Kent u de meerkoeten? Dat zijn echte ‘ruziezoekers’! Wee degene die het waagt hun territorium te betreden, die wordt genadeloos verjaagd. Deze zomer heb ik voor het eerst gefotografeerd hoe een meerkoet een andere vogel consequent en actief verjoeg.
In een van mijn fotogebieden is er een kleine vijver waar meerkoeten en dwergfuutjes samenleven. De dwergfuutjes zijn daar altijd op hun hoede voor de meerkoeten, want als de meerkoeten hen tegenkomen, is er gegarandeerd ruzie. Zelfs de jonge, halfvolwassen meerkoeten zijn al agressief en twistziek tegenover vreemdelingen in hun eigen territorium!
Bij een ander meertje kon ik zien hoe een meerkoet duidelijk in ongenade was gevallen bij een aantal andere meerkoeten – de vogels gingen doelbewust en met veel lawaai op de ene vogel af en gingen dreigend, met opgeheven veren, voor hem staan. Na korte tijd kalmeerden de vogels weer en vervolgden ze hun weg – maar dat neemt niet weg dat meerkoeten erg onaangename gasten zijn in het water.
Dan telt er maar één ding
Opmerkelijk genoeg zijn er ook onder ons mensen die zich gedragen als de meerkoeten. Aan de buitenkant lijkt alles in orde, je kunt heel goed met ze praten, maar alleen zolang hun comfortzone niet door anderen wordt aangetast, want dan worden ze onaangenaam, grimmig en kwetsend. Dan telt er maar één ding: IK en MIJN belangen en principes.
De wijze koning Salomo schrijft in Spreuken 17 vers 1: “Beter een droog stuk brood met rust erbij, dan een huis vol geslachte dieren met onenigheid.” Eerder zegt hij in hoofdstuk 15, in vers 17: “Beter is een schotel groente waar liefde is, dan een gemeste os met haat erbij.”
Laten we eerlijk zijn: wat is voor ons echt belangrijk: mooie schijn, maar dan wel tot een bepaald punt dat niet mag worden overschreden, of vriendschap en vrede in een sfeer van harmonie en eerlijkheid?
Braadworst met een broodje
Enige tijd geleden had een gelovige vriend een aantal mannen uit onze gemeente uitgenodigd, er was braadworst met een broodje – zeker meer dan een gerecht met groenten, maar nog niet helemaal een feestmaal. Maar dat maakte ons niet uit, we hadden goede gesprekken en hebben die avond lang bij elkaar gezeten en gepraat over “God en de wereld” (dat is een Duits uitdrukking in het geval je geen specifiek onderwerp hebt). We hadden veel plezier samen en konden samen bidden voordat we naar huis gingen. Wat wil je nog meer?
Gespannen sfeer
Hoe anders is het als er onderwerpen zijn met verschillende meningen waarover niet gesproken kan of mag worden. Dan kan het beste eten op tafel staan en toch heerst er een gespannen sfeer, omdat je weet dat de mensen tegenover je heel anders denken of totaal andere waarden hebben dan jijzelf.
Wat echt belangrijk
Voor ons christenen blijft dus de vraag wat echt belangrijk voor ons is: willen we een mooie schijn? Is het belangrijkste dat alles naar buiten toe perfect is, in ons leven en in onze gemeenten? Accepteren we daarvoor dat er innerlijk problemen zijn, onopgeloste conflicten, omdat iedereen vasthoudt aan zijn standpunt en verwacht dat ‘de ander’ verandert?
Of leven en praten we zo open mogelijk over onze problemen en zijn we bereid om ons te verdiepen in de gedachten van onze tegenpartij, ook al verschillen die sterk van onze eigen gedachten en lijkt onze gemeente misschien wat imperfect! Zijn we bereid om een weg te zoeken die we samen in liefde, vrede en eendracht kunnen bewandelen – ook al lijkt het resultaat misschien niet optimaal – net als droog brood en groente in tegenstelling tot een rijke maaltijd met veel gebraden vlees?
Salomo
Is het niet opmerkelijk dat de wijste man die ooit heeft geleefd endie bovendien enorm rijk was en een absolute alleenheerser, droog brood en groente verkiest boven een feestmaal, als de harten van degenen die daar samen zijn maar in harmonie zijn? Dat zet me aan het denken! Salomo hield zich ook aan zijn uitspraak en bracht dit zelf in de praktijk, anders zou het niet zo in de Bijbel staan! En Salomo wist dat wat hij daar zei en opschreef, Gods woord was.
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor deze site schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedeelten uit de Bijbel. Vertaling: redactie christelijknieuws.nl.
