Franse en Nederlandse vissers hebben elkaar nodig. Peter van Dalen is daarom naar Saint-Brieuc gegaan om de banden met de Franse vissers aan te halen. Van Dalen heeft daar geluisterd naar de bezwaren van vissers tegen de bouw van een windmolenpark.
Peter van Dalen: ‘Ik kijk terug op een goed werkbezoek. In de baai van Saint-Brieuc, Bretagne, heb ik samen met twee Franse collega’s geluisterd naar de bezwaren van vissers, milieuorganisaties en juristen tegen de bouw van een windmolenpark in zee direct naast een Natura 2000-gebied. In dit gebied leven veel dolfijnen, bruinvissen en vogels.
Voorafgaande aan de aanbesteding van de bouw is een onvolledige milieueffectrapportage gemaakt. Dat levert nu slechts verliezers op, ook voor de hoofdaannemer van de bouw zelf, het Spaanse Iberdrola. De bouwkosten gaan verdubbelen omdat de omgevings- en bodemanalyse vooraf te beperkt is geweest. Kortom, er is dus goed onderzoek nodig voordat er begonnen wordt met de bouw van windmolenparken op zee.
De energietransitie is noodzakelijk dus moeten we onder andere overstappen op schone energie via windmolens. Steeds meer mensen op het Europese vaste land willen echter in hun woonomgeving geen windmolens. “Not in my back yard”, zo roepen velen.
Dan kijkt men al snel naar de zee: plaats die molens daar maar. De Visserijcommissie van het Parlement vindt bijna unaniem, dat over de bouw van windmolenparken in zee sámen met de vissers overlegd moet worden. Zij zijn immers de oudste gebruikers van de zee en daarom is de kern van mijn rapport:
Windmolens in zee? Dan beslissen vissers mee!
Niet wat vage inspraak, maar échte, volwaardige deelneming van de vissers over de vraag waar de windmolens komen te staan. Door doeltreffend en permanent overleg met vissers en aquacultuur-producenten worden conflicten bij de bouw van windmolens in zee beperkt, of zelfs voorkomen. Op die manier staan de vissers in een gelijk speelveld tegenover de machtige multinationals die windmolens in zee bouwen.
Ik vind deze keuze van de Visserijcommissie buitengewoon verstandig! Vissers weten waar de beste visgronden zijn en die willen ze graag én duurzaam behouden. Daarom stel ik in mijn rapport ook voor na te gaan of windmolens in mariene beschermde gebieden geplaatst kunnen worden, want dan wordt vissers niet te veel visgrond afgenomen.
Voorts wijst mijn rapport op de risico’s bij de bouw van windmolenparken in zee. Zo komt bij het heien van de palen erg hard geluid van meer dan 130 decibel vrij, wat vergelijkbaar is met het geluidsvolume van een zeer nabij startend vliegtuig. Wat doet dit met de vissen? Worden die tijdelijk of permanent doof? Welke invloed heeft de elektromagnetische straling uit de kabels op elektrisch gevoelige vissen als roggen en haaien? In welke mate wordt bij aanleg, exploitatie en bij sloop van windmolens de maritieme biodiversiteit aangetast? Er is meer onderzoek nodig, want dergelijke vragen zijn nog onvoldoende beantwoord.
Het rapport beklemtoont dat offshore windmolenparken slechts mogen worden gebouwd wanneer is uitgesloten dat zich negatieve milieu- en ecologische, alsook economische, sociaaleconomische en sociaal-culturele effecten zullen voordoen voor vissers en aquacultuurproducenten. Toepassing dus van het voorzorgsbeginsel van artikel 191 lid 2 VWEU.
De Europese Commissie beoordeelt de maritieme ruimtelijke plannen van de lidstaten. Daarbij moet ze op de belangen van de visserij én de effecten op de vissen letten! Dat is mijn boodschap aan de Commissaris.
Christenunie – Peter van Dalen
Christenunie
28-07-2021
Buitenland
https://www.petervandalen.eu