‘Ik ben een happy single en moeder van twee volwassen zonen,’ zo omschrijft Karin zichzelf. Ze werkt als financieel adviseur bij een bank. Haar leven was echter lang niet altijd happy. Verbroken relaties, depressies, occultisme en zelfmoordplannen, over al deze onderwerpen kan ze uit ervaring meepraten. ‘Ik ben, om zo te zeggen, op de bodem van de hel geweest,’ zegt Karin. ‘Maar ik heb de weg eruit gevonden.’
Karin groeide op in een atheïstisch gezin. Zelf was ze wel geïntrigeerd door het christelijk geloof; op de openbare school waar ze naartoe ging, zaten ook katholieke kinderen. ‘Ik heb heel goede herinneringen aan de regenachtige woensdagmiddagen die we in de kerk mochten spelen. Om drie uur kwam de pastoor dan om ons voor te lezen uit de kinderbijbel,’ vertelt Karin.
Ze trouwde al jong en kreeg twee kinderen. Het huwelijk liep helaas stuk toen ze 36 jaar was. Dat bleek nog maar het begin te zijn van de moeilijkheden waar ze mee te maken kreeg. ‘Mijn leven stond na verloop van tijd behoorlijk op z’n kop, zekerheden vielen weg. Dan ga je je afvragen wat de zin van alles is. Waarom gaat het leven zoals het gaat? Een vriendin bracht me in contact met een oudere vrouw die me wilde helpen. Ik wilde niet naar een psycholoog, dat gaf me het gevoel dat ik meteen een stempeltje kreeg. Maar dit klikte.’
Diepe indruk
De reikisessies bij de vrouw maken diepe indruk op Karin. ‘Reiki is een op het boeddhisme gebaseerde geneeswijze, waarbij via handoplegging energie uit de kosmos wordt doorgegeven om mensen te genezen,’ legt Karin uit. ‘Ik vond het heel interessant en ging me er meer in verdiepen.’ Het loopt erop uit dat Karin reiki-master wordt en met iemand anders een praktijk start waarin allerlei alternatieve geneeswijzen worden beoefend.
Boeddhabeelden
En passant schrijft ze zich ook in bij de school voor occultisme in Amsterdam en verdiept ze zich in witte en zwarte hekserij. Dat laatste is niet echt iets voor haar, maar ze ontdekt iets anders: het boeddhisme. Haar huis vult zich met Boeddhabeelden en ze brengt een tijd door in een boeddhistisch klooster in België. Maar ze is niet gelukkig. ‘Het was een schijnrust die ik vond, meer niet.’
Depressief
Karins beide zonen wonen inmiddels bij haar ex-man, het contact met hen is verbroken, ze verliest haar baan en wordt zwaar depressief. Dan is het bijna Kerst 2003. Karin: ‘Ik was helemaal klaar met leven. Ik wilde de Kerst niet meer meemaken, dat leek me voor iedereen beter. Ik was anderen alleen maar tot last. Mijn leven was een hel en ik zat op de bodem ervan. Ik zag geen uitweg.
‘Ik had de pillen al klaargelegd om er een einde aan te maken.’
Nu hadden vrienden me uitgenodigd om mee te gaan naar een kerstdienst van de kerk. Ik had de pillen al klaargelegd om er een einde aan te maken, maar ik dacht: als ik niet in de kerk kom, komen ze me zoeken en vinden ze me te vroeg, dan leef ik nog. Dat wilde ik voorkomen, dus ik besloot eerst nog naar de kerk te gaan.’ Karin wordt hartelijk ontvangen en kent zelfs enkele liederen die gezongen worden. Ze weet niet goed wat ze meemaakt, ze ervaart die avond als een heel warm bad. ‘De vriendelijkheid en de aandacht van de mensen raakten me. Toen ik thuiskwam, heb ik de pillen weggedaan. Er was weer een sprankje hoop gekomen.’
Naar voren gelopen
Af en toe gaat Karin terug naar de kerk en geleidelijk aan komt ze er vaker. ‘In september werd er een gebeds- en genezingsdienst georganiseerd. Dat vond ik wel interessant. Ergens tijdens die dienst ben ik naar voren gelopen. De man die het woord had, begreep waarom ik dat deed; hij reageerde meteen en vroeg of er meer mensen waren die in Jezus wilden gaan geloven. Vervolgens ging hij bidden. Ik deed m’n ogen dicht en zag vanuit een groot licht iemand; ik wist dat het Jezus moest zijn. “Dat werd tijd,” hoorde ik Hem zeggen. Vanaf dat moment was ik om. Er viel een enorme ballast van me af, ik vond echte rust.’
Bevlieging
Haar familie reageert niet echt geschokt, het is vast de zoveelste bevlieging van Karin. Reiki, boeddhisme en nu christen. Zelf merkt ze dat er een wereld van verschil ligt tussen de religies waarin ze eerder haar geluk zocht en wat ze nu gevonden heeft bij Jezus. ‘Bij reiki, in het boeddhisme en al die oosterse filosofieën moet je het zelf doen. Aan de ene kant spreekt dat me aan, mijn eerste woorden waren al: “Karin zelf doen.” Maar ik was zo langzamerhand ook wel heel erg moe van het altijd maar weer je best doen om verder te komen. Ik kon niet meer. Bij het kruis van Jezus kun je al je rotzooi neergooien en zeggen: “Hier is het.” Je mag bij God schuilen en troost vinden. Hij helpt je verder dragen. Je hoeft het niet langer zelf te doen.
Mijn leven was niet in één klap veranderd. Ik had nog steeds geen werk, mijn kinderen waren weg, ik had geen man. Wat moeilijk was, was nog steeds heel moeilijk, dat veranderde niet spontaan. Maar ik stond er niet meer alleen voor. Iemand droeg het met me samen. Dat maakt alle verschil.’
Auteur: Alinda Rutgers
Foto: © Henk-Jan Oudenampsen
Eerder verschenen in leven.nu
