Ik ben extreem impulsief en snel afgeleid door nieuwe ideeen. Dat kan best leuk zijn tijdens optredens maar meestal ervaar ik het in mijn dagelijks leven als best lastig. Zeker omdat ik graag wil groeien als discipel van Jezus, man van mijn woord wil zijn en vanuit de (vooraf gemaakte) keuzes. Niet vanuit de wind die per dag of zelfs per moment van richting kan veranderen en me een andere kant op kan sturen… Ik vermoed dat ik niet de enige ben die moeite heeft met… discipline. Het onder controle krijgen van ‘jezelf’.
DISCIPLINIPELSCHAP (geen typefout)
Ik moet even denken aan Oscar Lohuis die jarenlang mijn voorganger was en die veel in mij heeft geïnvesteerd toen ik een pas bekeerde christen was (bekijk hier zijn website). Hij sprak in onze gemeente vaak over discipelschap. Hij had een toepasselijk woordgrapje, vaak had hij het over disciplinipelschap… Ja, dat moet je misschien even twee keer lezen en hardop uitspreken. Di-sci-pli-ni-pel-schap. Discipline is zo belangrijk als je wil blijven groeien in karakter, geloof en niet ‘zomaar wat wil doen’.
Het voorbeeld van Jezus
Als Jezus alleen maar had gedaan wat op dat moment ‘lekker’ of ‘prettig’ of ‘een eerste impuls’ was, had hij nooit de weg van God volbracht in zijn leven. Dat hadden wij vandaag geen nieuw leven gehad. Dan was de Heilige Geest niet uitgestort. Dan waren wij op afstand van God gebleven. Hij wilde de plannen van God de Vader uitvoeren. Hij koos voor gehoorzaamheid en dat deed hem in zijn menselijkheid ook pijn. In veel mindere mate doet het mij soms ook pijn en voelt het in eerste instantie als tegennatuurlijk om de Bijbel te pakken ipv een tijdschift. Een preek te luisteren ipv een film of tv-programma. Er zijn twee Koningen actief in mijn leven. Koning Ik en Koning Jezus. En het is aan mij om de wil van Koning Ik onder te brengen bij Koning Jezus… Goed, terug naar de Bijbel.
Het meest treffende en bekende voorbeeld lezen we in Matteus 26 waar we Jezus zien in de grootste strijd van zijn tijd op aarde. Hij was kwetsbaar en bang. Hij wist dat er iets ‘moest gebeuren’ waar Hij doodsbang voor was. Hij zegt dat Hij ‘dodelijk bedroefd’ was. Laat dat eens op je inwerken. Jezus, was bang. Bedroefd. Zijn hele menselijke wezen (Jezus is mens geworden om ons, met al onze zwakheden bekend) was angstig en Hij begint zijn hart uit te spreken naar God. Lees maar mee:
Toen hij zich bedroefd en angstig voelde worden, 38 zei hij tegen hen: ‘Ik voel me dodelijk bedroefd; blijf hier met mij waken.’ 39 Hij liep nog een stukje verder, knielde toen en bad diep voorovergebogen: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.’ Jezus gaat door. Dwars tegen zijn angst en intense verdriet in sprak Hij uit ‘laat het gebeuren zoals U het wilt’. Dit is Jezus die niet kiest voor gevoel en impuls van het moment maar voor het plan van God. Alles in Hem roept: NEE, IK WIL DIT NIET. Maar na de worsteling (met zichzelf) zegt Hij ‘ik zal gehoorzaam zijn’.
Wat heeft dit heftige voorbeeld met ons te maken?
Dit is het meest dramatische en heftige voorbeeld uit de Bijbel dat ik kon geven. Misschien zie je niet wat dat met mijn impulsieve karakter te maken heeft of mijn (en jouw?) moeite met discipline. Ik denk dat we moeten leren om te zeggen JA tegen alles dat ons helpt bij het JA dat we hebben uitgesproken naar God en onszelf. Klinkt vaag? Je hebt waarschijnlijk, zeker als je christen bent, diepe verlangens op allerlei gebied. Paar voorbeelden:
-Je wilt groeien in je relatie met God, de Here Jezus steeds beter kennen
-Je wilt houden van de mensen om je heen en dat laten blijken in je daden en woorden
-Je wilt een toegewijde partner zijn, voor hem of haar kiezen. Gaan voor je gezin.
-Kortom, je wil meer op Jezus gaan lijken in alles wat je bent/doet zo lang je leeft
Dat verlangen is prachtig en ik geloof dat God dit zelf in je heeft gelegd. En om het verlangen uit te werken mogen we JA zeggen tegen de acties die je daarbij helpen en daarin sterken. Vaak zijn we als christen zo veel bezig met ‘nee’ zeggen tegen ‘foute verlangens en acties’. We hebben het in de kerk zo vaak over zonden en over dingen die we niet meer zouden moeten doen. Ik zelf houd veel meer van de positieve insteek. Niet focussen op NEE, DAT MAG NIET. Maar veel meer op JA DAT WIL IK.
Even praktisch, neem wat tijd hiervoor als je wilt.
Stel jezelf wat vragen en neem maar eens wat tijd om de antwoorden op te schrijven. We doen de eerste gedeeltelijk even samen.
Als ik wil groeien in mijn relatie met God en Jezus beter wil leren kennen, dan…
1. …is lezen in en nadenken/bidden over de Bijbel voor mij belangrijk
2. …wil ik dagelijks tijd voor rust, gebed en aanbidding vrij maken
3. …wil ik naar de kerk om opgebouwd te worden en andere christenen te ontmoeten
4. wil ik lezen van, kijken naar, luisteren naar dingen waardoor ik wordt opgebouwd en positief geinspireerd
… (zo kunnen we doorgaan he?)
Vreugde neemt toe
In een wat ouder opwekkingslied komt de zin voor ‘mijn vreugde neemt toe als ik het goede doe’. Ik moet regelmatig aan die zin denken, het is zo waar. Op het moment dat je bezig bent met dingen die er toe doen. Die je belangrijk vindt en de moeite/tijd/energie waard zijn dan ervaar je voldoening diep van binnen. En vaak als ik een dag of avond door impulsen wordt geleeft ben ik vooral moe, lusteloos en rusteloos. En ontevreden. Want ik ben niet gemaakt om zomaar wat te doen. Ik wil graag een volwassen christen worden. En daarvoor heb ik gezonde dosis discipline nodig.
Hoe ga jij hiermee om? Heb jij een manier gevonden om meer te leven vanuit je keuzes en waarden en niet vanuit impulsen en de roep van je omgeving? Wat helpt jou? Waartegen moet jij nee zeggen. Waartegen ja? Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Hier is nog een Bijbeltekst die je aandachtig kunt lezen. Wat heeft deze tekst met dit onderwerp en jouw leven te maken?
15-08-2013
136
https://www.martinbrand.nu