Voor Mienke en Niek Geerling is de boerderij hun lust en hun leven. Ze houden koeien, schapen, geiten, duiven, kippen, een pony, een hond en een kat. Daarnaast voedt het echtpaar Geerling met veel liefde hun drie jonge kinderen op. Kortgeleden zijn ze sponsor geworden van Rahul uit India.
“Rahul houdt van de kleur rood, en heeft altijd een lach op zijn gezicht. Dat is bij onze vierjarige Jefta precies hetzelfde”, vertelt Mienke Geerling enthousiast. En dat is niet de enige overeenkomst. Mienke en Niek Geerling zijn zeven dagen in de week bezig met de boerderij. Ook de vader van hun sponsorkind is boer. Hij werkt als dagloner op de akkers van andere boeren in de omgeving. Maar soms is er geen werk en dan zijn er ook geen inkomsten en is er dus ook geen eten.
Boeren
Mienke vergelijkt het leven van haar gezin met het gezin van hun sponsorkind. Ze analyseert: “Ze hebben dus geen eigen oogst of eigen melk. Daarom hebben ze geen rechtstreeks toegang tot voedsel. Dat hebben wij dus wel. In onze eerste brief naar Rahul hebben we onszelf voorgesteld. We hebben geschreven dat we boeren zijn en vijfentachtig koeien hebben. Ook hebben we een foto erbij gedaan van onszelf op de boerderij. En dat voelde eigenlijk heel dubbel want wij hebben zo veel en Rahul heeft bijna niets. Op zulke momenten besef ik hoe goed wij het hebben en dat het verschil tussen mijn gezin en dat van Rahul heel groot is.”
Niek vindt het heel goed dat er in het sponsorprogramma van Red een Kind aandacht is voor moderne landbouwtechnieken. En dat op deze manier mensen geholpen worden om uit armoede te groeien. Hij legt uit: “In het dorp van Rahul leren ze nu om zelf de grond te bewerken. Ze beginnen bij het telen van cassave en bananen. Als ik naar ons boerenbedrijf kijk dan haal ik er ontzettend veel voldoening uit. Je doet dat met de hulp van God en daar ben ik heel dankbaar voor.”
Hij benoemt dat hij die voldoening ook aan de ouders van Rahul gunt. “Door zelfvoorzienend te worden, creëer je ook een stukje eigenwaarde. Zo van: ik doe ertoe en ik kan iets. Dat is juist zo mooi als je bezig gaat met landbouw en veehouderij.”
Arm
“Mama, is het dan ook zo dat Rahul meer kans heeft om dood te gaan?” Deze vraag stelde de negenjarige Lasse aan zijn moeder toen ze hem naar bed bracht. Wat heeft Mienke hierop geantwoord? “Ik heb uitgelegd dat dit misschien wel zo is. Als wij ziek zijn, gaan we gelijk naar een ziekenhuis. Maar Rahul woont in een bergdorp en misschien kan hij niet zo snel bij een ziekenhuis komen als hij ziek is. Omdat onze oudste zoon zich inleeft in Rahul en zichzelf daarmee identificeert, kwam mijn antwoord ook écht binnen. Hij moest het laten bezinken. Ik merk dat hij erover nadenkt wat voor invloed het op je leven heeft als je ergens anders op deze wereld wordt geboren.”
Niek vult zijn vrouw aan: “Ik kan het mij niet voorstellen dat ik vandaag moet nadenken over hoe ik mijn kinderen morgen te eten kan geven. Arm is voor mij een abstract woord. Ik weet niet wat het is om niet te eten. Ook weet ik niet wat het is om water te moeten halen uit de rivier omdat het bij ons gewoon uit de kraan stroomt. Die verschillen zijn zo ontzettend groot.”
Het gezin Geerling is blij dat ze hun rijkdom mogen delen met anderen. De vierjarige Jefta vat het heel praktisch samen en zegt: “Wij hebben geld en Rahul niet. Dus we gaan delen.” Mienke: “Zo mooi ziet hij dat. In de Bijbel staat een tekst dat het niet gaat om je offers maar om je barmhartigheid. Wij hebben dit geld gekregen van God. Daarom zie ik onze sponsoring niet als een offer of verplichting, maar we doen dit uit liefde. Van daaruit redeneer ik: wat is het dan mooi dat je geld als een cadeautje mag weggeven aan anderen die het heel hard nodig hebben.”
Duurzaam
Zou het echtpaar Geerling Red een Kind bij anderen aanbevelen? Daarop zegt het echtpaar eenstemmig: “Ja, zeker wel!” Het vindt de duurzame aanpak van Red een Kind erg goed. “Je kunt wel één kind helpen maar als je juist een hele gemeenschap helpt dan bereik je echt wat. Red een Kind begint bij de basis. Als je het kind helpt dan ontlast je de ouders. En als je de ouders helpt dan kunnen zij ook beter voor hun kind zorgen. En door een dorp in z’n geheel mogelijkheden te geven een inkomen te genereren, kan het ook echt daadwerkelijk verschil maken. Zo groeien de mensen uit de armoede en bouwen ze samen een zelfvoorzienend bestaan op. De volgende generaties plukken hiervan ook weer de vruchten.”
Als de kinderen Geerling een wens mogen doen voor Rahul, wat wensen ze hem dan toe? Lasse zegt: “Ik hoop dat hij ook de Here Jezus kent.” De zevenjarige Jidde antwoordt gelijk: “Dat Rahul genoeg te eten mag hebben.” En hekkensluiter Jefta: “Ik wil speelgoed voor hem uitzoeken met de kleur rood want dat vindt Rahul mooi.”
Red Een Kind
Red Een Kind
21-06-2021
Hulpverlening
https://www.redeenkind.nl
