De verhalen achter de liederen van Marcel Zimmer

Marcel Zimmer nam de bezoekers in Amersfoort in de Ontmoetingskerk Hart van Vathorst, mee in de verhalen achter het ontstaan van zijn liederen. Oude, bekende samenzangliederen, maar ook nieuwe luisterliederen. Met veel humor en energie vertelde en zong Marcel over zijn leven met God. De bezoekers van het concert zongen de liederen enthousiast mee.

Marcel Zimmer zong tijdens dit concert een reeks liederen die hij maakte in de loop van de jaren. Veel ervan zijn in de bundel van Opwekking gekomen. Hij vertelde over de achtergrond, hoe het was ontstaan en in welke situatie hij het geschreven had. Hoe hij bijvoorbeeld werd geïnspireerd door een stukje uit een nummer van U2 en dat stiekem een beetje verwerkte in een eigen nummer.

Til mij op

Het lied ’til mij op’ maakte hij jaren geleden na een bezoek met zijn zoontje aan het zwembad. In het ondiepe bad liep zijn zoon zelf, maar op het moment dat het dieper werd, en het water aan z’n lippen kwam, stak hij z’n handjes uit en vroeg of papa hem wilde tillen. Marcel realiseerde zich dat de Here God zo ook ons door de moeilijkheden van het leven tilt.

Vader

Ook zong marcel een prachtig lied over zijn (overleden) vader, hoe dankbaar hij hem was en dat hij een goede vader was geweest ondanks dat hijzelf geen vader had gekend. De moeder van Marcel zat ook in de zaal en was ontroerd toen haar zoon dit lied zong.

Skateboard

Marcel zag als kleine jongen dat z’n vriendjes een skateboard hadden, dat leek hem ook helemaal geweldig. ‘En wat doe je dan als christelijk jongentje? Juist… bidden!’ Hij bad ’s avonds voor het slapen of de Here God hem een skateboard wilde geven. Zijn vader kwam die nacht thuis van een zakenreis en laat hij nu juist een skateboard voor marcel gekocht hebben! Hij had hem naast het bedje van Marcel gelegd en toen die de volgende morgen wakker werd wist hij niet wat hij zag. Dit zag hij als een verhoring van z’n gebed en als bemoediging om God te vertrouwen.

Monument van dankbaarheid

Met de Nederlandse vlag half stok in zijn hand vertelde Marcel over de vele momenten en monumenten die er zijn om gevallenen en helden te herdenken. Hij verwees naar de grootste Koning aller tijden die geen momument heeft gekregen toen Hij z’n leven gaf voor ons. De Here God had zoveel liefde voor ons mensen dat Hij de Here Jezus zond en hij gaf z’n leven voor ons, zodat wij weer in relatie met God kunnen komen. Als wij onze zonden belijden is Hij getrouw en rechtvaardig om ons te vergeven. We krijgen dan een nieuw leven. Onze zonden zijn weg. Marcel zong hierover een lied waarin hij zei dat onze dankbaarheid een monument mag zijn voor Hem en voor zijn werk.

Sommige liederen die we al heel lang zongen zijn opnieuw gaan leven of kregen een diepere betekenis. Het was een prachtige avond van samen zingen en luisteren naar de liederen en verhalen over het leven.

Conservatorium

Sinds 1993 is Marcel als afgestudeerd drummer aan het conservatorium in Zwolle fulltime als professioneel muzikant actief. Jaren daarvoor schreef hij al zijn eerste samenzangliederen vanuit een verlangen om de kerk in Nederland te dienen met nieuwe Nederlandstalige aanbiddingsliederen. Liederen als ‘Onze Vader’, ‘Aan uw voeten’, ‘Til mij op’ en ‘Uw genade is mij genoeg’ hebben inmiddels hun weg gevonden naar kerken en gemeenten.

De band waarmee Marcel deze avond speelde bestaat uit Robin Buenk (basgitaar), Maarten Jansen (gitaar), Job Noordmans (Drums) en Tijmen Worrell (toetsen).

Lydia

Lydia zong niet mee, zij heeft vorig jaar gekozen voor een periode van meer rust. Twee jaar geleden is Lydia totaal opgebrand en uitgeblust thuis komen te zitten. Het was voor haar zo vreemd om van de ene op de andere dag niets meer te kunnen, de deur niet meer uit te durven, gewoon ‘op’ te zijn. Het werd een jaar van overleven, zo voelde dat. Veel praten met Marcel, veel huilen en uiteindelijk een reeks goede gesprekken met een christen psycholoog. Momenteel gaat het goed met Lydia, vertelde Marcel.

Meer over Marcel en Lydia kun je lezen op hun website via de link hieronder: