Mekuanent is een zeventienjarige jongen uit Ethiopië. Als hij drie jaar is, verhuist hij met zijn ouders naar de hoofdstad Addis Abeba. Op twaalfjarige leeftijd verliest hij zijn vader. Kort daarna wordt zijn moeder ernstig ziek.
Als enig kind is Mekuanent degene die voor zijn moeder en voor het huishouden moet zorgen. Na zes maanden intensief zorgen voor zijn moeder overlijdt zij. Mekuanent is kapot van verdriet.
Zijn leven lijkt hopeloos geworden. Hij had altijd als doel om zijn school af te maken en een goede baan te vinden. Dan kon hij zijn ouders helpen om uit de spiraal van armoede te komen waar zij in zaten. Al deze dromen zijn in een klap vervlogen.
Na de dood van zijn moeder gaat Mekuanent bij zijn oom wonen. Hij helpt mee met het huishouden en past op zijn nichtje om zo zijn oom en tante te helpen. In die tijd wordt zijn oom werd steeds gewelddadiger tegenover hem. Regelmatig wordt hij zonder reden afgeranseld. Uiteindelijk wordt Mekuanent door zijn oom op straat gezet.
Hij kan bij niemand terecht en leeft twee weken lang op straat. Dan vindt een tante hem en zij laat Mekuanent bij zich logeren. Hij gaat weer naar school en haalt goede cijfers. Zijn tante heeft echter niet genoeg geld om hem langer dan een jaar te onderhouden. Als het einde van het jaar nadert en Mekuanent eigenlijk weg zou moeten, hoort zijn tante van het kindersponsorproject van Dorcas. Mekuanent krijgt de kans om mee doen met dit project en kan hierdoor bij zijn tante blijven. Inmiddels heeft hij zijn middelbare schooldiploma gehaald en volgt hij een ICT-opleiding aan Jimma Universiteit.
‘Een droom is uitgekomen’, zegt Mekuanent. Zijn leven leek na de dood van zijn ouders hopeloos, maar dankzij het sponsorproject van Dorcas heeft hij zicht op een betere toekomst.
30-04-2010
Hulpverlening
https://www.dorcas.nl
