Column – Ik heb een collega die me bijna tot op de dag nauwkeurig kan zeggen wanneer welke trekvogel zal terugkeren of wanneer deze zal vertrekken! Elke trekvogel heeft ook zijn voorouderlijke overwinteringsgebieden waarnaar hij elk jaar terugkeert en hij gebruikt altijd dezelfde vliegroute! Dus elk van deze dieren volgt trouw de ‘instructies’ van zijn Schepper!
De betrouwbaarheid van de dieren brengt voor hen echter ook enkele (door de mens veroorzaakte) risico’s met zich mee! Maar dat is geen reden voor hen om af te wijken van de regel die voor hen is vastgesteld.
Dit is wat dieren onderscheidt van ons mensen: dieren volgen trouw wat God in hen heeft gelegd in de schepping, terwijl mensen kijken naar wat hen persoonlijk nuttig lijkt en daarnaar handelen…
In Jeremia 8:7 zegt God ons bij monde van Jeremia: “Zelfs een ooievaar in de lucht kent zijn vaste tijden, tortelduif, zwaluw en kraanvogel nemen de tijd van hun aankomst in acht, maar Mijn volk kent niet het recht van de HEERE.”
Niet meer van deze tijd?
God schiep ons naar Zijn beeld, wat onder meer betekent dat wij onze eigen beslissingen kunnen nemen, dat wij emoties hebben, dat wij creatief zijn, enzovoort. Dat is wat ons onderscheidt van dieren. We kunnen er dus voor kiezen om God en Zijn Woord te volgen – maar we kunnen er ook voor kiezen om dat niet te doen! En hoe vaak hebben we niet anders besloten – hoe vaak moeten we vandaag horen, zelfs onder christenen: ‘Oh, wat de Bijbel zegt is niet meer van deze tijd! We moeten de dingen anders zien…’
Gezin
Een goed voorbeeld hiervan is het gezin: volgens Gods plan bestaat het huwelijk uit vader, moeder en kinderen. God heeft voor het gezin niet de variaties op het huwelijk bedoeld die tegenwoordig gebruikelijk zijn. Maar volgens de gedachten van de mensen van vandaag is het al zondig en discriminerend om zoiets zelfs maar in twijfel te trekken, het ‘huwelijk voor alle paren’ is aan de orde van de dag! Wie als christen het woord ‘zonde’ in deze context durft te gebruiken, loopt het risico voor de rechter te worden gedaagd!
En veel van de christelijke kerken, die vrezen dat zij niet langer aantrekkelijk zijn voor de mensen, hebben zich aan de druk aangepast door het ‘huwelijk voor alle paren’ te praktiseren en in te zegenen – waarmee zij aantonen dat ook zij in dit geval Gods wettelijke ‘instructies’ niet meer volgen.
Een ander voorbeeld
Hier in Duitsland worden uitgebroede kippeneieren in een zeer vroeg stadium getest op het geslacht van het kuiken dat op een dag uit het ei zal komen, om te voorkomen dat er miljoenen ongewenste kuikens worden gedood. Daartoe wordt een beetje materiaal uit het ei gehaald via een heel klein gaatje en daarna wordt het gaatje weer dichtgemaakt. Dit is straks slechts toegestaan tot de 6e dag nadat het ei gelegd is, ‘omdat niet kan worden uitgesloten dat het zich ontwikkelende kuiken reeds pijn voelt’.
Een menselijk embryo dat, om welke reden dan ook, niet in het levensplan van de ouders of moeder past, geniet deze bescherming niet! Niemand vraagt zich af of het embryo al angst en pijn zou kunnen voelen… God heeft in het 6e gebod gezegd: ‘Gij zult niet doden!’ Ook hier heeft ons volk, dat zich nog steeds ‘christelijk’ noemt, de rechtsorde van zijn God vergeten, omwille van het recht op eigen keuzen en zelfstandigheid.
Als christenen, moeten wij onszelf de vraag stellen: Ken ik nog de wettelijke ‘instructies’ van mijn God – en ben ik bereid daarvoor op te komen, zelfs als ik met onaangename gevolgen word geconfronteerd? Tussen haakjes: deze vraag geldt in de eerste plaats voor mezelf!
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl