Jacoba: Langzaam maar zeker kreeg ik weer hoop

“Ik had geen rooie cent en het ging van kwaad tot erger. Ik zwierf op straat, soms moest ik moeite doen om andere thuislozen van me af te houden. Ik heb vuisten in m’n gezicht gehad en een mes op m’n keel. En ik was jaloers op de vogels. Zij hadden tenminste te eten.”

Jacoba is een van de velen die in het buurtcentrum van het Leger des Heils een warm thuis heeft gevonden. De van oorsprong Surinaamse kwam naar Nederland in de hoop op een beter leven. Familie trok haar over de streep om te komen en te blijven. Maar toen Jacoba hier eenmaal was, lieten ze haar in de steek. Terug kon ze niet en perspectief voor een leven in Nederland was er evenmin. “Op een mooie meidag liep ik langs Bij Bosshardt in Amsterdam Zuid-Oost, het buurtcentrum van het Leger des Heils. De heerlijke etensluchten lokten me naar binnen. Maar de drukte overviel me en ik ging snel weer weg.”

Als een moeder

Einde verhaal? “De volgende dag kwam ik terug om er nooit meer weg te gaan. Bij Bij Bosshardt voel je je welkom. Dat merk je al zodra je er binnenstapt. Je krijgt een hand of een knuffel, er is gezelligheid en koffie en thee. De coördinator van het centrum, Els, is heel lief voor mij geweest. Ze gaf mij de warmte die een moeder haar kind zou geven. Ik voelde me niet meer betrokken bij het leven en zag er vies uit. Toch omhelsde ze mij en nam me apart in het kantoor om rustig te praten. Ze vroeg: Hoe is het met je? Wat heb je nodig? En waarmee kunnen wij je helpen? Langzaam maar zeker kreeg ik daardoor weer hoop.”

Hij laat geen bidder staan

“De hele week door zijn er verschillende activiteiten. Ik ging meedoen met de creatieve bezigheden en heb een paar keer gepraat met de advocaat en de maatschappelijk werker. Ook deed ik mee aan het gebedsuur dat er iedere donderdagmiddag is. Dat heeft me gesterkt. Ik geloofde al wel, maar werd niet meer aangemoedigd. Hier heb ik weer geleerd om op God te vertrouwen. Want in welke situatie je ook verkeert: Hij laat geen bidder staan.”

Schouderklop

“We zijn nu drie jaar verder en het gaat zoveel beter met mij. Ik woon samen met mijn vriend die ik bij het Leger des Heils heb leren kennen en ik werk in de 50|50 Store, de winkel van het Leger des Heils naast Bij Bosshardt. Daar geef ik leiding aan een aantal mannen en vrouwen. Het is mijn taak dat ze hun werk naar behoren doen en niet teveel babbelen, maar aanpakken. De kleding moet uitgezocht, geprijsd en uitgestald worden. Ik merk dat ze blij met mij zijn, zowel de mannen als de vrouwen. Doordat ik zelf zoveel heb meegemaakt, kan ik ze – als het nodig is – echt begeleiden. En een schouderklop geven.”

Een huis voor iedereen

“Een keer in de week kook ik ook bij Bij Bosshardt. Ik hoop dat we ooit ook ’s avonds open kunnen gaan, zodat meer mensen hier gezelligheid en warmte kunnen krijgen. Weet je hoe leuk het hier is? Het amuseert mij om kinderen hier te zien spelen. Bij Bosshardt is een plek waar je je thuis voelt. Verschillende bevolkingsgroepen vinden de weg hier naar toe: Surinamers, Nederlanders, Marokkanen, Antilianen, Chinezen. Als je hier binnenstapt, kom je echt thuis. In een huis voor ons allemaal.”

Help het Leger des Heils helpen

Het leger heeft jouw steun hard nodig. Word collectant en help mee met de projecten. Steun mensen zoals Jacoba. Via de link onderaan dit item kun je direct naar de site van het Leger des Heis gaan.

Leger des Heils
Leger des Heils
06-08-2014
Hulpverlening
https://www.legerdesheils.nl

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies