Wat nu weer, dacht Dirk van Genderen, toen hij het bericht las dat minister Hugo de Jonge het een goed idee vindt wanneer gemeenten bufferzones rond abortusklinieken instellen om demonstranten op afstand te houden. Hoezo? Demonstranten? Zijn die dan gewelddadig?
Die indruk krijg je wel uit de berichtgeving in het AD. Volgens de minister uiten betogers tegen abortus zich regelmatig ‘zeer kwalijk en soms ook smakeloos’ tegen vrouwen die op het punt staan een ongeboren kind weg te laten halen. Het moet maar eens afgelopen zijn met dat wangedrag, aldus de minister.
Woordvoerders van Schreeuw om Leven en Stirezo Pro-Life ontkennen dat hun mensen bij de abortusklinieken zich agressief zouden gedragen. Het is fake-nieuws over wat de demonstranten daar doen. In het tv-programma Een Vandaag van 16 januari jl. werden beelden getoond van protestacties bij diverse abortusklinieken. Volgens Kees van Helden, directeur van Schreeuw om Leven, was het een misleidende reportage. ‘Onze wakers werden stiekem gefilmd, beelden werden verknipt en nergens was er ook maar één bewijs dat onze vrijwilligers agressieve anti-abortus demonstranten zijn. De makers van de reportage hebben buitenlandse beelden toegevoegd om de claim van agressie door onze mensen te ondersteunen. De voice-over vertelt dat de abortuscentra zich zorgen maken over de ‘steeds ruiger wordende anti-abortusdemonstranten in Nederland’. Daar is echter nul bewijs van. Er werden zelfs beelden getoond van een pro-abortusdemonstratie door ongepast geklede feministen, met nepbloed en schreeuwende vrouwen,’ aldus Van Helden eerder in het Leef Magazine.
Het woord demonstranten is ook volstrekt misplaatst. Het is het verlangen en het gebed van deze mensen om ongeboren kinderen te redden van de dood. Ze proberen bezoekers aan te spreken, een folder te geven, met ze te bidden, hulp te bieden in noodsituaties.
Helena Burger-den Dekker, één van de waaksters van Schreeuw om Leven, vertelt over een vrouw die twijfelde omdat ze wist dat abortus een verkeerde beslissing zou zijn, maar die geen andere uitweg meende te zien. ‘Toen ze weer naar buiten kwam, omhelsde ze ons omdat ze toch voor het leven koos. Wat een blijdschap dat we een kindje mochten redden van de dood! Samen met de moeder hebben we God gedankt. En enige maanden later werd er een klein jongetje geboren; zo bijzonder!’
‘Het is onze insteek dat we vrouwen in nood willen bereiken,’ vertelt Van Helden. ‘Het instellen van bufferzones zou betekenen dat veel vrouwen in de steek worden gelaten.
Met onze beperkte tijden (1 keer per maand bij 7 van de 14 klinieken en 2 tot 3 keer per week in Utrecht) bereiken we elke week wel één vrouw die de abortus afzegt en onze hulp aangrijpt om voor haar kindje te gaan zorgen.
Hoeveel meer vrouwen zouden zo’n keuze maken als we overal elke dag zouden kunnen staan? We hebben nog geen enkele vrouw ontmoet die spijt heeft gekregen van haar keuze vóór haar kindje.’
‘Afgelopen maandag zijn we op gesprek geweest bij het ministerie van VWS,’ gaat hij verder. ‘Dat was vanwege Kamervragen van GroenLinks aan minister De Jonge, naar aanleiding van de misleidende reportage over demonstraties bij abortuscentra. Dat was een goed en verhelderend gesprek. In ons gesprek kwam de misleiding van het tv-programma Een Vandaag – opgezet met het Humanistisch Verbond – uitgebreid aan bod.’
Kees van Helden wil met zijn organisatie en met de vrijwilligers die bij de abortusklinieken posten zoveel mogelijk ongeboren kinderen redden. Laten we voor hen bidden, maar ook voor vrouwen, soms gedwongen door de vader van het kindje, die hun kindjes willen laten aborteren. Dat ze onrustig worden, ervan afzien, in gesprek komen met iemand die buiten op wacht staat. En vergeet niet te bidden voor moeders die hun kindje hebben laten aborteren, sommigen al meerdere keren. Dat vergeten ze hun leven lang niet meer. Laten we bidden dat ze iemand ontmoeten die een open oor, een open hart voor hen zal hebben. Opdat er vrede in hun hart komen. Wat zou het mooi zijn als dat de vrede is die de Heere Jezus wil schenken!
Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.
Dirk van Genderen
© Henk-Jan Oudenampsen
31-03-2019
Samenleving
https://www.dirkvangenderen.nl