Vorige week werd mij vrij onverwacht gevraagd een jeugddienst te leiden. Het thema was: “I love me”. Van jezelf houden, wat is dit voor thema…? Was mijn eerste gedachte.
Je komt heel wat tegen als je hier eens wat op gaat Googelen. Niet alleen veel pijn en afwijzing, maar vooral ook dure cursussen die mensen leren van zichzelf te houden. Want zonder liefde voor jezelf kom je niet ver in deze egocentrische maatschappij.
Hoe graag we het misschien ook zouden willen, deze vorm van zelfliefde is absoluut niet bijbels. Ik moest denken aan het verhaal dat de Here Jezus vertelde over de jongste zoon van een vader die er met de erfenis op uit trok.
Met veel gevoel voor drama vertelt Jezus hoe deze jongen na een economische crisis in het land bij de varkens terecht komt. Berooid van zijn geld, zijn vrienden en zijn zelfwaarde besluit hij terug te keren naar zijn vader. Een waardeloze zoon die misschien nog te werk gesteld kan worden als slaaf van zijn vader.
Eenmaal thuis aangekomen belijdt hij schuld, maar de vader omhelst hem en sluit hem in Zijn armen. Hij overlaadt hem met liefde. In de armen van zijn Vader ontdekt deze zoon wie hij is! Daar leert hij naar zichzelf te kijken door de ogen van de Vader. Ik was verloren maar ben nu gered, ik was dood maar ben nu pas werkelijk levend. Ik ben geliefd en zo waardevol dat mijn Vader mij heeft willen vergeven.
De ellende en troosteloosheid zoals deze jongen dit ervoer bij de varkens is voor velen de realiteit van de dag: “Ik ben het niet waard te leven”. Alleen veilig geborgen in de armen van onze Hemelse Vader zullen we gaan ervaren hoe geliefd en waardevol we werkelijk zijn. En dat zet ons leven pas echt in een ander perspectief.
29-04-2010
157
https://www.hemelburgers.nl