Dirk van Genderen ziet positieve ontwikkelingen in het Midden-Oosten

In zijn nieuwsbrief geeft Dirk van Genderen een reactie op gebeurtenissen in het Midden-Oosten van de afgelopen tijd. Dirk schrijft: ‘Vorige week zaterdag was ik op de Ark van Noach in Dordrecht. We stonden er tijdens een startdag van de stichtingen HVC en Schreeuw om Leven met een stand voor onze dochter Lieke en schoonzoon Magno, die werkzaam zijn in sloppenwijk Borel in Rio de Janeiro.’

‘Tegenover ons was een stand van de organisatie 222Ministries, een zendingsorganisatie van Iraanse Christenen, speciaal gericht op Iran en Iraniërs. Het was bijzonder om een paar van die Iraanse christenen te ontmoeten. Eén van hen vertelde dat ze ooit een visioen had ontvangen, waarin de Heere Jezus haar zei dat Hij de waarheid is en dat ze die waarheid in de Bijbel kon vinden. Korte tijd later kwam ze tot geloof in Hem en nu heeft ze een brandend verlangen dat velen van haar volk ook de Heere Jezus zullen leren kennen. Daarom zet ze zich in voor 222Ministries (222ministries.org).

Een andere Christen-Iraniër bij de stand vertelt iets heel opmerkelijks, wat ik nog nooit had gehoord. Lees maar. ‘We horen steeds vaker dat Iraanse moslims, tijdens hun gebeden richting Mekka en gericht aan Allah en Mohammed, een visioen van de Heere Jezus ontvangen, waarna ze tot geloof komen. Gods wegen zijn wonderlijk.’

De mensen in de stand van 222Ministries zien uit naar wat Hij nog meer gaat doen in Iran. ‘In het verleden heeft Iran een belangrijke rol gespeeld in Gods plannen met Israel. Wij zijn ervan overtuigd dat er een geestelijke strijd woedt om Iran. Als enige land is officieel aan de landsnaam ‘De islamitische republiek’ toegevoegd. Wij geloven dat God nog grote dingen zal doen in Iran. In Jeremia 49 wordt over Elam gesproken, waarmee Iran wordt bedoeld. In de verzen 38 en 39 staat: ‘Ik zal Mijn troon opstellen in Elam en koning en vorsten aldaar verdelgen, spreekt de HEERE. Maar het zal in later tijd gebeuren dat Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Elam, spreekt de HEERE.’

ISIS bedreiging voor het Westen

Hoe groot is de dreiging van ISIS voor de rest van de wereld? Deze vraag is actueel, nu afgelopen week in Australië 15 ISIS-strijders zijn opgepakt, die het plan zouden hebben gehad in het openbaar een Australiër te onthoofden en hem vervolgens in een ISIS-vlag te wikkelen.

Terwijl wij hopen en bidden dat het zo’n vaart niet zal lopen, komen uit het Midden-Oosten waarschuwende geluiden. De Messiasbelijdende voorganger David Zadok van de gemeente Chesed we Emet (Genade en Waarheid), deze week op bezoek in Nederland, was duidelijk in zijn waarschuwing. ‘Het Westen, Europa en Amerika, moet strategieën gaan bedenken om tegen terreurorganisaties als IS en Hamas te vechten.’ Zadok (53) is majoor in het Israëlische leger.

Een tweede waarschuwing komt van de Chaldees-katholieke aartsbisschop Amel Nona uit Mosoel, die moest vluchten naar Erbil, in het noorden van Irak. Hij schrijft: ‘Ons lijden is de voorbode van wat jullie, Europese en Westerse Christenen te wachten staat in de nabije toekomst. Ik verloor mijn diocees (bisdom) aan islamitische radicalen die ons deden kiezen tussen bekering of dood. Probeer ons alstublieft te verstaan,’ klinkt het haast smekend.

‘Jullie liberale en democratische beginselen zijn hier niets waard. Jullie moeten eens opnieuw onder ogen zien wat er in het Midden-Oosten van ons is geworden, omdat jullie in jullie landen een steeds groter aantal moslims verwelkomen. Ook jullie zijn in gevaar. Jullie moeten zware en moedige beslissingen nemen, zelfs als die botsen met jullie principes. Jullie denken dat alle mensen gelijk zijn, maar dat is niet waar; de islam zegt niet dat alle mensen gelijk zijn. Jullie waarden zijn niet hun waarden. Als jullie dat niet snel genoeg gaan inzien, worden jullie de slachtoffers van de vijand die jullie zelf verwelkomd hebben in jullie huis.’

Ook de Israëlische minister Avigdor Liberman van Buitenlandse Zaken waarschuwt het Westen: ‘Het doel van de islamitische terreur, of het nu Hamas of ISIS is – ‘dat is allemaal hetzelfde’ – is de vernietiging van de Westerse samenleving.’

De zegen van het sabbatsjaar

De regering van Israel heeft ruim 20 miljoen beschikbaar gesteld voor lokale boeren die hun velden het komende sabbatsjaar braak laten liggen. Het grootste deel van het geld zal worden gebruikt voor steun aan boeren die niet in staat zijn om het inkomensverlies te dragen, maar die toch kiezen om de Shmitah, het sabbatsjaar, te houden.

Op 25 september aanstaande, Rosh Hashanah, begint het nieuwe sabbatsjaar. In Exodus 23:10-11 lezen we: ‘U mag zes jaar uw land bezaaien, en de opbrengst ervan verzamelen, maar in het zevende jaar moet u het met rust laten en het braak laten liggen, zodat de armen onder uw volk kunnen eten; en het overschot ervan kunnen de dieren van het veld eten. U moet hetzelfde doen met uw wijngaard en met uw olijfbomen.’

Gibor Koach, een bananenteler, besloot al eerder om mee te doen met het komende sabbatsjaar. Hij zocht contact met de organisatie Keren HaShviis, en vroeg om adviezen. Hij werd ingeschreven als ‘deelnemer’, wat ook inhield dat hij dit hele sabbatsjaar de sabbat zou houden. De Rabbijnse rechtbank Otzar Bet Din van Bnei Brak besloot zijn kosten voor eigen rekening te nemen. In ruil hiervoor zouden de opbrengsten verdeeld worden volgens de Joodse wet, de Halacha.

Nu was het zo dat Israel in de afgelopen winter getroffen werd door een hevige kou-inval. Bananen kunnen daar niet tegen. Wanneer het vriest, worden de bananen bruin en heel hard. Koach kreeg telefoontjes van andere boeren, zijn buren, die vertelden dat al hun bananen getroffen waren door de vorst en waardeloos waren geworden. De hele oogst moest als verloren worden beschouwd.

Koach, die op geruime afstand van zijn boomgaarden woont, vreesde het ergste. Hij besloot te gaan kijken. Toen hij de ene na de andere boomgaard van zijn buren zag, zonk de moed hem in de schoenen. Hun hele oogst was totaal verloren gegaan, geen boom uitgezonderd. Alle bananen waren bruin en kogelhard. Hoe erg moest het bij hem zijn.

Toen Koach bij zijn boomgaarden aankwam, wist hij niet wat hij zag. Al zijn bananen waren nog geel en groen. Geen enkele boom was getroffen door de vorst. Het leek wel alsof er een beschermende muur om zijn bomen had gestaan.

Toen opeens, besefte hij dat het Gods zegen was, omdat hij het sabbatsjaar in acht ging nemen. Hij belde direct de mensen van Keren HaShviis en riep door de telefoon: ‘Er is een wonder gebeurd, er is een wonder gebeurd.’

Het is een wonderlijke hedendaagse manifestatie van Gods belofte in Leviticus 25:20-22: ‘En wanneer u zegt: Wat moeten wij in het zevende jaar eten? Zie, wij mogen niet zaaien en onze opbrengst niet inzamelen! Dan zal Ik Mijn zegen over u in het zesde jaar gebieden, zodat het een opbrengst geeft, genoeg voor drie jaar, zodat u het achtste jaar opnieuw kunt zaaien, terwijl u van de oude opbrengst kunt eten tot het negende jaar toe. Tot de nieuwe opbrengst van het land binnenkomt, kunt u van de oude eten.’

Volgens Keren HaShviis beslissen steeds meer boeren, met name degenen die getroffen zijn door de kou, om ook het sabbatsjaar te gaan houden.

Meriam Ibraham geeft tv-interview

Diverse keren heb ik u gevraagd te bidden om de bevrijding van de Soedanese Christin Meriam Ibrahim, die ter dood veroordeeld was. Samen met haar zoontje zat ze in de gevangenis, omdat ze Christen was en weigerde terug te keren tot de islam. De zwangere Meriam beviel in de gevangenis van haar tweede kindje.

Afgelopen juni werd ze vrijgelaten. Deze week werd ze geïnterviewd door Fox News. Ze vertelde dat ze weigerde haar geloof in de Heere Jezus te verloochenen, ook al zou dat voor haar de dood hebben betekend. ‘Ik ben niet de enige die lijdt vanwege het geloof. Er zijn veel meer Meriams in Soedan en in de hele wereld.’

‘Toen mijn dochtertje moest worden geboren, mocht ik niet naar het ziekenhuis. Ik moest in de gevangenis blijven. Zelfs de kettingen werden niet losgemaakt van mijn enkels.’

Meriams vrijlating was Gods antwoord op de vele gebeden en op grote internationale druk. Ze verbleef toen met haar en beide kinderen en haar man enige tijd in de Amerikaanse Ambassade in Khartoem. Op 1 augustus kwam ze aan in Amerika.

Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.