Kasim Hafeez: Het is heerlijk om zonder haat wakker te worden

Soms vraag je je af hoe het toch komt dat er zoveel haat is tegen Israel. Het nu volgende verhaal van Kasim Hafeez maakt veel duidelijk. Zijn haat was gebaseerd op totaal verkeerde informatie. Kasim: ‘Het aha-moment kwam precies op het moment dat ik bij de Klaagmuur was, in Jeruzalem. Dingen gebeuren niet toevallig, er moet een reden voor zijn. Was dit misschien van God?’

Kasim is een Pakistaanse moslim, die opgroeide in Londen en er ook woont. ‘Mijn vader leerde mij om Israel te haten,’ vertelt Kasim. Toen hij studeerde aan de universiteit, organiseerde hij campagnes tegen de Joodse staat, deed mee aan protesten en riep op tot een boycot van Israel. Hij was zelfs bereid te sterven om Palestina te bevrijden en de wereld te ontdoen van Israel.

‘Voor mij was het duidelijk: Er was al een Palestijnse staat, de Joden kwamen uit Europa en hebben ons land gestolen,’ stelt hij.

Toen kreeg Kasim het boek ‘The case for Israel’ van Alan Dershowitz in handen. Dat zou hij gaan lezen, dan kon hij dat boek, wat hij beschouwde als Zionistische propaganda, ontkrachten. ‘Ik kende immers de geschiedenis, daar was ik een expert in.’

In het boek las hij heel veel – voor hem – nieuwe informatie over Israel en over het Joodse volk. ‘Ik ontdekte dat er nooit een Palestijnse staat had bestaan.’

Twee jaar later besloot Kasim zelf naar Israel te gaan om zich op de hoogte te stellen van de situatie in het land. Toen hij het land binnenkwam en er bij de paspoortcontrole werd gevraagd wat hij kwam doen, antwoordde hij, naar waarheid: ‘Ik was altijd antisemitisch en anti-Israel, maar nu ben ik daar niet zeker meer van en daarom kom ik hier om het land te bekijken.’

het echte Israel

Acht uur verbleef Kasim vervolgens in de veiligheidsruimte van het vliegveld, waarna hij toestemming kreeg Israel binnen te gaan. Maar deze tijd op het vliegveld openden zijn ogen voor het ‘echte’ Israel.

‘Het heeft alles te maken met de unieke veiligheidssituatie van Israel,’ stelt hij. ‘Het is misschien niet politiek correct om dit te zeggen, maar mensen met mijn achtergrond, mensen met een naam zoals ik, hebben de vreselijke neiging om dingen op te blazen in Israel.’

Hij vertelt dat hij met veel respect werd behandeld door een veiligheidsagent, die hem telkens koffie aanbood en alles uitlegde. Kasim vergelijkt dit met een reis die hij vier jaar eerder maakte naar Saoedi-Arabië. ‘Als je racisme wilt zien, moet je als niet-Arabier naar dat land gaan.’

Nadat hij het vliegveld verlaten had, was zijn volgende verrassing toen hij in Jeruzalem aankwam en er al die verschillende etnische en religieuze groepen zag, die Jeruzalem tot een heel gemengde stad maken. ‘Moslim, mensen van Afrikaanse afkomst, Europeanen, mensen uit het Midden-Oosten, een mix van mensen. De wegwijzers zijn er zelfs in het Engels, het Hebreeuws en het Arabisch. Als je dat allemaal ziet, blijft er niets meer over van het idee dat er apartheid en racisme in Israel is.’

Kasim wilde weten hoe mensen met een Arabische achtergrond zich nu werkelijk voelen in Israel. Dus vroeg hij het aan verschillenden van hen, en hij praatte hen al voor dat het wel moeilijk zou zijn om in Israel te leven.

De mensen aan wie hij het vroeg, keken hem aan alsof hij niet goed bij zijn hoofd was. ‘We hebben hier geen problemen hoor,’ zeiden ze. Hij was nog meer verbaasd toen hij met een Druus sprak. Overal in het Midden-Oosten worden de Druzen vervolgd. ‘We houden van Israel,’ zei die Druus. ‘Dit is ons thuis, mijn zoon zit in het Israëlische leger.’

Kasim realiseerde zich dat hij nu het echte Israel zag, een beeld dat je in de meeste Westerse media niet te zien krijgt. ‘Niets veranderde mijn denken over Israel en het Joodse volk meer dan mijn bezoek aan Israel.’

Geronseld door de Mossad?

Familie en vrienden van Kasim, die de enorme verandering in zijn houding ten opzichte van Israel zagen, dachten dat de Mossad, de geheime dienst van Israel, hem had geronseld. Sommigen van hen denken inmiddels net als Kasim over Israel.

Hij vindt het heel erg dat mensen denken dat je direct anti-Arabieren bent als je opstaat voor Israel. ‘Dat is absoluut niet het geval. Er zijn familieleden van mij die nu Israel steunen, waar ik heel blij mee ben, maar dat wil niet zeggen dat zij allemaal hun steun aan Israel publiek maken. ‘Over het algemeen weigeren moslims het bestaansrecht van Israel te midden van de Arabische wereld te accepteren.’

‘Het is een soort ingebakken gedachte dat er sprake is van een wereldwijde samenzwering door de Joden om de islam te vernietigen en de wereld overnemen,’ zei hij. ‘Het is echt triest dat de anti-Israelhouding zo populair is geworden. Het is heel moeilijk voor iemand om anders te gaan denken, want dan stap je uit de groep.’

Toch gelooft Kasim dat het voor moslims mogelijk is een openbaring te krijgen over de Joden en over Israel. ‘Maar dan zullen ze wel eerlijk naar zichzelf moeten zijn, in wat ze geloven en bereid moeten zijn de werkelijkheid over Israel en het Joodse volk te aanvaarden. Ze zullen een stap terug moeten doen en zich moeten afvragen of hun irrationele haat op grond van mythen het waard is om hun leven voor te geven. Ze zullen zich af moeten vragen of ze werkelijk vrede willen.’

‘Het frustreert me dat we in de moslimgemeenschap een dubbele standaard hebben. We oordelen Amerika en Israel op grond van een bepaalde standaard en we weigeren die op onszelf toe te passen.’

Op de vraag of Kasim denkt dat God een rol heeft gespeeld in het openen van zijn ogen voor Israel en het Joodse volk en het stellen van vragen, antwoordt hij: ‘Dat aha-moment kwam precies op het moment dat ik bij de Klaagmuur was, in Jeruzalem. Dingen gebeuren niet toevallig, er moet een reden voor zijn. Ik ben op weg, ik weet nog niet wat mijn uiteindelijke bestemming is. Mijn leven is veel beter geworden. Het is heerlijk om ’s morgens zonder haat wakker te worden, ik voel we zo gelukkig en zo gezegend. Is dit van God? Misschien…’

Als ik dit zo lees, geloof ik dat God bezig is met Kasim. Bidt u mee dat hij tot geloof in de Heere Jezus zal komen?

Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.