Ik zat weer eens bij een tuinvijver, waar ik de afgelopen twee zomers ook al eens was geweest. Ik had ook weer mijn fotocamera bij me! De vijver was inmiddels aan de rand wat verder begroeid, zodat je daar ook mooi foto’s kon maken.
De vogels raakten langzaam aan mij gewend, de goudvissen waren sinds vorig jaar gegroeid, de kikkers ook en de salamanders waren er ook weer.
Terwijl ik daar zat, viel het me op dat de goudvissen blijkbaar een nieuw spelletje hadden bedacht, want ze zwommen steeds langzaam van achteren naar de kikkers toe, die ontspannen in het water lagen, en hapten naar de tenen van de kikkers. Die schrokken steeds weer op en gingen na een tijdje ervandoor – maar altijd gevolgd door de goudvissen – en al snel begon het spelletje opnieuw!
Ongevoelige tijdgenoten
Kennen we dat niet ook, dat er altijd weer ongevoelige tijdgenoten zijn die bij elke gelegenheid die zich voordoet met kleine sneren proberen hun tegenstander uit zijn evenwicht te brengen? Hoe reageer je dan op de juiste manier? Ga je de ruzie aan – of negeer je de kwelgeest gewoon, ook al is dat ongelooflijk moeilijk en zenuwslopend?
Af zien van ruzie
De Bijbel heeft echter een heel duidelijk standpunt over dit onderwerp! In Spreuken, hoofdstuk 20, staat in vers 3: “Het is een eer voor een man om af te zien van ruzie, maar elke dwaas begint ruzie.” Eigenlijk is dat voor ons mensen een hard oordeel, nietwaar? Want is het niet zo dat we opkijken naar degenen die als “strijdlustig” worden beschouwd? Omdat ze niet alles pikken en soms heel hardnekkig hun belangen verdedigen?
Een beschamende verliezer?
Maar over onze Heer Jezus staat in 1 Petrus 2:23: “Die, toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold, en toen Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem Die rechtvaardig oordeelt.” En Hij, die er uiteindelijk uitzag als een beschamende verliezer, werd in plaats daarvan, zoals in Hebreeën 2 in de verzen 7 + 9 wordt getuigd, door God ‘met heerlijkheid en eer gekroond’!
Ruzie
En hoe gemakkelijk raken we verwikkeld in een ruzie! Kijk bijvoorbeeld maar naar het onderwerp ‘erfenis’ – dat is een uitstekende voedingsbodem voor lange en bittere ruzies! Er zijn gewoon veel redenen voor ruzie onder ons mensen! Laten we alleen al denken aan de kleine, ondoordachte sneertjes die we soms naar onze medemensen maken. Dat kan lang goed gaan, maar als de maat vol is, kunnen zulke ondoordachte opmerkingen al snel uitmonden in een grotere ruzie!
Een dwaas
Opvallend is ook dat de Bijbel iemand die ruzie begint een dwaas noemt – waarom eigenlijk? Ik heb daar een beetje over nagedacht en kwam tot de conclusie dat iemand die ruzie begint in Gods ogen alleen maar kan verliezen! Ruzie verdeelt vertrouwde mensen, wie ruzie maakt, misschien zelfs nogal twistziek is, zal na verloop van tijd steeds minder vrienden en vertrouwde mensen hebben. Want wie wil er nog omgaan met iemand die graag ruzie maakt? Wie wil er iemand die snel ruzie maakt uitnodigen voor zijn barbecue? De angst is dan groot dat een uitgelokte ruzie het hele feest verpest.
Vrucht van de Geest
Maar ik vond de gedachte dat iemand die ruzie maakt of een ruzie veroorzaakt, zich tegen de vrucht van de Geest keert, nog ernstiger! In de brief aan de Galaten, in hoofdstuk 5, vers 22, beschrijft Paulus de negen delen of kenmerken van de vrucht van de Geest: “Liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.” Op de een of andere manier sluiten deze eigenschappen en ruzie elkaar uit, ze passen gewoon niet bij elkaar.
En het trieste verleden heeft ons ook laten zien dat waar broeders ruzie maakten over geestelijke onderwerpen, naast de vrucht van de Geest ook de onderlinge gemeenschap op het spel stond! Helaas!
Onze eerzucht
Ik geloof dat er onder ons christenen op deze aarde geen enkel geschil bestaat dat de onvoorwaardelijke goedkeuring van God en de Heer Jezus Christus heeft, omdat ons ‘ik’, onze eerzucht en onze behoefte aan erkenning maar al te vaak een vreedzame oplossing van een geschil in de weg staan! Waarom zou Paulus ons anders in zijn brief aan de Filippenzen in hoofdstuk 2 vers 3 vermanen: “dat wij in nederigheid elkaar hoger moeten achten dan onszelf.”
Ik ben me er ook van bewust dat er geestelijke onderwerpen zijn waarover soms zeer controversiële overtuigingen en opvattingen bestaan! Daarover moet worden gesproken met de Bijbel in de hand, maar het beste is om dat te doen op een manier waarbij we elkaar in hartelijke broederlijke liefde en eerbied voorgaan, zoals Romeinen 12, vers 10 ons aanspoort – anders lopen we het gevaar door ons eigen falen voor gek te staan!
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor deze site schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedeelten uit de Bijbel. Vertaling: redactie christelijknieuws.nl.
