We zijn er bijna

Column – De naam van een bekend tv-programma. Zo af en toe mag ik er graag naar kijken. Zo heerlijk ongedwongen, zo alledaags. Daardoor heeft het misschien ook wel iets ontspannends.

Ik vermoed dat er in tal van mijn columns een verwijzing staat naar de spoedige wederkomst van onze Heer en Heiland. Volgens mij staat de Maranatha-gedachte heden ten dage minder centraal dan in mijn jeugd. Toch is het goed hierop de aandacht te blijven vestigen.

Wederkomst

“We zijn er bijna’ heeft iets van ‘Nog even volhouden en onze eindbestemming is bereikt’. Voor de caravan-/camperbezitter is dat wat anders van voor de gelovige. Even ter zijde: de deelnemers aan het tv-programma horen vrijwel allemaal tot de senioren. De wederkomst van de Heere Jezus raakt alle gelovigen, ongeacht hun leeftijd. Voor de aller jongste tot de stokoude grijsaard is de wederkomst van de Heere Jezus het moment van ‘thuiskomen’.

Thuiskomen

En dat thuiskomen is mijns inziens aanstaande. Mijn broeder en zuster, jong of oud, maak ruimte in je gedachte dat je vandaag of morgen je Heer en Heiland zult kunnen zien, omdat Hij je heeft thuisgehaald. Niet omdat je ontslapen bent, maar omdat Hij is weergekomen, zoals dat beschreven staat in 1 Thessalonisenzen 4 vanaf vers 16. “En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. Zo dan, vertroost elkaar met deze woorden”.

Troostrijk

Is de gedachte aan de spoedige wederkomst van onze Heere voor jou en mij een troostrijke gedachte? Iets om naar uit te zien tegen de achtergrond van ‘we zijn er bijna’? Let wel, ik stel deze vraag (in eerste instantie) ook aan mijzelf. Ik heb het nodig hieraan herinnerd te worden en mede daarom schrijf ik deze column.

Nee, niet lang meer, in ons leven
is ’t verlangen Here, soms beperkt.
En we vragen U eerbiedig
of U die verwachting in ons werkt.
Help ons vaker aan Uw komst te denken,
want lang duren zal het toch niet meer.
Houd ons van de wereld steeds gescheiden,
opdat niets ons uitzicht hindert Heer!

(Geestelijke Liederen 263, vers 3)