Als gevolg van overmoed en onverstand is de Europese Unie (EU), ooit bedoeld om problemen op te lossen, nu zelf een gigantisch probleem. Dat de EU keihard tegen z’n grenzen zou aanlopen, kon iedereen die z’n nuchtere verstand gebruikt, aan zien komen. De les die we hieruit trekken, is helder: minder Brussel en meer Nederland. De EU moet afslanken.
Samenwerking is prima op terreinen waar dat nuttig en nodig is om grensoverschrijdende problemen op te lossen, maar niet meer dan dat. Nederland is een zelfstandig land, en dat willen we zo houden.
De financiële afdracht van Nederland aan ‘Brussel’ kan en moet fors naar beneden.
Met Europese subsidies gaat veel mis en er komt onnodig veel bureaucratie bij kijken. Dit budget kan fors naar beneden.
Verdragen die nationale soevereiniteit overhevelen naar ‘Brussel’ treden pas in werking wanneer die een tweederde meerderheid verkrijgen, zowel de Tweede Kamer als de Eerste Kamer.
De euro moeten we niet koste wat kost ‘in de lucht’ willen houden. De mogelijkheid van een opsplitsing van de euro moet daarom serieus onder ogen worden gezien.
Nederland stapt niet in het Europees Stabiliteits Mechanisme (ESM). Echte problemen lost het ESM niet op, maar het sluist intussen wel meer bevoegdheid door naar ‘Brussel’.
Landen die zich niet aan de ‘stabiliteitsregels’ houden, moet de EU tot de orde roepen door hen het stemrecht in ‘Brussel’ te ontnemen en hen desnoods uit de eurozone te zetten.
MEER GROEI, MINDER TEKORT
Het begrotingstekort moet zo snel mogelijk een begrotingsoverschot worden en de staatsschuld gaat ook omlaag. Dat zijn we verplicht aan onze kinderen en kleinkinderen. Voor hen moeten we ook onze voorsprong in export en handel behouden. Een slimme mix van bezuinigingen en hervormingen is daarom nodig. Verder geldt voor de SGP dat de pijn eerlijk verdeeld moet worden. Dat is een Bijbels principe: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Een kwestie van naastenliefde en oog voor elkaar.
De SGP wil belastingen die eerlijker, eenvoudiger en lager zijn. Dat is nodig om bedrijvigheid te stimuleren en werkloosheid te verlagen. Ook komt er geen lastenverzwaring voor de agrarische sector.
De SGP wil dat de volstrekt ineffectieve subsidie op kinderopvang stopt, behalve voor hen die absoluut niet zonder kunnen.
Er moet geen plicht komen voor werkgevers om na ontslag nog een half jaar op te draaien voor de uitkering van de werkloze. De overheid neemt die verantwoordelijkheid op zich.
De SGP wil voorkomen dat chronisch zieken en gehandicapten een ‘dubbele korting’ krijgen opgelegd door een opeenstapeling van bezuinigingen.
Starters op de woningmarkt krijgen een starterslening. De aflossing van hypotheekschulden kan over een langere periode worden uitgesmeerd. Banken moeten eerder hypotheken verstrekken aan mensen met een tijdelijk contract.
En de SGP wil dat de gezondheidszorg efficiënter wordt georganiseerd.
MEER SAMENLEVING, MINDER STAAT
Veel taken in de samenleving kunnen burgers ook zelf doen, of met elkaar in kerken, organisaties of verenigingen. De staat kan dankbaar gebruik maken van die ervaring door ruimte te geven aan mensen die zich willen inzetten voor anderen. Als de overheid dat met wijs beleid doet, kan zij zichzelf beperken tot haar kerntaken, de zaken die nodig zijn om de samenleving in goede banen te leiden. Dat zijn vooral de zorg voor politie en justitie, voor goed werkende basisvoorzieningen en een vangnet voor hen die niet in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien.
Kerntaak veiligheid: Er moeten 5000 extra agenten komen. Boeven vangen en bestraffen, dat is wat de overheid moet doen. Daarom mag er niet bezuinigd worden op politie en justitie.
Kerntaak defensie: Defensie moet bij volgende bezuinigingsrondes ontzien worden. Investeer juist in een goede krijgsmacht om de nationale veiligheid serieus te nemen.
De SGP wil na de eerdere bezuinigingen niet nóg eens snijden in het budget voor ontwikkelingssamenwerking. Wel kunnen we de huidige hulp veel effectiever besteden. Daarom wordt bezuinigd op programma’s die niet langer nodig, dan wel ineffectief zijn.
Mensen die zich inzetten voor de samenleving en ondernemers (vooral het midden- en kleinbedrijf), moeten zo min mogelijk last hebben van papieren rompslomp en bureaucratie. Ook scholen lijden onder de Haagse bemoeizucht. Dat kan en moet minder.
11-09-2012
Samenleving
https://www.sgp.nl