Bijbelblog van Martin Brand: “Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen 9 en één met hem zijn”
De spiegel die Paulus me voorhoudt
Deze woorden zijn ooit door Paulus opgeschreven. In Filippenzen (3:8-9) spreekt hij vol liefde en gedrevenheid over zijn relatie met Jezus. Deze relatie is hem zoveel waard geworden dat alles erbij verbleekt. Ook de godsdienst waarin Paulus altijd al fanatiek was. Hij heeft ontdekt dat het niet gaat om het naleven van allerlei wetten en regels (hoe goed sommige regels ook zijn!) maar dat het allermooiste en meest belangrijk een relatie met Jezus zelf is. Afgelopen week heeft Paulus mij een spiegel voorgehouden. Ook door een andere uitspraak van hem.
Hij schreef een brief vanuit de gevangenis waar hij het zwaar had. Toch schreef hij geen negatieve en hopeloze woorden. Integendeel. Hij schrijft dat hij blij is dat meer mensen over Jezus horen, zelfs door zijn gevangenschap. Waar haalt hij die moed en dat geloof vandaan. Hij zegt zelfs dat zijn vreugde blijvend is. En dan doet hij er nog een schepje bovenop en laat hij ons echt even in zijn hart kijken. Zijn diepe motivatie. Wat hem drijft.
Filippenzen 1:21 Want voor mij is leven Christus en sterven winst. 22 Als ik blijf leven, kan ik vruchtbaar werk doen, maar toch weet ik niet wat ik moet kiezen. 23 Ik word naar twee kanten getrokken: enerzijds verlang ik ernaar te sterven en bij Christus te zijn, want dat is het allerbeste; 24 anderzijds is het omwille van u beter dat ik blijf leven.
(Filippenzen 1:21 t/m 24)
Wie wil nou sterven?
Zoals sommigen wel weten heb ik een paar keer dicht bij de dood gestaan na 6 hartstilstanden. Vorig jaar was het zelfs kantje boord en stond mijn hart bijna 10 minuten stil. En ik moet zeggen dat ik sterven niet aantrekkelijk vind. Ik geloof in de hemel. Ik geloof dat ik Jezus daar mag ontmoeten en dat het een geweldige plek is. Maar toch… Ik wil graag hier blijven en leven. En dat is denk ik een heel menselijk en normaal verlangen.
Toch vond Paulus de keuze tussen op aarde leven of sterven best een lastige. Hij legt uit waarom: ‘ik wil graag bij Christus zijn, want dat is het allerbeste’. Maar omdat hij er wil zijn voor de mensen om hem heen en voor hen nog iets wil betekenen wil hij blijven leven.
Ik vind het heel bijzonder dat Paulus zo veel van Jezus houdt en dat de relatie met Hem zo reëel is dat hij in hele moeilijke situaties vreugde kan ervaren in die eenheid met God. En dat terwijl hij gewoon nog op aarde leeft. Hij houdt van Jezus en kent Hem als zijn allerhoogste Koning. Ik wilde eigenlijk ‘Vriend’ zeggen. Maar misschien dat Paulus dat te ‘oneerbiedig’ zou vinden als het gaat om de Zoon van God.
Ik heb een tijdje zitten nadenken, mijmeren en bidden na deze bijbelgedeelten (lees zelf de hoofdstukken 1 en 3 van Filippenzen maar eens) en kom tot de conclusie: ik wil Jezus ook zo kennen. Als je luistert naar gospelliederen en aanbiddingsmuziek hoor je vaak dat mensen heel intieme dingen zingen en vertellen over hun relatie met God. Lang niet alle dingen die zij beschrijven herken ik op dit moment al. Een relatie groeit door jaren heen. En ik hoop en bid dat de mijn band met Jezus ook zal groeien en zich zal verdiepen. Jij ook?
31-07-2013
136
https://www.martinbrand.nu