Gert-Jan Segers over de aanpak van het Coronavirus

Het Coronavirus verspreidt zich steeds verder en verlamt de wereld steeds meer. De gevolgen voor ons land worden steeds groter en we bevinden ons in steeds onbekender vaarwater. En meer dan ooit realiseren we ons allemaal dat we kleine, kwetsbare mensen zijn.

Lof voor al het personeel in de zorg, dat extra risico loopt maar zich met hart en ziel inzet voor de zieke medemens.

Alle mensen die te maken hebben met het virus wens ik beterschap. En ik wil graag mijn medeleven betuigen aan de nabestaanden van de zes mensen die inmiddels zijn overleden.

Ondertussen handelt het kabinet. Het luistert naar experts en met zijn beste weten doet het kabinet zo goed mogelijk wat het kan.

Hoewel niemand hier kan pretenderen alles te weten, is het wel goed om dit debat te voeren, omdat we met elkaar wel meer weten en in de aanscherping de bestrijding van deze pandemie kunnen verbeteren.

Toch hebben veel mensen het gevoel dat Nederland steeds een stap achter loopt: het virus verspreidt zich snel en de maatregelen die worden genomen lijken steeds te laat te komen. Die emotie is heel begrijpelijk.

Juist op dat soort momenten is communicatie cruciaal:

– Eerlijkheid, suggereer niet dat alles onder controle is, terwijl dat niet zo is.

– Vaker, dagelijkse persconferentie om de actuele stand van zaken toe te lichten.

– De overheid mag wat mij betreft ook duidelijker maken waaróm we deze maatregelen nemen en het anders aanpakken dan andere landen.

– Toegankelijk: inmiddels is er een gebarentolk aanwezig bij de persconferenties, waarmee uitvoering wordt gegeven aan een motie van de ChristenUnie.

Het is goed dat vandaag verdergaande maatregelen zijn genomen. Het RIVM geeft aan dat de situatie in Nederland aan het kantelen is dat we in een nieuwe fase komen. Een fase waarin we geen grip meer hebben op de infecties en de bron. Dit is zorgelijk, maar het laat ook het belang van stevige maatregelen zien. De capaciteit van onze zorg is niet toereikend voor een hoge piek in het virus, zoals we in Italië nu zien gebeuren. De situatie is ernstig.

We mogen hier niet luchthartig over doen. Het appel op de bevolking om zich te houden aan de voorgestelde maatregelen kan niet indringend genoeg zijn. Je doet dit niet alleen voor jezelf, maar vooral ook voor je kwetsbare medemens. Dierbaren die misschien op hoge leeftijd zijn, maar die we niet kwijt willen. Mensen, vraag je niet af ‘wat kan er met mij gebeuren?’, maar ‘wat kan er gebeuren met mijn naasten’?

Minister Grapperhaus is minister voor de erediensten. Van hem vraag ik om overleg met de kerken over wat er aanstaande zondag gebeurt.

Ik heb een aantal vragen voor het kabinet:

Waarom wordt er niet veel meer getest? Meten is weten.

Niet iedereen wordt meer getest, bijvoorbeeld gezinsleden van mensen die het virus hebben opgelopen en die klachten hebben. Er zijn veel meer mensen ziek dan op de teller van het RIVM staat. Kan dit op een of andere manier inzichtelijk worden gemaakt? Dat is immers die eerlijke informatie.

Het RIVM baseert zich op het uitgangspunt: hoe zieker, hoe besmettelijker. Er zijn in de wetenschap ook andere onderzoeken die lijken aan te tonen dat het virus al wel overdraagbaar is vóórdat er symptomen zijn of als er alleen milde klachten zijn. Ik ben geen wetenschapper, maar dit verontrust mij wel.

Is de minister bekend met de uitspraken van deze wetenschappers, die in een andere richting wijzen? Vindt hij het op basis daarvan nodig om de ingezette strategie om het virus in te dammen verder bij te stellen?

Mensen in de zorg zijn extra kwetsbaar en tegelijkertijd hebben we hen hard nodig. Laten we hen goed beschermen! Zijn er nu voldoende beschermingsmiddelen voor het personeel? Welke afspraken heeft de minister hierover in Europa gemaakt? Welke afspraken heeft de minister met de sector kunnen maken over snelle uitbreiding van het personeel als dat nodig is? En hoe staat het met de capaciteit van onze intensive care-afdelingen?

Er zijn basisvoorzieningen die gegarandeerd moeten worden. Ik denk daarbij niet alleen aan de zorg, maar ook aan onze voedselvoorziening. Hiervoor zal altijd maatwerk nodig zijn. Hoe gaat het kabinet dit aanpakken?

Over het onderwijs zijn veel vragen. Inmiddels weten we dat onderwijsorganisaties en schoolleiders de lijn van het kabinet steunen. En toch is het goed om antwoord te geven op de vraag waarom we nu niet verdergaande maatregelen nemen. En kunnen scholen eigen maatregelen nemen in overleg met de veiligheidsregio? Hoe steunen we de scholen daarbij?

Er zijn ook vragen over vluchten vanuit risicogebieden, die nog steeds worden toegelaten. Waarom wordt daarvoor gekozen?

Als Tweede Kamer zelf hebben we een voorbeeldfunctie. Daarom is het goed dat het Presidium heeft besloten dat we ons hier niet meer in grote groepen ophouden.

Het Coronavirus raakt onze economie hard. Het is goed dat het kabinet hiervoor maatregelen neemt. Ondernemers moeten uitstel van betaling kunnen aanvragen bij de Belastingdienst maar velen kunnen momenteel helemaal niet communiceren met de Belastingdienst door de overhaaste invoering van eHerkenning. Hoe wordt dit opgelost?

Welke sectoren worden direct getroffen en welke op de langere termijn? Wat doet het kabinet voor deze sectoren?

Bij de Troonrede sluit onze Koning altijd af met de mooie woorden waarmee hij het kabinet en de Staten-Generaal laat weten dat velen, samen met hem, bidden om wijsheid, kracht en Gods zegen.

Ik wil juist op dit moment die woorden weer onderstrepen. Weet dat velen bidden. En ik doe mee. Want dit is wat we nu meer dan ooit nodig hebben: wijsheid, kracht en zegen.