Ik werk met de zendingsorganisatie Operatie Mobilisatie. En elke week hoor ik weer verhalen van wat God heeft gedaan door mensen die beschikbaar wilden zijn en uit hun comfortabele zone wilden komen. Ze vertellen stuk voor stuk over groei in hun leven als christen.
Dit artikel schreef ik toen ik 25 jaar oud was en werkte bij Operatie Mobilisatie, het stuk verscheen in jongerenblad Xist in Christ. Mijn toon is misschien wat veranderd. Ik sta nog helemaal achter de inhoud.
Je bent jong. Je gelooft in Jezus. Je wilt Hem beter leren kennen en als echte discipel van Hem leven… Hoe doe je dat nou? Je kunt de bijbel pakken en het leven van Jezus zelf, Petrus, Johannes, Paulus en andere ‘grootheden’ bestuderen. Je kunt biografieën doorworstelen van christelijke voorbeelden als Keith Green, Billy Graham of Rebekka st. James. Je kunt lid worden van een christelijke gesprekskring om erover te discussiëren. Je abonneren op alle christelijke tijdschriften die er zijn. Je kunt uren lang rondhangen op vele christelijke websites, je kunt erover nadenken… En dan… Dan heb je een mening gevormd over wat ‘de discipel’ is en wat hij wel of niet doet. Maar zou er ook nog een andere manier zijn om te groeien als kind van God en volgeling van Jezus?
Toen Jezus op het punt stond om opgenomen te worden in de hemel om daar aan de rechterhand van God plaats te nemen had Hij een laatste ontmoeting met zijn discipelen. Daar gebeurt iets heel belangrijks. Jezus geeft hier een duidelijke opdracht aan zijn volgelingen. In de bijbel staat dit:
(Matteus 28)16 De elf leerlingen gingen naar Galilea, naar de berg waar Jezus hen had onderricht, 17 en toen ze hem zagen bewezen ze hem eer, al twijfelden enkelen nog. 18 Jezus kwam op hen toe en zei: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. 19 Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, 20 en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’
Zie je wat er gebeurd? Jezus komt naar zijn leerlingen toe en hij ziet dat sommige van hen nog twijfelen. Waaraan zouden deze gasten twijfelen? Of het Jezus echt was? Of zij wel echt bij zijn ‘team’ thuishoorden? Vul maar in… Jezus kijkt natuurlijk dwars door hen heen. Het zou toch heel normaal zijn als Hij vervolgens naar ze toe zou komen en zou zeggen:“Zo, voor degenen die niet meer aan Mij twijfelen en volleerde discipelen zijn heb ik een Opdracht. De anderen moeten nog een paar jaar wachten. Wacht eerst tot het nieuwe testament is geschreven. Lees dat een aantal keer door, praat er veel over en we zullen wel weer eens zien. Maar nu, komen jullie vast naar voren voor Mijn Opdracht Petrus, Johannes….””
Nee. Dit zegt Jezus niet. Ik vind het echt super hoe Jezus, terwijl hij dwars door zijn menselijke leerlingen heenkijkt, ze allemaal dezelfde opdracht geeft; “Ga op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen” Hij wilde dat ze AL DOENDE zouden zien dat Jezus alle macht heeft in de hemel en op aarde. Hij stelt ze echt gerust door ze te verzekeren dat Hij de allersterkste is en hij beloofd dat Hij bij z’n leerlingen zou zijn, tot aan het einde van de wereld. Wauw!
Toen ik net tot geloof in Jezus was gekomen leek mijn dagelijks leven wel een aaneenschakeling van wondertjes te zijn. Ik begon de dag met een flinke dosis christelijk muziek en een soort worship-uurtje in mijn slaapkamer. Dan ging ik met een vol hart de deur uit op weg naar school. Elke dag gebeurde er wel iets moois! Een gesprek met een vrouw in de bus, klasgenoten, bijzondere antwoorden op gebed. Ik kwam natuurlijk ook in contact met andere christenen. Ging naar mijn eerste bidstonden toe en vertelde honderduit wat God allemaal aan het doen was en waar we voor konden bidden. Meer ‘geleerde’ en ervaren christenen keken me soms een beetje glimlachend aan… ‘Je bent nog een baby in het geloof Martin” reageerde iemand op m’n verhalen: “Houd je maar een beetje op de achtergrond, ga eerst maar zorgen voor meer bijbelkennis…” Dat is niet wat Jezus zegt. Hij zegt, ga maar aan de slag. Ik zal je leren. Ik zal je maken. Terwijl je Mij volgt en voor Mij gaat! Tuurlijk is kennis van Gods Woord heel belangrijk. Maar het is niet zo dat we het helemaal uit ons hoofd moeten kennen voordat Vader ons wil gebruiken en inzetten.
Christelijke jongerencultuur
Wij, christen jongeren in Nederland, leven duidelijk in een hele eigen sub-cultuur. We spreken een eigen taal die we alleen zelf begrijpen (‘Het was ‘goed’, broeder’) We gaan met z’n allen naar de lokale praiseavonden en jeugdevents. Naar evenementen als Opwekking, EO-jongerendag, Soul-survivor.. Ook op internet komen we elkaar weer tegen op christelijke sites waar we naar hartelust discusieren over de gaven van de geest, verschillende kerken, sex voor het huwelijk en ga zo maar door. En natuurlijk luisteren we allemaal naar christelijke muziek en zijn we fan van Kees, Rebekka, Michael, Third Day etc. Ik geloof dat we erg op onszelf gericht zijn geraakt en ons heerlijk comfortabel voelen in onze vertrouwde eigen subcultuur.
Ons christelijke nest is zo lekker warm en gezellig dat bijna niemand er nog uit wil komen! Terwijl het juist de bedoeling van God is dat jij en ik delen wat Hij ons heeft gegeven. Ik geloof dat wij als christenen een gigantische geestelijke groeispurt zullen doormaken als we gaan DOEN wat Jezus ons heeft gezegd. Als we risico’s gaan nemen onder leiding van Hem. We kunnen 1000 preken horen over het (beter) volgen van Jezus. Maar als we vandaag beginnen met radicaal in praktijk brengen wat we al hebben geleerd zal je echt wat beleven! God verlangt ernaar dat wij, kinderen van Hem, zullen opgroeien en verantwoordelijkheid zullen nemen voor onze (niet christelijke) omgeving en verder…
Ik werk met de zendingsorganisatie Operatie Mobilisatie. En elke week hoor ik weer verhalen van wat God heeft gedaan door mensen die beschikbaar wilden zijn en uit hun comfortabele zone wilden komen. Ze vertellen stuk voor stuk over groei in hun leven als christen.
Marc Felten komt uit Zeewolde en heeft de laatste twee jaar al 25 landen bezocht met het evangelisatieschip DOULOS. Het aanpassen aan een totaal andere manier van leven koste best moeite. Engels spreken (er varen meer dan 45 nationaliteiten mee) en leren omgaan met alle verschillende culturen aan boord… “Elf maanden lang heb ik gewerkt in de machinekamer en was ik nachtwaker” verteld Marc. “In het begin was ’s nachts tijdens mijn wacht best wel eens onrustig in de hitte en het lawaai van de motoren. Maar ik heb geleerd om trouw te zijn en mijn werk te doen in het holst van de nacht als niemand toekijkt, behalve God. Daar heb ik heel veel van geleerd.”
Yuriko Scheepsma uit Emmeloord zal ook nooit meer vergeten dat God een heel praktisch gebed verhoorde. Ze had echt sportschoenen nodig, maar er was geen geld voor. Ze bad tot God. Twee dagen later kwam iemand haar ‘vanuit het niets’ prachtige schoenen aanbieden. “God zorgde voor mij en dat zal ik nooit meer vergeten”. Dit soort leermomenten zijn alleen voor hen die in afhankelijkheid van God een stap verder gaan dan denken en praten… Het is voor hen die intekenen voor de school van God waar de Heilige Geest onze leraar is.
Ik geloof dat Gods school vaak een praktijk school is!
Wil jij ook in de praktijk aan de slag? Kijk op https://www.nl.om.org voor vele opties. Kom op, je nest uit…
Martin Brand
31-08-2013
136
https://www.martinbrand.nu