Column – De maand juli loopt langzaam ten einde terwijl ik deze tekst schrijf. Buiten bloeien al enkele weken veel wilde wortelbloemen. Ik houd van deze eigenlijk zo eenvoudige bloemdecoratie van bermen en akkerranden, hoewel de bloeiwijzen (botanisch “dubbele bloemschermen” genoemd) er op zichzelf eigenlijk helemaal niet zo bijzonder uitzien.
En toch – als je goed kijkt, ontdek je heel vaak een klein zwart knobbeltje midden in de dubbele schermbloem, dat slechts in de verte verwant lijkt aan een bloem. En toch is het een zeer belangrijk onderdeel van de wortelbloem!
Nieuwsgierig
Laat me proberen het zo uit te leggen: Weet je wat wij mensen en insecten “gemeen” hebben? Als we zien dat iemand ergens blijkbaar iets interessants heeft ontdekt, gaan we er via de kortste weg heen om te ontdekken wat er precies te zien is! Als ik bijvoorbeeld aan het fotograferen ben en plots een andere fotograaf aandachtig naar een plek zie kijken, ga ik er voorzichtig heen om te zien of daar misschien een interessante vogel zit die het fotograferen waard is! Of in de stad, op het moment dat ergens veel mensen samen zijn, gaan we ook nieuwsgierig kijken wat daar gebeurt.
Hetzelfde gebeurt met insecten! Als er al een vlieg of een bij op de bloem zit, kunnen we nectar en stuifmeel verwachten, dus laten we erheen gaan! En dat is precies de reden van deze kleine, zwarte knoop in het midden van de wortelbloem – hij moet bestuivende insecten nieuwsgierig maken en hen naar het bloemhoofd lokken. Het zoekende insect ziet het zwarte stipje in de bloem, denkt dat het een “mede-insect” is, wordt nieuwsgierig en gaat snel kijken wat daar precies aan de hand is!
Zit hier geen les in voor ons als christenen? In de brief aan de Hebreeën in hoofdstuk 12 wordt ons in vers 2 verteld dat “terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof”.
Uitnodigend
Wat nodigt vreemden uit om naar onze kerken te komen en onze erediensten mee te maken? En wat is de waarde van onze diensten voor onszelf? Is het de begaafde prediker die het Woord van God zo begrijpelijk en diepgaand weet uit te leggen? Of is het het perfecte muziekteam met oude en ook moderne liederen in het repertoire die onze harten zo raken? Of de nieuwe, ruime kerkzaal, die zo licht en uitnodigend is?
Op een (te) hoog voetstuk
Opdat niemand mij nu verkeerd begrijpt: een goede en geestelijk gezinde prediker is een geschenk van God aan de gemeente, ten bate van haar en tot eer van onze Heer – maar hoe vaak verheffen wij zulke begaafde predikers niet op een (te) hoog voetstuk en geven wij hun meer eer dan goed en gezond is? Muziek is ook belangrijk, maar mag niet het bepalende element in de eredienst zijn. Het mag en moet de aanbidding onderstrepen, maar hoe vaak slaat de muziek helaas de tekst dood? En een gastvrije kerkzaal is ook belangrijk, maar het is niet meer dan een noodzakelijk goed dat door God aan de gemeente is gegeven. Dus predikant, muziekteam of kerkzaal zouden eigenlijk niet meer moeten zijn dan het kleine zwarte knoopje in de wortelbloem – een uitnodiging om eens goed te kijken wat er voor goeds is voor de ziel!
Kijken naar Jezus
Maar het centrum van alle activiteiten van de gemeente moet “het kijken naar Jezus” zijn. Want HIJ is als de wortelbloesem – veel groter dan de kleine zwarte knoop in de bloesem. Alleen de bloesem heeft voedsel te bieden, niet de kleine zwarte knoop, en alleen de Heer Jezus heeft voedsel voor de zoekende ziel! Daarom moet voor ons christenen de Heer Jezus het onbetwiste centrum zijn van alle actie, van elke verkondiging!
Van aangezicht tot aangezicht
Want ons geloof begint niet met de ontroerende melodie van een loflied of met de verwondering over een indrukwekkend kerkgebouw – ons geloof begint met de erkenning van de genade en barmhartigheid van de Heer Jezus en ons geloof wordt door Hem vervolmaakt in het feit dat wij Hem eens van aangezicht tot aangezicht zullen zien. Wat zal dat heerlijk en overweldigend zijn! Tot die tijd moge de Heer Jezus ons toestaan geloofwaardige en aantrekkelijke uitnodigers voor zijn kerk te zijn!
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl