Wanneer de Israëlieten eindelijk uit Egypte zijn vertrokken, stuurt de Eeuwige hen niet langs de kortste weg naar het Beloofde land. Hij leidt ze via een omweg door de woestijn… Voor Egypte lijkt het erop dat ze zijn verdwaald. Zijn ze in de val gelopen?
Het dringt namelijk tot Farao door dat het slavenvolk niet van plan is terug te komen. Bij alle schade die het land al heeft opgelopen staat de economie en de reputatie van Egypte op het spel. Een enorm leger met strijdwagens, paarden en ruiters komt in beweging. Israël kan geen kant op, want voor hen strekt de zee zich eindeloos uit…
En zo kan de stemming opeens omslaan. Van overwinningsgezang naar angstgeschreeuw. Wat waren ze op een wonderlijke manier bevrijd uit het slavenbestaan. En overdag die indrukwekkende wolkkolom die met hen meegaat als beschutting, ’s nachts een zuil van vuur om hun pad te verlichten. Ze kunnen toch niet anders dan blij zijn en zingen? Totdat ze het Egyptische leger zien aankomen… De angst grijpt om zich heen.
De angst en onmacht sloeg vorige week vrijdagavond in Jeruzalem om zich heen. Zeven mensen werden gedood en verschillende anderen raakten gewond bij een terroristische schietpartij. Het gebeurde bij een synagoge in de wijk Neve Yaakov in Jeruzalem. President Herzog reageerde: ‘Mijn hart breekt bij het nieuws over deze gruwelijke aanslag. We verloren zeven onschuldige burgers die nog maar net de sjabbat in hun gemeenschappen hadden verwelkomd. Mag hun herinnering tot zegen zijn’. De nieuwe minister van Financiën, Bezalel Smotrich, maakte afgelopen woensdag bekend dat de Israëlische regering de PA (Palestijnse Autoriteit) een extra financiële klap zal toebrengen vanwege haar directe steun aan het terrorisme. Ondertussen werd in de westerse media de indruk gewekt dat deze gruwelijke daad gelijkstaat aan de Israëlische antiterreur operaties, waarbij ook doden vielen. Maar in plaats van zich schamen, grijpt de PA dit met beide handen aan om ‘de volken van de wereld en hun democratische krachten’ op te roepen tot verzet tegen ‘het Israëlische systeem’.
Afgelopen maandag landde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken in Israël. Tijdens een persconferentie gaf hij Benjamin Netanyahu in een verkapte waarschuwing te kennen dat de geplande juridische hervormingen van de nieuwe regering geen goed idee zijn. Want ‘de VS en Israël delen toch dezelfde belangen en democratische waarden’. Tegenstanders van de plannen vrezen dat de nieuwe regering inderdaad meer macht naar zich toe zal trekken, ten koste van het rechtssysteem. Voorstanders bepleiten juist dat het systeem gebalanceerder zal worden, omdat het Hooggerechtshof nu elk wetsvoorstel zomaar kan torpederen. Maar ook de Franse president Macron, bij wie Netanyahu donderdag op bezoek was, waarschuwde dat het plan om de macht van het Hof te beperken ‘een crisis zal veroorzaken die ongekend is sinds de geboorte van de staat Israël in 1948’.
Last but not least kreeg Israël ook nog een veeg uit de pan van Rusland. In een verhulde bedreiging veroordeelde de Russische minister van Buitenlandse Zaken de vermoedelijke Israëlische droneaanval op een militair complex in de Iraanse stad Isfahan. Dit gebeurde nadat zijn Israëlische ‘collega’ Eli Cohen aan Blinken meedeelde dat hij in de nabije toekomst Kiev zal bezoeken.
Je zou bijna vergeten dat de nieuwe week afgelopen zondag begon met de Nationale Tuinvogeltelling. De telling wordt sinds 2001 georganiseerd door Vogelbescherming Nederland en Sovon Vogelonderzoek Nederland. Het hele weekend konden deelnemers voor de duur van slechts dertig minuten de vogels in eigen tuin (of balkon) tellen. De uitkomst kon via een webapplicatie aan de organisatie worden doorgegeven (zie: vogelbescherming.nl). Misschien van te voren nog wel even wat extra voer uitstrooien of een vetbolletje ophangen. Maar verder gewoon zitten, kijken… en noteren wat je ziet. Kan het rustgevender?
Zo zegt Mozes dat Israël niet bang hoeft te zijn. De Eeuwige strijdt voor hen. Stil zijn en vertrouwen is op dit moment het enige dat nodig is (Exodus 14:14). En het onverwachte gebeurt… de zee die het einde voor Israël zou moeten betekenen, wordt ironisch genoeg het einde van de macht Egypte zelf. Israël trekt door de zee en het sterke leger wordt verzwolgen door het water. ‘Wie is zoals U, o Eeuwige, onder de goden?’
Gods wegen gaan vaak zo anders dan wijzelf ooit hadden kunnen bedenken. Ook als we voor ons gevoel op een doodlopende weg zijn terechtgekomen en alleen nog maar kunnen roepen. Op die momenten blijft er maar één ding over: vertrouwen.
Ten slotte, zoek uw kracht in de Heer, in de kracht van zijn macht.. (Efeziërs 6:10)
Sybe de Vos
Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is ‘Besjalach’ (Bij het zenden) en beslaat Exodus 13:17-17:16. Tekst & illustratie © Sybe de Vos | 4 februari 2023.