Kees van Helden: Het debat over deze initiatiefnota is zeer belangrijk. Het kan de koers bepalen voor komend beleid wat betreft het onderwerp abortus. Het zou zelfs gevolgen kunnen hebben voor het bestaansrecht van pro-life organisaties. Maar zeker voor het waken bij abortuscentra waar vrouwen bereikt worden en die daarna afzien van een abortus. Bij steun binnen de huidige Tweede Kamer wordt het doden van ongeboren kinderen een mensenrecht. Wij gruwen hiervan.
De vereniging Kies Leven heeft een met argumenten onderbouwde verklaring opgesteld die wij voorafgaand aan het debat willen aanbieden aan de Tweede Kamer. Er zijn namelijk maar liefst vijf grote knelpunten bij deze initiatiefnota waardoor het in onze ogen onmogelijk is om van abortus een mensenrecht te maken.
Hieronder vijf redenen waarom abortus nooit een mensenrecht kan zijn. Deze verklaring wordt voor het debat aan de Tweede Kamer aangeboden:
1) Recht op Leven
Uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens blijkt dat het recht op leven de basis is voor alle andere rechten en daar dus bovenuit gaat. Nederland heeft deze Verklaring onderschreven. Recht op abortus is daarmee strijdig. Het doden van een mensenkind kan nooit een mensenrecht zijn.
2) Universele verklaring van de rechten van het kind
In de pre-ambule van deze verklaring wordt het volgende aangegeven: “het kind op grond van zijn lichamelijke en geestelijke onrijpheid bijzondere bescherming en zorg nodig heeft, met inbegrip van geëigende wettelijke bescherming, zowel vóór als na zijn geboorte”. Wanneer abortus een mensenrecht zou worden, dan is dat direct in conflict met de universele rechten van het kind.
3) Basis Registratie Personen (BRP) en Burger Service Nummer (BSN)
Sinds begin 2019 is het mogelijk om een doodgeboren kindje, ongeacht de zwangerschapsduur en ongeacht hoe het kindje dood ter wereld kwam, in te laten schrijven in de BRP. Op de website van de overheid staat te lezen dat een ieder die ingeschreven wordt in het BRP register automatisch een BSN krijgt. Met abortus als mensenrecht geven we Nederlandse ingezetenen het recht om (later) erkende burgers van ons land het leven te ontnemen.
4) Erfrecht
Via het erfrecht heeft een ongeboren kind recht op een kindsdeel van de erfenis van de vader wanneer de vader tijdens de zwangerschap komt te overlijden. Ongeacht de zwangerschapsduur. Voorwaarde is wel dat het kind levend ter wereld komt. Het ongeboren kind heeft dus al gedurende de gehele zwangerschap recht op de erfenis. Dit roept de nodige vragen op. Wat als de moeder de gehele erfenis voor zichzelf wil houden en daarom hun kind het leven ontneemt door een abortus?
5) Raad voor de Kinderbescherming
In 2020 heeft de Raad voor de Kinderbescherming via de rechter een ongeboren kind tussen de 16 en 19 weken zwangerschap onder toezicht laten stellen omdat het handelen van de moeder schade kon veroorzaken bij het ongeboren kind. Zou niet elk kind dat door het handelen van de moeder, een abortus boven het hoofd hangt, waardoor zelfs het leven van het kind beëindigd wordt, via de rechter onder toezicht gesteld moeten worden?
Auteur: Kees van Helden
Web: www.kiesleven.nl
Ondertekenen: petitie
Foto: © Henk-Jan Oudenampsen