Het volk staat al aan de rand van het beloofde land. Bij Kades, in de woestijn van Paran, worden er twaalf verkenners op uit gestuurd. Niet de eerste de besten. Mannen van naam. Ze trekken door het land dat de Eeuwige hen heeft beloofd. Ja, nu lopen ze er echt, in het land dat ze alleen uit de verhalen hadden gehoord. En, zoals dat gaat bij spionnen, moet het onderzoek vooral onopvallend gebeuren. Maar ze vinden onwaarschijnlijk grote vruchten.
De afloop is bekend. Tien vertegenwoordigers kijken met totaal andere ogen naar de grote druiventros die ze aan een draagstok hebben meegenomen dan de twee die ‘m (volgens de traditie) droegen: Jozua en Caleb. Tien mannen zagen onoverwinnelijke reuzen, twee zagen vooral overvloed. Tien ‘vielen van hun geloof’, twee bleven standvastig vertrouwen.
Hoe we als mensen leven
Vaak lijkt het of het in de Bijbel alleen maar gaat om een soort verstandelijk geloof, het aanvaarden van een bepaalde waarheid die je niet met je ogen kan zien. Toch gaat het in het Woord veel vaker over hoe we als mensen leven. Tonen we standvastige betrouwbaarheid, of zwichten we op een gegeven moment onder de druk van wat schijnbaar voor ogen is?
Confederatie van Vroedvrouwen
Op het eiland Bali in Indonesië werd zondag 11 juni het congres van de Internationale Confederatie van Vroedvrouwen (ICM) geopend. De belangenverenigingen van de deelnemende landen toonden tijdens de openingsceremonie elk hun nationale vlag. Zelfs Iran, niet bepaald een vrouwvriendelijk land. Kopstukken van de UNFPA, het Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties, en de WHO, de Wereldgezondheidsorganisatie waren aanwezig. En op het programma stonden ‘sprekers van naam’ op het gebied van gezondheid, samenwerking en innovatie. Een van hen zou Gila Zarbiv zijn, het hoofd van de mediacommissie van de ‘Israel Midwives Association’. Vergezeld door voorzitter Yifat Hadar Rubanenko zou ze spreken over de verloskunde in Israël. Maar een week van te voren ontvingen ze een e-mail dat ze hun Israëlische vlag maar beter thuis konden laten. Dit ‘vanwege de Indonesische gevoeligheid en opzichte van de staat Israël’. Ze mochten wel met de algemene Confederatievlag zwaaien. Er zat voor de Israëlische vrouwen niets anders op dan zich uit de conferentie terug te trekken.
Kirchentag
In Neurenberg werd van 7-11 juni de jaarlijkse Kirchentag gehouden. Een soort ‘Opwekking’ maar dan kerkelijk breder, met een vijfdaags programma vol liturgische, theologische en sociaal-politieke inhoud. Een van de evenementen was ‘de allereerste Chat-GPT-kerkdienst’, die werd gehouden in de Pauluskerk in Fürth, een voorstad van Neurenberg. Theoloog en filosoof Jonas Simmerlein had de dienst volledig op basis van AI (kunstmatige intelligentie) samengesteld. Het resultaat was volgens sommige bezoekers een gebeuren ‘zonder ziel’. De Geest ontbrak.
Het VPRO-programma ‘De prijs van AI’ toont hoe er steeds krachtiger hulpbronnen en computers nodig zijn (chips, datacenters) om een soort gemiddelde te reproduceren van wat de menselijke geest in de loop der eeuwen heeft voortgebracht. De Israëlische schrijver (en adviseur van het World Economic Forum) Yuval Noah Harari gelooft dat AI op het punt staat een nieuwe overkoepelende religieuze tekst voort te brengen, die zo ‘waar’ is, dat niemand ‘m zal kunnen betwisten. Maar, is ‘waarheid’ ook waarachtigheid? Reduceren we mensen tot het onderschrijven van een setje geloofspunten?
‘Indiaanse’ ambassade in Jeruzalem
De Jerusalem Post publiceerde afgelopen woensdag een opmerkelijk bericht. Joseph en Laralyn Riverwind, beiden ‘native Americans’ (indianen) uitten tegenover het nieuwsplatform ‘themedialine.org’ hun wens om een ‘Indiaanse’ ambassade in Jeruzalem te openen. Joseph is vertegenwoordiger van de oude Arawak en Taino stammen. Het waren de stammen die Columbus destijds gastvrij in hun land ontvangen hadden. Ze bewoonden o.a. Guyana, Suriname en Aruba. Zijn vrouw, dr. Laralyn Riverwind is ambassadeur voor de Cherokee Indianen. Het tweetal is al decennialang bezig met het bouwen van bruggen tussen Indianen en Israël en bracht diverse delegaties van Native Americans naar het land. Op vrijdag berichtte dezelfde krant dat de Russische ambassade in Israël een bijkantoor in Jeruzalem gaat openen. Het gebeurt in ruil voor erkenning van het Russische eigendom van het stuk grond waarop het kantoor zal worden gebouwd. Het kan verkeren.
Ondertussen gaat Israël vanwege gebrek aan standvastig vertrouwen opnieuw op weg. De reis zal deze keer lang duren. Veertig jaar rondzwerven door de wildernis. Totdat er een nieuwe kans komt om het land binnen te gaan. Dat zal uiteindelijk onder Jozua gebeuren. Want Hij die belooft heeft is trouw.
Wees veilig bij de Ene met heel je hart,-
steun niet op je eigen verstand;
ken Hem op al je wegen,-
en Hij zal je paden recht maken.
(Spreuken 3:5-6)
Sybe de Vos
Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is Sjelach lecha (Zend voor jezelf) en beslaat Numeri 13:1-15:41. Bronnen: The Jerusalem Post, CVandaag, the Christian Post, VPRO. Afbeelding: detail merklap (anoniem 1698), Rijksstudio, Amsterdam. Tekst © Sybe de Vos | 17 juni 2023. Meer informatie: www.sjoeal.nl