CU-SGP: Pooiers achter de tralies in plaats van vrouwen achter de ramen

De huidige Europese regels voor de bestrijding van mensenhandel zijn onvoldoende stelt ChristenUnie-SGP (Lijst 7) Europees lijststrekker Peter van Dalen. Volgens hem is een Europees pooierverbod noodzakelijk om dit grensoverschrijdende kwaad aan te pakken.

‘Alleen al in Nederland worden naar schatting 1200 buitenlandse slachtoffers van mensenhandel seksueel uitgebuit. In heel Europa is dit een veelvoud. Deze, voornamelijk, vrouwen en meisjes worden vaak elders in Europa geronseld en komen hier achter de ramen of in de online prostitutie terecht. Een verbod helpt op de pooiers op te pakken’, zegt Van Dalen.

In de huidige Europese richtlijn ter voorkoming en bestrijding van mensenhandel staat dat het ronselen van personen voor prostitutie voor het persoonlijk gewin van de ronselaar is verboden, voornamelijk wanneer er sprake is van geweld. De ChristenUnie-SGP vindt deze benadering niet voldoende. Van Dalen: “Mensenhandelaars werken ontzettend geraffineerd. Ze gebruiken tal van methodes als chantage of woekerleningen om een vrouw in de prostitutie te laten werken. Of om hen op een vreselijke manier te verleiden als zogenaamde “loverboy”. Terwijl een kwetsbare vrouw onder dwang dit vernederende werk doet, strijkt de pooier het grootste deel van de inkomsten op. Die daders mogen niet vrijuit gaan omdat ze toevallig in een ander land hun misdaad hebben begaan. Daarom moet alle vorm van ronselen strafbaar worden.’

Mensonterend

Per jaar worden er in Europa zo’n 5.000 slachtoffers van seksuele uitbuiting geregistreerd. De werkelijke cijfers liggen veel hoger want alleen al in Nederland zijn naar schatting 3000 slachtoffers van aan seksuele uitbuiting gerelateerde mensenhandel. De helft is minderjarig en zo’n 1200 slachtoffers zijn afkomstig van buiten Nederland, stelt de Nationaal Rapporteur Mensenhandel.

‘De verhalen over misbruik maken van vrouwen en meisjes zijn misselijkmakend en mensonterend,” zegt SGP-voorman Kees van der Staaij. “Daarachter gaat een wereld van verdriet en gebrokenheid schuil. We moeten deze misstand uit Nederland, uit Europa en het liefst uit de wereld helpen. De daders moeten gestraft worden.” Ook volgens Bert-Jan Ruissen, SGP-kandidaat voor het Europees Parlement, is een Europees pooierverbod hard nodig. “Vrij verkeer van personen en goederen geeft pooiers maar al te gauw vrij spel. Mensenhandelaars zetten Oost-Europese meisjes makkelijk achter West-Europese ramen. Daarom is een Europees pooierverbod nodig. De pooiers moeten achter de tralies, in plaats van de vrouwen achter de ramen.”

In Nederland werkt het kabinet op dit moment aan de invoering van een pooierverbod. ‘Daarmee kunnen we eindelijk de pooiers en de zogenaamde loverboys aanpakken die vrouwen verleiden of onder druk zetten om in de prostitutie te gaan werken’, zegt ChristenUnie partijleider Gert-Jan Segers. ‘Maar het is van groot belang dat we ook de daders in het buitenland kunnen pakken. Daarom steun ik dit initiatief van de collega’s in Brussel van harte en zal ik me ook in Nederland sterk maken hiervoor.’

Europese steun

In Europa kantelt op dit moment de discussie over prostitutie en mensenhandel. Peter van Dalen ziet daarom concrete kansen om dit voorstel tijdens zijn nieuwe mandaat op de Europese agenda te krijgen. ‘Ik wil alles op alles zetten om dit probleem aan te pakken. Daarbij denk ik aan mijn collega’s van the European Christian Political Movement (ECPM), maar ook uit Scandinavië, Frankrijk en de linkse fracties. Ik wil een brede coalitie vormen met mensen voor wie de strijd tegen mensenhandel en prostitutie een kernpunt is.’

Breder in Europa ontstaat steun voor een steviger aanpak van deze misstanden. ‘De Zweedse en Franse ’ministers van Buitenlandse Zaken werken aan een Europese coalitie tegen mensenhandel. Zij zijn koplopers op dit gebied omdat zij dit probleem bij de bron willen aanpakken, door het kopen van seks strafbaar te maken. Ik ga met mijn collega’s uit die landen om de tafel om op dit onderwerp stappen te zetten. Juist vanuit Nederland waar veel kwetsbare vrouwen terecht komen vanuit andere Europese landen, hebben we de verantwoordelijkheid om op te treden.’