Annet Burggraaf bezocht onlangs Nepal en had een bijzonder gesprek met Akash Thulung Rai: Na onze avontuurlijke reis naar het geboortedorp van pastor Akash strijken we neer in de heerlijke tuin van een hotel in Kathmandu. Net nog genoot Akash van het door mij aangeboden ontbijtbuffet, voordat ik hem zou interviewen over zijn leven en werk.
De laatste week van ons bezoek aan Nepal maakten we een reis naar een nieuw gebied het meest noordelijk gelegen richting de Himalaya. Behalve Kuber reisde ook Akash met ons mee. We leerden hem kennen als een zachtaardige en toegewijde man. Hij is getrouwd en is vader van een dochter van 21 en een zoon van 13. Als ik met hem praat, blijkt welke grote verandering er in zijn leven had plaatsgevonden.
‘Valse beloftes van leiders maakten mij boos’
Onwennig begint Akash te vertellen: ‘Mijn vader was zoutdrager in de omgeving van Jubu, waar ik geboren ben. Maar hij verdiende te weinig om ons gezin te onderhouden. Daarom vertrokken we uit de bergen naar de vlakte bij Itahari toen ik drie jaar oud was.’ Als oudste van 6 kinderen werd hij erg bepaald bij de armoede in hun gezin: ‘Mijn ouders waren heel erg arm en soms hadden we geen eten.’ Als hij verder vertelt, besef ik dat hij geen zorgeloos kind kon zijn en al vroeg volwassen was. ‘Toen ik een jaar of veertien was werd het helder voor mij dat de bestuurders van Nepal veel beloofden, maar niets deden. Ik was erg teleurgesteld in de leiders en het maakte mij enorm boos en opstandig, want ik zag wat de gevolgen waren voor mijn eigen familie en de mensen om mij heen. Zoals zovelen dronk ik toen al veel alcohol om de hopeloze realiteit van het leven te verdringen.’
Een Bijbel
Toen kwam zijn oom langs en gaf hem een Bijbel. Hij moedigde Akash aan die te gaan lezen. Maar anderen waarschuwden hem dat hij dan behekst zou worden. Toen zijn oom een jaar later terugkwam op de Bijbel, vertelde Akash waarom hij er nog niet in gelezen had. Zijn oom zei toen:
‘Kijk eens naar mij, ben ik behekst? Of zie je wat anders bij mij?’ Vanaf dat moment begon Akash erin te lezen en ontdekte hij wie Jezus was. Jezus deed wèl wat Hij beloofde, Hij was geloofwaardig en gaf zelfs Zijn eigen leven voor de mensen, voor hèm. Akash kreeg hoop en kwam tot bekering. Hij begint te stralen als hij de bijbeltekst noemt waardoor hij tot geloof kwam. Hij schrijft Joh. 14:6 voor mij op en wijst ernaar als een grote schat. Of ik die vooral wil benoemen in het interview. Daarin zegt Jezus:
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.
Hij liet van de ene op de andere dag de alcohol staan en alles in zijn leven veranderde.
Tegenstand
Zijn bekering bleef niet onopgemerkt. Zijn ouders reageerden hier erg boos en vijandig op en dat hield jaren aan. Dit was een hele beproeving voor Akash. Hoe kon hij liefdevol reageren op dit onrecht, terwijl hij vaak inwendig kookte van woede? Dagelijks bad hij dat God hem zou leren lief te hebben en om geduldig en nederig te zijn.
De problemen werden groter. Akash wilde naar de universiteit, maar er was geen geld. In die tijd was er een hevige burgeroorlog en werden zijn ouders door de Maoisten gedwongen om hem af te staan voor de strijd. Maar dat wilde hij niet en daarom vluchtte hij naar Biratnagar, waar hij zijn huidige vrouw Sharada leerde kennen. Ze trouwden en trokken bij zijn ouders in, wat in Nepal heel gebruikelijk is, ook vanwege de armoede. Vanaf dat moment nam hij de schuilnaam Akash aan, om niet door de Maoisten herkend te worden.
Echter, toen zijn vrouw vier maanden zwanger was, moest hij opnieuw vluchten en vertrok Akash naar Maleisië. Zo was hij buiten gevaar van de Maoisten en kon hij voorzien in het onderhoud van zijn eigen gezin en dat van zijn ouders. Het was een zware wissel die hij 5 jaar moest trekken. Toen hij terugkwam kwamen 2 broers en een zus van Akash tot geloof. Maar de dagelijkse confrontaties met zijn vader gingen niet over en daarom verhuisde hij met zijn gezin naar Damak, waar hij een klein handeltje begon. Hier konden ze amper van leven, maar het gaf wel meer rust.
Vierentwintig jaar na zijn bekering kwamen uiteindelijk ook zijn ouders en zijn jongste broer tot geloof. Dat gebeurde op een bijzondere manier.
Akash vertelt:
‘Mijn broertje kocht een nieuwe motorfiets. Ik vroeg of ik hiervoor mocht bidden dat God dit vervoermiddel zou zegenen en mijn broer een behouden reis zou geven. Maar dat wilde hij beslist niet. Toen vertrok hij met zijn vrouw naar huis, maar onderweg kregen ze een ernstig ongeluk. Beiden waren bewusteloos en hadden ernstige hoofdwonden. Mijn broertje was er het ergst aan toe. Na 10 dagen werd hij uit het ziekenhuis ontslagen om thuis verder te revalideren. Ik ging elke dag naar hem toe om voor hem te bidden. Langzaam knapte hij op en toen realiseerde hij zich dat dit ongeluk was gebeurd, omdat hij er niet voor wilde laten bidden. Hij kwam tot geloof en ook mijn vader bekeerde zich. Mijn broertje is nu een standvastig christen, sterk in zijn geloof. Hij bemoedigt nu zelfs geestelijke leiders.’
Geduld beproefd
Sinds 2019 is Akash pastor van de HEF kerk in Damak. Een bediening die hij zelf nooit bedacht had, maar waarvoor de Heer hem klaarmaakte. Toen hij nog oudste was werd zijn geduld wederom beproefd, nu door problemen in de kerkelijke gemeente met verkeerd leiderschap. Hoe anderen hem ook aanmoedigden om actie te ondernemen, Akash gaf het over aan de Heer en wachtte tot Hij hem ingaf wat te doen. Zijn gehoorzaamheid en wijsheid bleven niet onopgemerkt en zo werd hij pastor.
‘Discipelschap is mijn drive’
Drie jaar geleden werd Akash gevraagd om aan de staf te komen bij de HEF. Hij had een programma voor discipelschap in zijn gemeente ontwikkeld. Akash laat geen kans ongemoeid om gemeenteleden te bemoedigen om te groeien in hun relatie met de Heer en hun geloof in praktijk te brengen. De kerkelijke gemeente is gegroeid van 12 naar 40 gezinnen. De ruimte waar ze samenkomen puilt aan alle kanten uit.
Tijdens ons vorige bezoek aan Nepal liet hij een stuk grond zien waar een nieuwe kerk zou worden gebouwd. Deze is inmiddels bijna klaar voor gebruik.
Akash droomt ervan om in Damak een bijbelschool te beginnen. Bovenaan staat discipelschap als onderdeel van het lesprogramma. ‘Discipelschap is mijn drive’, verklaart Akash. Daarnaast wil hij ook trainingen aanbieden in kerkgroei en voorbereiding en presentatie van preken. De bijbeltekst uit 2 Tim. 2:2 is hem op het lijf geschreven, namelijk om wat hem is toevertrouwd door te geven aan trouwe mensen die bekwaam zijn om ook anderen te onderwijzen.
De fair
Terwijl ik in de tuin van het hotel een paar foto’s van Akash maak aan het einde van het interview, leidt hij mij rond op de fair die daar deze dag gehouden wordt. Ondernemers uit Zuid-Korea tonen hun producten aan ondernemende Nepalezen die graag hun eigen land verder willen helpen opbouwen. ‘Net als Akash’, denk ik op dat moment, ‘hij laat geen kans ongemoeid om te bouwen aan het Koninkrijk van God.’
Polijsten doet zeer, maar brengt kostbare edelstenen voort.
Wat bijzonder om een christen te ontmoeten, die God door alle verdrukking geslepen heeft tot de persoon die hij nu is – en dat begon met het eenvoudige gebed: leer mij uw liefde en maak mij nederig en geduldig.
Interview en foto: Annet Burggraaf
Himalayan Evangelical Fellowship: www.hefmission.com
Nieuwe donateurs zijn welkom: Help mee
Inschrijven voor de nieuwsbrief: Stuur mij de nieuwsbrief