Een aantal weken geleden was ik een dag op de Keukenhof. Het was genieten van de veelkleurige bloemenpracht, mooi aangelegd onder oude beuken- en eikenbomen. Het was een dag met heel veel bezoekers uit binnen- en buitenland.
Toen ik al die mensen zo zag en met elkaar hoorde praten moest ik denken aan het pinksterfeest in Jeruzalem, zoals dat aan het begin van het bijbelboek Handelingen beschreven wordt. Een feest waar mensen uit allerlei verschillende landen bij elkaar waren en waar opeens mannen uit Galilea de talen van die verschillende landen gingen spreken. Wat zal dat een bijzonder en toch ook wel verwarrend gebeuren geweest zijn, want hoe konden deze mannen nu toch deze talen spreken.
De apostel Petrus maakt de mensen aan de hand van oude profetieen duidelijk wat er gebeurd is. Hij vertelt hen over de opgestane Here Jezus en over de belofte van de uitstorting van de Heilige Geest. Dit, zegt Petrus, maken jullie nu mee. We kunnen lezen hoe velen hierop reageren en hun leven toevertrouwen aan de Here Jezus en de Heilige Geest ontvangen. Ze spreken nog steeds hun eigen taal, maar zijn door het geloof in die ene Heiland nu met elkaar verbonden.
Het is een prachtig ontstaan van de gemeente van Jezus Christus. Kort na het ontstaan van de gemeente ontstaat er echter verwarring en onenigheid, doordat ook niet-joden tot geloof in de Here Jezus komen. De mensen gaan ontdekken dat het evangelie niet slechts beperkt blijft tot het joodse volk, maar ook voor de mensen daarbuiten. Paulus schrijft daarover in zijn brief aan de Efeziërs, waarin hij aangeeft dat de scheiding die er was tussen joden en niet-joden is afgebroken.
De kerkgeschiedenis die daarna volgt is ook niet echt een toonbeeld van eensgezindheid binnen de gemeente. Er is vaak onenigheid over zaken die met het hart van het evangelie weinig van doen hebben. Gelukkig zien we ook het tegenovergestelde gebeuren wanneer mensen elkaar vinden in hun gemeenschappelijk geloof in de Here Jezus. Dan zie je de woorden werkelijkheid worden die in een lied geschreven staan: De Geest doorbreekt de grenzen, die door mensen zijn gemaakt.
De gemeente van Jezus Christus is veelkleurig. Laat dat ons niet hinderen in onze contacten met medegelovigen, maar laten we kijken naar Hem die ons samenbindt. Samen in de naam van Jezus!
Tekst om hierbij te lezen:
Efeziërs 2 vers 14 t/m 22
09-06-2013
187