Wim Grandia: Het is vandaag een spannende dag voor Nederland. Afhankelijk van wanneer je deze nieuwsmail leest, weet je al wel of juist nog niet de uitslag van de verkiezingen. Op het moment dat ik dit schrijf, is die uitslag nog niet bekend, dus kan ik daar ook nog geen commentaar op geven. Wat ik wél weet, is dat het – wat de uitslag ook wordt – opnieuw een grote uitdaging zal worden om tot een stabiele coalitie te komen. En om een regering te vormen die wél in staat is om de grote en langslepende problemen van ons land het hoofd te bieden. Ik wens de winnaars van deze verkiezingen veel sterkte en bid hen – ook al zullen de meesten daar niets meer mee hebben – toch van harte Gods zegen en wijsheid toe.
De afgelopen weken waren de lijsttrekkers van vooral de grote partijen bijna dagelijks te zien en te horen. Wat een ongezonde slijtageslag voor deze mensen, en vooral: wat een eindeloze herhaling van wel of niet vooraf ingestudeerde oneliners en venijnige aanvallen op andere partijen en hun lijsttrekkers. Het voelde soms aan als een politieke soap, waarbij elke keer dezelfde aflevering werd uitgezonden. Wat me bij al die debatten en interviews vooral opviel, was de steeds openlijker geuite afkeer van christelijke normen en waarden – zowel bij linkse als bij rechtse politici. Als ik moet kiezen tussen een (centrum)links of een (centrum)rechts kabinet, dan weet ik het wel. Maar als het gaat om politiek waarin Gods Woord en Zijn heilige principes nog het uitgangspunt mogen zijn, ben ik bang dat het weinig verschil zal uitmaken.
Het loslaten van onze joods-christelijke wortels
Met alle politieke verschillen die er onderling zijn, lijkt er in het loslaten van onze joods-christelijke wortels juist steeds meer (duivelse) eenheid te ontstaan. Dat zie je bijvoorbeeld wanneer iemand als Henri Bontenbal nog iets laat zien van de verder nogal verbleekte ‘C’ van het CDA. Zelfs enige verdediging van bijvoorbeeld het christelijk/reformatorisch onderwijs wordt direct afgestraft. Niet alleen door nogal wat potentiële kiezers, maar ook door politieke leiders. Met als gevolg dat Bontenbal er alles aan moest doet om zijn uitspraken te nuanceren en de gunst van de kiezer weer terug te winnen. En dan heb ik het nog niets eens gehad over hoe Eva Jinek en haar tafelgenoten omgingen met SGP-voorman Chris Stoffer en zijn campagne rondom het thema abortus. Het was arrogant, vooringenomen en vol openlijke afkeer van het christelijk geloof.
Vragen om problemen
Hoe het verder moet met Nederland? Eerlijk gezegd hou ik mijn hart vast. Het lijkt steeds meer een kwestie van tijd voordat het ons echt verboden wordt om bijbelse principes uit te dragen en na te leven. Ik ben opgegroeid met de psalmen in de oude berijming. Een zin die de laatste tijd soms in me opkomt, is deze: ‘Wie God verlaat, heeft smart op smart te vrezen’ (Psalm 32:5). Hoe ouderwets deze woorden ook mogen klinken, ze worden met de dag actueler. Als een land en zijn leiders zich zo nadrukkelijk keren tegen God en Zijn Woord, dan vraag je om problemen.
Bidden om moed en kracht
Laten we ons als christenen in de eerste plaats verootmoedigen voor God en Hem om genade smeken dat ons land niet nog verder zal afwijken, maar juist zal terugkeren naar Hem. Laten we ook bidden om moed en kracht om ons niet terug te trekken in onze veilige christelijke bubbels, maar om vrijmoedig onze mond open te doen en ons niet als gemeente van Christus mee te laten slepen in de secularisatie van onze samenleving. Want als het zout zijn kracht verliest… En laten we in het bijzonder bidden voor de christenen die in de Haagse Politiek hun plek hebben gekregen en ingenomen – dat zij politici zullen zijn en blijven die ons land dienend willen leiden, in diepe afhankelijkheid van God en in trouw aan Zijn geboden.
Heer, wees ons land genadig!
Auteur: Wim Grandia
Met vriendelijke toestemming overgenomen van de nieuwsbrief
Foto: Videostill YouTube
Informatie: www.wimgrandia.nl
Openbaring: www.zieikkomspoedig.nl
Daniel: www.detijdvanheteinde.nl
Thessalonicenzen: www.debazuinzalklinken.nl
Online bijbelstudies: YouTube
