Amir Tsarfati: Shalom uit een rouwend Israël. Gisteren kon ik eindelijk thuiskomen na dagenlang te hebben geprobeerd eerdere vluchten te boeken. Wat ik hier aantrof was een natie met een gebroken hart, maar vol vastberadenheid. We hebben ons neergelegd bij de terroristen die ons omsingelden en onze mensen één voor één uitroeiden. Als we reageerden, was dat met een vergeldingsmethode die in verhouding stond tot de moorddadige actie tegen ons.
Maar toen viel een terroristisch leger Gaza binnen en slachtte op gruwelijke wijze meer dan 1200 van onze onschuldige baby’s, kinderen, bejaarden, vrouwen en mannen af. Ze schoten hen neer, verbrandden hen, namen hen gevangen en vermoordden hen. Op dat moment ging het niet meer om vergelding tegen terroristen. We zijn nu in oorlog.
Begrijp alsjeblieft mijn emoties
Als ik dit vandaag aan jullie schrijf, begrijp dan alsjeblieft dat mijn emoties, samen met die van al mijn mede-Israëliërs, nog steeds rauw zijn. Voor degenen onder jullie in Amerika, denk eraan hoe jullie je vijf dagen na 9/11 voelden. Dus, hoewel ik zal proberen zakelijk te communiceren, zult u hopelijk begrijpen wanneer er boosheid in mijn woorden zit. Ik erken dat er mensen in Gaza zijn die het niet eens zijn met wat hun leiders en landgenoten hebben gedaan. Het spijt me voor wat jullie moeten doorstaan vanwege hun slechte acties. Maar nogmaals, dit is oorlog. Jullie zijn geen slachtoffers van de Israël Defense Forces (IDF). Jullie zijn slachtoffers van jullie eigen leiderschap.
Ik begin deze nieuwsbrief met een korte blik op de huidige situatie. Ik zal me niet richten op wat er in eerste instantie gebeurde tijdens de aanvallen, want dat heb ik al behandeld. Deze nieuwsbrief zal gaan over de ontwikkelingen sinds die laatste nieuwsbrief. Daarna zal ik kijken naar de belangrijkste spelers – wie zich voordoen als vrienden van Israël en wie duidelijk maken dat ze onze vijanden zijn. Tenslotte zal ik de drie niveaus van Israëls reactie op deze aanval uiteenzetten, terwijl we naar de toekomst kijken.
De huidige situatie
Israël vecht in een oorlog met drie fronten. In het noordoosten zijn vanuit Syrië mortiergranaten over de grens afgevuurd. De IDF houdt de activiteiten vanuit die regio nauwlettend in de gaten, omdat het een broeinest is van activiteiten van door Iran gesteunde proxy-milities. Rusland is daar ook nog steeds sterk aanwezig, hoewel de aanwezigheid afneemt omdat het troepen uit Syrië weghaalt om in Oekraïne te vechten.
Het tweede front is Libanon in het noorden. Hezbollah stuurt commando’s op Israël af en vuurt raketten af over de grens. Leiders van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) en van Iraanse volmachtmilities zoals Kata’ib Sayyid al-Shuhada, zijn in Libanon om de terroristische acties te coördineren. Het Hezbollah-leiderschap is zeer uitgesproken tegen zowel Israël als de Verenigde Staten. Ik verwacht dat dit front snel zal exploderen door de druk die erop wordt uitgeoefend door de IRGC.
Het primaire front ligt in Gaza in het zuiden
Hier is de aanval op Israël begonnen en hier heeft Hamas zijn bolwerk. Gaza ziet eruit als een oorlogsgebied omdat dat precies is wat het is. De IDF is op een missie om Israëls zuidelijke vijanden te vernietigen – de terroristische organisaties Hamas en Islamitische Jihad. Om ze te vinden, moeten ze ze met wortel en tak uitroeien. Daarom zie je in Gaza gebouw na gebouw instorten. Dit is geen politieoperatie. We zullen niet riskeren dat onze mensen van deur tot deur gaan om criminelen te vinden. Dit is oorlog, wat betekent dat je de wapens, de middelen, de schuilplaatsen en het personeel van je vijand moet vernietigen. Degenen die oorlog begrijpen, erkennen de noodzaak om gebouwen met de grond gelijk te maken en diensten zoals elektriciteit en water af te sluiten. Degenen die dat niet doen, roepen: “Oneerlijk! Overkill!” Als die neezeggers echt naar de foto’s van onthoofde baby’s en levend verbrande gezinnen zouden kijken, vraag ik me af of ze dezelfde reactie zouden hebben. Ik verwacht dat de kracht van Israëls reactie op de oorlog in Gaza het sentiment van de wereld, vooral in Europa, tegen ons begint te keren.
In Israël zijn meer dan 400.000 reservisten opgeroepen
We zijn sterk en we zijn verenigd als natie. Nogmaals denk ik terug aan 9/11. Als bevolking zijn we waar Amerika was op die tragische dag. Al onze sociale en politieke verschillen zijn opzij gezet voor een andere tijd. Premier Benjamin Netanyahu heeft een speciale noodregering in oorlogstijd gevormd, bestaande uit hemzelf, voormalig premier en minister van Defensie Benny Gantz, huidig minister van Defensie Yoav Gallant, voormalig stafchef van de IDF Gadi Eizencot en minister van Strategische Zaken Ron Dermer. Het enige doel van deze eenheidsregering is de succesvolle voortzetting van de oorlog totdat vrede en veiligheid opnieuw bereikt zijn.
Israël’s wereldwijde vrienden
De Verenigde Staten
In moeilijke tijden leert men wie echte vrienden zijn en wie vijanden. De enige natie die zich boven alle andere een vriend van Israël heeft getoond, zijn de Verenigde Staten. Ondanks alle gebieden waarop ik het sterk oneens ben met deze regering, heeft zij zich sterk ingezet voor onze inspanningen om onszelf te beschermen. Ik moet ere geven waar ere toekomt. Wat er nu gebeurt is geen politiek, het is oorlog. En de VS is onze beste vriend in oorlogstijd.
Op dinsdag arriveerde de USS Gerald R. Ford Carrier Strike Group in de oostelijke Middellandse Zee als afschrikmiddel tegen andere landen, zoals Libanon, om zich in de oorlog te mengen.
Hezbollah sprak zich onmiddellijk uit tegen Amerika en zei dat ze zich niet laten intimideren door een vliegdekschip. Dat zouden ze wel moeten zijn. De VS vullen ook de wapen- en munitievoorraden van Israël aan. Daaronder valt ook een verzoek van vier senatoren, twee van elke partij, om twee Iron Dome-batterijen die momenteel onder toezicht van de VS staan, over te dragen aan Israël. In Israël zijn we echt gezegend met de Verenigde Staten van Amerika aan onze zijde.
Europa
Voor alle stemmingen in de Verenigde Naties die tegen Israël zijn vanwege vermeende nadelen voor de Palestijnen, is de steun vanuit Europa verrassend sterk. Misschien voor het eerst zien velen in het radicale element in Gaza waar wij al tientallen jaren mee te maken hebben. Het aantal monumenten en overheidsgebouwen dat verlicht was met het blauw-wit van Israël of waar een Israëlische vlag wapperde, was ontroerend. Woorden van steun en aanmoediging stroomden binnen van regeringsleiders over het hele continent. Gisteren nog hield de Bondsdag in Duitsland – van alle plaatsen – een minuut stilte voor de slachtoffers van Israël. Verbazingwekkend!
De steun van Europa is niet alleen van het soort visuele aanmoediging.
De regeringen van Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië en Duitsland hebben zich aangesloten bij de Verenigde Staten in een coalitie die zich inzet tegen elk derde land dat de oorlog met Hamas wil aangaan. Velen in Libanon weten dat dit partnerschap in de eerste plaats op hen gericht is. De leider van de Libanese Khataib Christelijke Partij waarschuwde Hezbollah om hun land niet mee te slepen in een conflict waarin ze allemaal een zware prijs zullen betalen.
Het Midden-Oosten
Jordanië heeft de Verenigde Staten toestemming gegeven om de 101e luchtlandingsdivisie in te zetten op zijn bases ter ondersteuning van Israël. De Verenigde Arabische Emiraten veroordeelden de aanval op Israël scherp en waarschuwden de Syrische president Bashar al-Assad om niet mee te doen aan de oorlog. Na een aanvankelijke ruzie met Egypte over een poging om voorraden naar Gaza te exporteren, is het nu rustig tussen Israël en zijn zuiderbuur. Caïro heeft zelfs zijn grenzen opengesteld voor Gazaanse vluchtelingen en is bereid om Israëlische gijzelaars te ontvangen als en wanneer ze door de terroristen worden bevrijd.
Israël’s wereldwijde vijanden
Iran
De natie die verantwoordelijk is voor de aanval vanuit het noorden is Iran. Zij rekruteerden de proxy-milities. Ze financierden ze, trainden ze, positioneerden ze en hebben ze nu ingezet. Vergis je niet, de religieuze tirannen in Teheran hebben dit conflict geëscaleerd tot een niveau waarvoor ze een zeer zware prijs zullen betalen.
Rusland
De Russische president Vladimir Poetin geeft Israël de schuld van het conflict. De betrekkingen tussen Moskou en Jeruzalem zijn verzuurd door het gasconflict en het voortdurende conflict met Syrië. Sommige technieken die werden gebruikt bij de Gazaanse terroristische invasie riekten naar Russische betrokkenheid, en het zou niet verrassend zijn om te horen dat ze betrokken waren bij het trainen van de aanvallers.
Radicaal links
Het verbaast me dat zelfs na de berichten over de moord op kinderen, de onthoofding van baby’s, het levend verbranden van gezinnen en het verkrachten en martelen van gijzelaars, duizenden mensen in steden over de hele wereld de straat op gingen om Hamas te steunen. Serieus. Soms ben ik gewoon verbijsterd, niet alleen door het kwaad, maar ook door de vreugdevolle steun van radicaal links voor de gruwelijke acties van het kwaad. Jammer genoeg zullen, naarmate de vervolging van de oorlog voortduurt, meer en meer mensen luisteren naar het hersenloze en harteloze gezang van deze mensen en zich aan hun kant scharen. Uiteindelijk zal Israël opnieuw worden gezien als een schurk omdat het zichzelf verdedigde. Hoe ik dit weet? Omdat ik deze film al veel te vaak gezien heb.
Wat is de volgende stap?
Fase 1 – Israël zuiveren van terroristen
Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Tot op de dag van vandaag verbergen terroristen zich in het zuiden. De grootste zorg is echter het noorden. Als deze regio nog niet is opgeblazen tegen de tijd dat deze nieuwsbrief uitkomt, dan denk ik, net als de meeste Israëli’s, dat dit binnenkort wel het geval zal zijn. Gisteren vluchtten mijn gezin en ik naar de schuilkelder omdat we bericht kregen van een drone- en vliegtuiginvasie vanuit het noorden. Het bleek dat alle veiligheidswaarschuwingen die het land kreeg deel uitmaakten van een cyberaanval. Toch verwachten we allemaal dat de waarschuwingen die we ontvangen in de nabije toekomst echt zullen zijn.
Fase 2 – Hamas en de Islamitische Jihad vernietigen
Je kunt Hezbollah in Libanon toevoegen, de Houthi’s in Jemen, de Taliban in Afghanistan, ISIS in Syrië en Irak, en elke andere terroristische groep die zich aansluit bij deze aanval op Israël. We hebben te lang met terrorisme gespeeld. De Gazaanse terroristen, de terroristen op de Westelijke Jordaanoever en de terroristen aan de noordelijke grens zijn aangemoedigd, ingebed en goed bevoorraad. Ze spelen in op ons medeleven en onze scrupules over gepaste vergelding. Die handschoenen zijn uit. Het is nu een boksgevecht en Israël zal niet stoppen met slaan totdat deze terroristen voorgoed van de dreigingslijst zijn verwijderd.
Fase 3 – Ga achter landen aan die hebben geholpen
Ayatollah Khamenei, u kunt zich niet meer achter uw proxy-milities verschuilen. Iedereen weet dat jullie het zijn die hen van wapens, training en fondsen voorzien. We weten dat het de stem van jullie leiderschap is die jullie onwetende vechtschapen erop uit stuurt om afgeslacht te worden. We hebben het zo lang laten gaan, maar we zullen het niet meer doen. Dat geldt ook voor jou, Vladimir, en jou, Recep, en alle andere poppenspelers die aan de touwtjes van het terrorisme in het Midden-Oosten trekken.
Ieder van jullie die mijn romans heeft gelezen, kent het oude Talmoedische gezegde: “Als iemand je komt vermoorden, sta dan op en vermoord hem eerst. “Wij Israëli’s hebben er genoeg van dat mensen ons komen vermoorden. Het is tijd voor ons om op te staan.
Een tweede Holocaust
We staan aan het begin van een lange strijd. Ik kan niet zeggen dat het erger wordt voordat het beter wordt, want ik kan me niets ergers voorstellen dan wat er al heeft plaatsgevonden in het zuiden van Israël. Ik heb deze gebeurtenis vergeleken met een tweede 9/11, maar nu ik de foto’s heb gezien en de verhalen heb gehoord, is het niets minder dan een tweede Holocaust.
Misschien niet in aantallen, maar zeker in wreedheid en diepte van het kwaad. Toch zijn de aantallen gruwelijk. In verhouding tot de bevolking zijn er 26.000 Amerikanen op één dag op wrede wijze afgeslacht. En in plaats van dat het één grote gebeurtenis was die iedereen uitschakelde, werden onschuldigen één voor één vermoord. Kinderen voor de ogen van hun ouders en ouders voor de ogen van hun kinderen. Neergeschoten op een feestje, neergeschoten in hun bed, geëxecuteerd op straat. Absoluut barbaars.
God toont Zijn genade
Maar zelfs in de slechtste tijden toont God Zijn genade. Daar werd ik gisteren aan herinnerd. Veel mensen hadden ons gevraagd hoe ze konden bijdragen aan de slachtoffers van de aanslag van zaterdag. Ik nam contact op met een vriend van me, Yonatan Dubi, en hij gaf een lijst met groepen die hij persoonlijk had doorgelicht. We stuurden de lijst rond en de respons was overweldigend. Zoveel mensen gaven aan deze groepen dat ze moeite hadden om de donaties bij te houden. God is goed en Hij liet Zichzelf zien door zovelen van jullie die het offer brachten om de mensen van mijn land te zegenen.
Bid voor Israël
Bid voor onze leiders, vooral die van de noodregering. En voor onze militairen. Honderdduizenden hebben hun baan en huis verlaten om tijdelijk weer in uniform te stappen. Bid voor de families van de doden. En voor het herstel van de gewonden.
En bid voor hen die gegijzeld zijn of gegijzeld waren. Zovelen zijn op de meest gewelddadige manier vermoord. Bid vooral dat God op de een of andere manier in dit alles verheerlijkt zal worden.Hij is goed. Hij is God. We vertrouwen op Zijn wegen.
Ik sluit deze nieuwsbrief af met een paar belangrijke bronnen om Israël en de beweegredenen achter deze aanval beter te begrijpen:
“The Final Jihad” – deze video werpt een diepe blik op de radicale islam en verwerkt deze vervolgens door de lens van de Schrift.
“The Deception of the Nations” – deze video kijkt naar vijf leugens waar de wereld in gelooft over Israël.
“Zijn volk?” – deze video die vrijdag 13 oktober om 12:00 PM PDT in première gaat, geeft een duidelijk antwoord op de vraag: “Heeft God Zijn volk verstoten?”.
In afwachting van Zijn Terugkeer,
Amir Tsarfati
Amir Tsarfati werd geboren in Israël en heeft daar het grootste deel van zijn leven gewoond. Sinds hij zijn verplichte dienst bij de Israelische Defensietroepen vervulde, is hij doorgegaan als majoor in de IDF Reserve. Amir is de afgelopen twintig jaar een gids in Israël geweest en diende als chef-gids van Sar El Tours en CEO van Sar El Tours and Conferences. In 2001 werd hij oprichter en president van Behold Israel – een organisatie zonder winstoogmerk die wereldwijd realtime toegang biedt tot betrouwbare nieuwsbronnen en informatie over Israël vanuit de krachtige context van bijbelse geschiedenis en profetie.
Amir is getrouwd met Miriam en samen hebben ze vier kinderen. Zijn huis kijkt uit over de vallei van Megiddo (Armageddon), wat een constante herinnering is aan de oproep die de Heer hem heeft opgelegd om vanuit de Bijbel te onderwijzen wat Gods plannen zijn voor het einde der tijden.
Lees meer over dit onderwerp op de website van Amir Tsarfati: beholdisrael.org
Deze tekst is vertaald vanuit de nieuwsbrief van Amir van donderdag 12 oktober.
Foto: © Henk-Jan Oudenampsen
Meer berichten van Amir zijn te vinden op:
YouTube: www.youtube.com
Telegram: t.me/beholdisraelchannel
Facebook: facebook.com/beholdisrael
Instagram: instagram.com/amir.tsarfati
