Column – Kort geleden hoorde ik op de radio een stukje van een interview met een zangeres, die jaren geleden erg bekend was. Zij gaf aan in haar jeugd veel eenzaamheid te hebben gekend en wilde daarom op latere leeftijd ‘bij een groep horen’
Familie
Zij vond deze groep bij de opera. Dat was een soort familie voor haar. Een familie waar je bij hoorde. Er volgde ook een huwelijk en de betrokken zangeres had de hoop dat ze ook opgenomen zou worden in de familie van haar man. Dat draaide op een teleurstelling uit.
Waarom ik dit schrijf?
Er lopen, ook in ons land, veel mensen rond die eenzaam zijn. Die graag bij een groep zouden willen horen die ze als een soort familie zouden kunnen ervaren. Liefde, geborgenheid, aandacht. Zo maar wat zaken die je binnen een gezin/familie tegenkomt.
Mijn gedachten gaan uit naar grote en kleinere geloofsgemeenschappen die deze opvangtaak voor eenzamen heel goed zouden kunnen vervullen. Binnen deze gemeenschappen wordt – als het goed is – liefde, geborgenheid en aandacht gegeven.
Zullen we als gelovigen eens door deze bril kijken naar de eenzamen die zoekend zijn naar een gemeenschap waar ze vinden waar ze naar op zoek zijn? Onze Heer was met innerlijke ontferming bewogen als Hij keek naar de mensen om Hem heen. Hij zag schapen zonder herder.
Willem van Leiden
Foto: © Henk-Jan Oudenampsen
Van de auteur verscheen het boek: Dan wil ik wel naar de hemel!
De columns in dit boek zijn in 2022 gepubliceerd op ChristelijkNieuws.nl.
ISBN 978-94-91888-10-6, 144 pagina’s, gebonden, prijs € 19,50
Verkrijgbaar in de webshop: www.erismeer.nl