niet aan zijn vader te vertellen. ‘In die tijd – het was in de jaren zeventig van de vorige eeuw – waren er veel sekten en goeroes met hun eigen volgelingen. Mijn vader was bang dat ik bij zo’n sekte terecht zou komen.’
‘Ik wachtte maanden om het hem te vertellen. Toen ik het hem uiteindelijk vertelde, reageerde hij zeer kritisch. Maar hij begon ook zelf op onderzoek te gaan naar Jezus.’
Anderhalf jaar later nodigde Mottel zijn vader uit met hem mee te gaan naar een lezing van een schrijver van één van de boeken die zijn vader over Jezus had gelezen. ‘Toen die auteur aan de Joodse aanwezigen vroeg hun hand op te steken als ze in Christus geloofden, was ik zeer verrast toen ik zag dat ook mijn vader zijn hand opstak.’
‘Eerst dacht ik nog dat hij de vraag verkeerd had begrepen. Pa, hij vroeg niet of je je hand op wilde steken als je Joods bent, maar als je in Jezus gelooft.”
“Dat had ik wel begrepen, hoor,” reageerde hij.’ Mottel was zeer geëmotioneerd, begrijpelijk. Ook zijn vader was gered.
Bron: One for Israel
Dirk van Genderen
Video still GLC
13-04-2019
Evangelisatie
https://www.dirkvangenderen.nl