Column – De eerste maaidorsers rijden weer over de velden en beginnen het eerste graan te oogsten. Net als in de Bijbelse tijden is gerst het eerste graan dat wordt geoogst. Elk jaar doet de oogsttijd me beseffen hoe snel de tijd gaat. Nog maar net stonden tulpen en narcissen in bloei, toen volgden de eerste vaste voorjaarsplanten, de bomen werden groen en wat hebben we genoten van de frisse kleuren. Zelfs de velden presenteerden zich weelderig groen.
De tijd van de lente, rond half mei, zou ik nog lang willen vasthouden – maar al snel komt het moment dat het uiterlijk van de velden verandert: De gerst begint uit te groeien en het is duidelijk: de zomer komt eraan.
Weersvoorspellingen
De velden zijn nu in volle pracht, volle aren wiegen in de wind, en hoe dichter de oogsttijd nadert, hoe angstiger de boeren naar de lucht en de weersvoorspellingen kijken, zich altijd afvragend of er een regenbui of zelfs een onweersbui zal komen die de opbrengst van onze velden zou kunnen verminderen.
Dit jaar hadden we hier in het Münsterland veel geluk, de lente was koel en nat zodat het graan en het gras zich goed konden ontwikkelen. Daarna werd het droog en warm en konden de boeren hier echt geweldig hooi maken en het droog en veilig in de stallen brengen. Zoals ik al eerder zei, betekende de natte en koele lente dat het gras in de weilanden zich voedzamer ontwikkelde en dit voedzamere gras betekende dat de koeien meer melk gaven.
Geïndustrialiseerd
Helaas zijn we op een punt gekomen dat we veel dingen in de natuur kunnen beheersen, ik denk dat ik kan zeggen dat de landbouw nu steeds meer geïndustrialiseerd is. De technologie heeft nu het punt bereikt dat tractoren GPS-gestuurd zijn en over velden en weilanden rijden en dat de boordcomputer tot op de gram nauwkeurig kunstmest over het land verdeelt. In de stal lopen de koeien naar het voerstation met een transponder om hun nek en krijgen ze hun krachtvoer via de computer. Ondertussen kunnen we (te) veel controleren in de productie van ons voedsel – hebben we dan nog wel een God, een Schepper nodig?
Salomo schrijft in zijn boek Spreuken in hoofdstuk 10, 22: “De zegen van de Heer maakt rijk, en eigen zwoegen voegt er niets aan toe.”
De moderne mens zal dit niet leuk vinden, maar het is de waarheid: we zijn nog steeds volledig afhankelijk van Gods zegen!
Schepping vernietigd
Ook al gaf God ons mensen de taak om de aarde te onderwerpen, toch heeft Hij in alles het laatste woord! En het verbaast me hoeveel vrijheid Hij ons heeft gelaten, ook al hebben we zoveel van Zijn perfecte schepping vernietigd in onze drang naar verbetering. Wat een ellendige wezens hebben we van de koeien gemaakt, alleen maar zodat ze steeds meer melk geven. We hebben de velden bijna klinisch schoongespoten voor meer en meer opbrengst, we hebben daardoor veel planten verloren die eenvoudigweg als “onkruid” zijn gedefinieerd en met dit “onkruid” hebben we veel insecten verloren en, en…
Zegen
En God heeft ons als volk toch gezegend: We hoeven niet bang te zijn voor misoogsten of hongersnoden, we (althans de meesten van ons volk) hebben alles in overvloed, we hebben vrede en vrijheid. Dit is echt een tastbare zegen voor ons!
Hoe kwetsbaar al onze veiligheid is, blijkt wel uit alle onrust in de wereld! We kunnen draaien en keren wat we willen: We zijn en blijven afhankelijk van de zegen van onze Schepper, of we dat nu leuk vinden of niet. Maar het is goed zo!
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl
