Elly en Rikkert ontvangen oeuvreprijs

Op vrijdag 16 november ontving het duo Elly en Rikkert een Zilveren Duif Award voor hun hele oevre. Juryvoorzitter André Rouvoet reikte de prijs uit: ‘Ik denk dat iedereen in deze zaal wel een lied van dit duo kent. Al vele jaren hebben zij met hun liedjes zowel kinderen als volwassenen aangesproken en bemoedigd.’ Het duo kreeg later die avond nog een award: De Zilveren Duif voor het beste kinderalbum: Groter groeien.

Al meer dan 45 jaar lang schrijven ze hun liedjes en treden ze op, overal in Nederland en België. Oorspronkelijk begonnen ze los van elkaar. Elly Nieman met haar sprookjesachtige en Rikkert Zuiderveld met zijn cabareteske liedjes. Sinds hun huwelijk in 1968 vormen ze een duo. Sinds die tijd hebben zij zo’n 50 albums uitgebracht en talloze liedjes voor anderen geschreven. Een deel van hun werk is speciaal voor kinderen, zoals het winnende album Groter Groeien. De cd bestaat uit 20 sprankelende liedjes over groeien, zwemles, bij oma, de trein, de wind en de aller-allerliefste die er maar bestaat.

Rikkert Zuiderveld: ‘Opgegroeid in een onderwijzersgezin waar ik de liefde voor de taal heb meegekregen, ontwikkelde het spel met de woorden zich in de middelbare schooltijd tot versjes en gedichten en gaandeweg tot liedjes. De studententijd in Amsterdam bracht mij via Jop Pannekoek (bij wie ik ook Elly leerde kennen) de gelegenheid mijn speelse, soms wat cynische liedjes voor een klein publiek te zingen. Met Jop samen deden we ons eerste “cabaret” programma in het toenmalige Mikro-theater bij Ton van Ingen en van het een kwam het ander: mijn studie geschiedenis en prehistorie (ik ben altijd al een graver geweest, sorry) raakte in de versukkeling en voor ik het wist zat ik “in de muziek”, een vak dat ik nooit echt geambieerd had, maar waarvan ik wel in de ban raakte. Een paar mensen die ons in die begintijd bijzonder hebben gestimuleerd en geholpen wil ik hierbij bedanken: Jop, Cobi Schreijer (De Waag, Haarlem), Nico Knapper (De Werkwinkel), Ramses Shaffy, Tony Vos (Phonogram) en later ook Tim Griek (EMI). Het is mede hun schuld dat ik nog steeds schrijf en zing, en mijn oorspronkelijke roeping als dichter of archeoloog heb gemist. Ook heb ik de elfstedentocht nooit kunnen rijden, maar dat kan later nog.’

Elly Zuiderveld-Niemand: ‘Geboren als oudste van 5 kinderen in een winkeliersgezin (met recht dus een winkel-dochter) zat het er eigenlijk niet in, dat ik ooit in de muziek zou gaan. Toch waren het juist mijn ouders, die mij de liefde voor het zingen hebben bijgebracht en de zusters op de R.K. school in Hilversum die me -naast een hoop straf- ook een stuk poezie meegaven. In stilte droomde ik, dat ik eens een gevierde zangeres of actrice zou worden.

Al heel jong begon ik met het schrijven van liedjes, die ik (soms samen met mijn zusjes en broertje) eerst tussen de schuifdeuren en later op school, in de kerk of het clubhuis ten gehore bracht. Toen we naar Bovenkerk verhuisden, boekte ik daar mijn eerste successen samen met vriendinnetje Truus Schijf als “The Crazy Girls”. We zongen een beetje Buddy Holly-achtige liedjes, die we zelf schreven. Daarna een jaar als band-zangeres bij de Aalsmeerse formatie “De Aviola’s”, waar ik mijn verlegenheid overwon. Om een lang verhaal kort te maken: In 1965 deed ik mee aan het “Cabaret der Onbekenden”, waar ook protestzanger Armand in zat en ik eindigde op de eerst plaats in Carlton, Eindhoven. De prijs bestond uit het maken van een LP bij Phonogram (Philips). In diezelfde tijd leerde ik via Jop Pannekoek Rikkert kennen. We gingen eerst met z’n drieën en later samen optreden en de rest van het verhaal volgt in de discografie. Een ding moet me nog van het hart: Ik ben blij, dat ik toch op het podium ben beland en dat ik nooit de elfstedentocht heb hoeven rijden.’

Foto’s zijn in hoge resolutie verkrijgbaar via www.gospelconcerten.nl