Wanneer je ongewenst zwanger bent, kunnen heel veel vragen je bezig houden. Hoe moet het financieel? Met mijn relatie? Met mijn werk? Uit heel wat ervaringsverhalen heb ik gehoord dat vrouwen soms enorm onder druk worden gezet om het kindje weg te laten halen. Dat is een ernstig en schrijnend probleem.
Wat is het belangrijk dat hier oog voor is. Wat is het belangrijk dat vrouwen eerlijke informatie onder ogen te krijgen over alternatieven voor abortus. Dat er echte aandacht is voor hun nood, en echte oplossingen worden geboden voor onderliggende problemen waar zij mee te maken hebben.
Ik heb daarom heel veel waardering voor mensen die zich belangeloos inzetten voor ongewenst zwangere vrouwen. Ik denk aan de website www.erishulp.nl. Maar ik denk ook aan de vele wakers bij abortusklinieken, die op een respectvolle en integere manier hulp aanbieden aan vrouwen die daarvoor openstaan. Iedere week gaan er wel een paar vrouwen in op dat hulpaanbod. Dat toont aan dat vaak veel mis is in het daadwerkelijk bespreken en aanbieden van hulpverlening. De SGP bepleit dat daar veel meer werk van gemaakt wordt. Ziet de minister dit punt ook?
Over die wakers bij klinieken is de afgelopen maanden veel ophef ontstaan. Er zijn in de media – en ook door partijen hier in dit huis – stevige bewoordingen gebruikt.
Er zou sprake zijn van intimidatie. Agressie. Toename van demonstraties.
Het is zaak om feiten en fabels helder van elkaar te onderscheiden. De minister schrijft (brief 6 mei) dat ‘het aantal signalen dat vrouwen zich geïntimideerd voelt, helaas toeneemt.’ Waar baseert de minister dit precies op? Er zijn de afgelopen jaren zeer zelden klachten of incidenten bij gemeenten en bij de politie gemeld rondom demonstraties bij abortusklinieken (brief 11 juni).
Als je de feiten eerlijk op een rijtje zet, zie ik vooral een toenemende ergernis en actiebereidheid bij een organisatie als het Humanstisch Verbond. Dat is echt iets heel anders.
Terecht geeft de minister aan dat ergernis over een opvatting nooit een grond kan zijn om een demonstratie te beperken (brief 11 juni). Ik zou zeggen sta daar dan ook voor, ga niet mee in het zoeken naar sluipwegen om dat recht toch in te perken. En als er plaatselijk problemen zijn, bespreek dat gewoon plaatselijk en los dat gewoon in onderling overleg op. Dat kan ook.
In Nederland hechten we veel waarde aan de vrijheid om te betogen – óók als de boodschap confronterend is. Er mag luid en duidelijk gezegd worden dat de beschermwaardigheid van het leven in Nederland onder druk staat. Sterker nog, de SGP deelt die opvatting zelf ook. Het is een trieste werkelijkheid in Nederland vandaag dat zo schrijnend weinig bescherming wordt geboden aan ongeboren menselijk leven. Daar ligt wel een taak en verantwoordelijkheid voor de regering, voor de Tweede Kamer. Mijn oproep is: laten we daar wat aan doen!
SGP – Kees van der Staaij
Videostill – SGP
12-06-2019
Samenleving
https://www.sgp.nl