3 man, 700 meter onder de grond, 3 maanden lang. En toch is het ergste voorbij voor de mijnwerkers die vastzitten in de ingestortte San José-mijn in Chili. Want er is weer hoop!
(NRC.next, 24-8-2010)
Van de Franse filosoof Jean-Paul Sartre komt de uitspraak: “We moeten zonder hoop leren leven.”” Sartre geloofde in een wereld waarin de mens zelf betekenis aan het leven moet geven omdat er nu eenmaal geen hogere macht is. Als wij voor het hier en nu leven dan is ons leven inderdaad hopeloos. Daarin heeft hij gelijk.
Maar HOOP DOET LEVEN! De situatie van deze 33 mijnwerkers is daar een aangrijpend voorbeeld van. Wat moeten ze angstig geweest zijn. 17 dagen in de onzekerheid of ooit iemand hen wel zou ontdekken. Of ze ooit nog bevrijd zouden worden. Of ze ooit nog daglicht en hun geliefden zouden zien. Of zouden ze binnen enkele dagen een ellendige dood sterven in het massagraf waar ze nu nog in leefden. Vernietigende onzekerheid…totdat door een boorgat van 15 cm er contact gelegd werd met de buitenwereld. HOOP! Hoop dat ze er levend uit gaan komen. Het leven biedt weer perspectief, al duurt het nog 3 maanden: 700 meter boven hen wordt er keihard aan gewerkt om ze weer levend uit deze graftombe te krijgen!
Als christen heb ik hoop die zeker is! God heeft mij eeuwig leven geschonken door in Christus voor mijn zonden te sterven. (Rom. 6:23)
Geloof is de absolute zekerheid dat onze hoop ook werkelijkheid wordt en het is het bewijs van dingen die wij niet kunnen zien. (Hebr. 11:1)
Hoewel deze 33 mijnwerkers niet kunnen zien dat er aan hun redding wordt gewerkt, geloven ze dat het gaat gebeuren. Het is hun beloofd en door een gaatje van 15 cm worden ze in leven gehouden.
Hoewel ik het allemaal nog niet zo scherp zie is mijn hoop een zekerheid omdat God die trouw is het beloofd heeft in Zijn woord. En omdat ik Zijn liefde ervaar en kracht ontvang voor dit leven.
29-08-2010
157
https://www.hemelburgers.nl”